Sytuacja uległa zmianie, gdy do apteki Łukasiewicza przyszedł Żyd, który zaproponował sprzedaż butelki ropy pochodzącej z okolic Borysławia, gdzie chłopi zbierali ją z zagłębień oraz stawów.

Chłopi używali jej do leczenia fascjolozy (choroba pasożytnicza wywoływana przez motylicę wątrobową - Fasciola hepatica). Apteka zaczęła skupować ropę od ukraińskich chłopów i oczyszczoną sprzedawała jako lekarstwo, w cenie konkurencyjnej do włoskiej. Aptekarze (Mikolasch, Zeh i Łukasiewicz) zawiązali spółkę o kapitale 2500 guldenów, za którą kupili kilkanaście tysięcy garnców ropy i przystąpili do destylacji. Niestety okoliczne apteki nie były zainteresowane ich surowcem, gdyż preferowały specyfik włoski.