Jest to wzniesienie moreny czołowej usypanej kilkanaście tysięcy lat temu przez lądolód skandynawski. Góra od wieków była miejscem świętym zarówno dla pogan, jak i chrześcijan.
Zbocza Rowokołu porośnięte są lasem mieszanym, a sama góra objęta była ochroną jako leśno-krajobrazowy rezerwat częściowy. Rezerwat został zlikwidowany w roku 2004 w skutek powiększenia się parku i jego otuliny.
Nazwa wniesienia pochodzi z języka skandynawskiego. Już we wczesnym średniowieczu na jej wierzchołku wybudowano kaplicę św. Mikołaja, patrona ludzi morza: rybaków, marynarzy i piratów.
Znajdował się w niej cudowny obraz Matki Boskiej. Niestety kaplica spłonęła w XVI wieku. U podnóża Rowokołu w XIII wieku powstała miejscowość Smołdzino, w której jeszcze w XIX wieku mieszkali Słowińcy - grupa etniczna bliska językowo i kulturowo Kaszubom. Od 1969 roku we wsi mieści się siedziba Słowińskiego Parku Narodowego oraz Muzeum Przyrodnicze.