Geografia
Ciekawostki o wulkanie Paricutin
Wulkan na polu kukurydzy
20 lutego 1943 roku meksykański rolnik Dioniso Pulido zaobserwował na swoim polu kukurydzy niewielką szczelinę. Poczuł, że ziemia w jej pobliżu drży i staje się gorąca. Mniej więcej po miesiącu ze szczeliny zaczęły się wydobywać słupy popiołów wulkanicznych i niemalże na oczach mieszkańców wioski Paricutin zaczął wypiętrzać się stożek wulkaniczny.
1
Wulkan Paricutin znajduje się w środkowym Meksyku, w stanie Michoacan. Michoacan jest stanem w południowo-zachodniej części kraju. Jego nazwa nadana przez Azteków oznacza "Miejsce tych, którzy mają ryby". Przez stan przechodzą dwa pasma górskie: Sierra del Sur i Poprzeczna Sierra Wulkaniczna. Znajduje się tam ponad 80 wulkanów (m.in. Pico de Tancitaro, Patamban i Paricutin). Znajduje się tam także największy akwen śródlądowy Meksyku - jezioro Chapala o powierzchni 1686 km2.
2
Paricutin jest najmłodszym wulkanem w rejonie - powstał w 1943 roku. Powstawanie wulkanu było obserwowane przez wulkanologów, a także przez okoliczną ludność z plemienia Purepecha (Taraskowie).
3
Proces formowania wulkanu rozpoczął się 20 lutego 1943 roku od powstania szczeliny na polu kukurydzy. Powstanie i otwarcie się szczeliny poprzedzały tajemnicze grzmoty, które słyszane były przez mieszkańców niewielkiej wsi Paricutin na kilka tygodni wcześniej.
4
W ciągu pierwszego dnia aktywności nowo powstającego wulkanu utworzył się stożek o wysokości 50 m. Po tygodniu jego wysokość powiększyła się dwukrotnie.
5
Cały proces tworzenia wulkanu obserwowali mieszkańcy pobliskich miejscowości, którzy cały czas tam żyli i uprawiali swoje pola. Aktywność wulkanu wzrosła po miesiącu, kiedy to zaczął on wyrzucać w powietrze popiół wulkaniczny opadający na pobliskie wioski, Paricutin i San Juan Parangaricutiro.
6
Już w lipcu 1943 roku rozpoczęła się ewakuacja pobliskich wiosek, gdyż nastąpił wylew lawy, której potoki zbliżały się do wsi.
7
Pierwszy rok powstawania wulkanu był najintensywniejszym okresem jego aktywności. Powstał wtedy stożek o wysokości 275 m. Wulkan wyrzucał głównie materiał piroklastyczny (ejekcyjny). Ejektamenty, czyli okruchowe produkty wybuchu wulkanicznego, powstają w wyniku rozpylania płynnej lawy i krzepnięcia jej w powietrzu, a także przez rozpylanie skał rozkruszonych w wyniku erupcji.
8
Przez osiem lat aktywności wulkanu dochodziło jedynie do spokojnych wylewów lawy. Jedynie na sześć miesięcy przed ustaniem jego aktywności nastąpiły bardziej gwałtowne erupcje.
9
Ostatecznie aktywność Paricutin ustała w 1952 roku.
10
Obecnie wysokość Paricutin wynosi 3170 m n.p.m. 
