Zwierzęta
Ciekawostki o sępicy
Mroczna papuga
Na tle powszechnie znanych barwnych papug, sępica jest wyjątkiem, którego mroczny wygląd może budzić grozę. Zarówno jej grafitowo czarne ubarwienie z czerwonymi elementami, jak i anatomiczne różnice w wyglądzie, w porównaniu z typową papugą, sugerują, że mamy bardziej do czynienia z ptakiem drapieżnym. A dodatkowo, nazwa, wynikająca z braku upierzenia przedniej części głowy, jasno sugeruje inny gatunek. Ale pozory zwykle mylą.
1
Sępica (Psittrichas fulgidus) należy do rodziny papug wschodnich (Psittaculidae). Jest jedynym przedstawicielem rodzaju Psittrchas.
2
Sępice żyją w porastających wzgórza i niższe partie gór gęstych, tropikalnych lasach Nowej Gwinei, wyspie w zachodniej części Oceanu Spokojnego, w Malezji. Są jej endemicznym gatunkiem.
3
Gatunek po raz pierwszy został opisany w 1830 roku przez Rene Lessona, francuskiego chirurga, przyrodnika, ornitologa i herpetologa. Jednak jest on bardzo mało zbadany, jak i cały obszar jego występowania - Endemic Bird Area - obszar służący ochronie endemicznych gatunków ptaków lub gatunków o ograniczonym zasięgu.
4
Sępice są stosunkowo dużymi papugami. Są mniejsze od żako (Psittaceus erithacus), a większe od ary szafirowej (Ara glaucogularis). Długość ciała sępic wynosi około 46 cm, a masa ciała 690-800 g.
5
W porównaniu do innych papug, sępice charakteryzują się niewielką, smukłą głową zakończoną zakrzywionym, wydłużonym dziobem. Przednia część głowy, od dzioba aż do skroni, pozbawiona jest upierzenia. Pozostała część głowy pokryta jest drobnymi szczeciniastymi piórami. Przypomina to niektóre gatunki sępów, u których głowy, a nawet szyje nie są opierzone, dzięki czemu łatwiej im zadbać o higienę (zważywszy na rodzaj pożywienia).
6
Sępice mają zaokrąglone skrzydła i dość krótki, zbliżony kształtem do kwadratu ogon. Ich ubarwienie jest ciemne, najczęściej gafitowo-czarne z czerwonymi elementami. Czerwień występuje na brzuchu, fragmentach skrzydeł i u samców, w postaci niewielkich plamek na skroniach. Samice mają czarne głowy. Ogony sępic są czarne.
7
Sępice gniazują w dziuplach dużych drzew. Najprawdopodobniej znoszą dwa jaja, które wysiadywane są przez 27-31 dni. Wysiadującą jaja samicę karmi samiec. Pisklęta pokryte są żółto-białym puchem. Czas od zniesienia jaja do opierzenia się młodych wynosi 76 dni.
8
Papugi najczęściej spotykane są w parach lub grupach, liczących do 20 osobników. Przesiadują na wierzchołkach drzew lub przemieszczają się między nimi.
9
Choć wygląd sępic, przypominający ptaka drapieżnego sugerowałby, że są one mięsożerne, w rzeczywistości są wyspecjalizowanymi roślinożercami. Żywią się kilkoma wybranymi gatunkami fig, zjadają też inne miękkie owoce, jak mango czy pandany. Czasami zjadają też pąki kwiatowe, kwiaty i nektar szczudli (rodzaj wieloletnich pnączy z rodziny pandanowatych).
10
Sępice wykazują bardzo niewielkie zapotrzebowanie na białko, o czym świadczy budowa ich przewodu pokarmowego i przebieg procesu trawienia. W ciagu doby zjadają taką ilość owocowego pokarmu, która odpowiada 1/4 masy ciała papugi.
11
Ptaki te posiadają nietypowy głos i wydają specyficzne dźwięki. Z oddali można usłyszeć przerażające warczenie i chrapliwe odgłosy. Wydawane przez nie dźwięki w połączeniu z mrocznym wyglądem powodują, że czasami sępice określane są mianem "Papuga Draculi".
12
Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody uznaje sępice za gatunek narażony na wyginięcie od 1994 roku i dlatego zostały wpisane na Czerwoną Listę Zagrożonych Gatunków. Głównym zagrożeniem dla nich jest kłusownictwo - odławianie ich dla piór zdobiących, między innymi, rytualne nakrycia głowy. Kurczą się też naturalne siedliska tych papug, choć figowce raczej nie podlegają wycince.
13
Sępice są pożądanym gatunkiem hodowlanym. Rozmnażane są w hodowlach, ale też pozyskuje się pisklęta ze środowisk naturalnych, niszcząc przy tym drzewo z dziuplą, w którym znajdowało się gniazdo.
14
Wywóz piór sępicy z wyspy jest niezgodny z prawem. 
