Ciekawostki o ojcu Pio

W klasztorze, łącznie z ojcem Pio służyło w tym czasie siedmiu zakonników. Pio zajmowała się nauczaniem w seminarium, był także przewodnikiem duchowym. Gdy pięciu zakonników zostało powołanych do wojska, na ojcu Pio spoczęła odpowiedzialność za cały klasztor. Wkrótce on sam został powołany i mimo słabego zdrowia został przydzielony do czwartego plutonu Włoskiego Korpusu Medycznego. Gdy ujawniły się poważne problemy ze zdrowiem został zwolniony z wojska i wrócił do klasztoru w San Giovanni Rotondo.

Był w parafii ceniony, ludzie przybywali tam chętnie, gdyż krążyły plotki na temat dokonywanych przez Pio cudów. Jego przełożeni w klasztorze uznali, że w związku z tym powinien powrócić do macierzystego klasztoru, gdzie był przewodnikiem duchowym dla wielu wiernych, których uważał za swoje córki i synów.

Wskazywał również pięć zasad wzrostu duchowego: cotygodniową spowiedź, codzienne przyjmowanie Komunii Świętej, duchowe czytanie, medytację i rachunek sumienia. Nauczał wiernych, by we wszystkim rozpoznawali Boga i pragnęli ponad wszystko pełnić wolę Bożą.

Bliski przyjaciel ojca Pio, ojciec Augustyn da San Marco ujawnił, że otrzymanie stygmatów przez ojca Pio napawało go przerażeniem, błagał Pana, aby mu je odebrał, gdyż uważał je w tym wczesnym okresie za upokorzenie. Stygmaty, które powodowały ogromny fizyczny ból na krótko znikały ale pojawiały się ponownie. Dołączyło do nich także cierpienie powodowane koroną cierniową i biczowaniem. Te doświadczenia cierpienia pojawiały się u ojca Pio co najmniej raz na tydzień, przez kilka lat. Oprócz widocznych stygmatów był on obdarzony także darem wizji. Gdy w 1918 roku, w czasie trwania I wojny światowej ojciec Pio złożył siebie samego w ofierze za zakończenie wojny, otrzymał wizję, w której Chrystus przebija mu włócznią bok. U Pio faktycznie pojawiła się fizyczna rana w boku. Doświadczenie tego typu nosi nazwę stygmatyzacji lub przebicia serca.

Stygmaty pięciu ran Chrystusa pozostały na ciele ojca Pio przez 50 lat jego życia, aż do śmierci.

Wśród nich znalazł się dar uleczania chorych, bilokacja, lewitacja, dar proroctwa, dar czynienia cudów, zdolność do abstynencji od snu i pokarmów (według ojca Augustyna de San Marco, ojciec Pio był w stanie żywić się jedynie samą Eucharystią przez przynajmniej 20 dni), zdolność do czytania w ludzkich sercach, dar mówienia w obcych, nieznanych mu językach, dar nawracania. Charakterystyczny dla ojca Pio był ponad to zapach kwiatów (fiołków) wydobywający się z ran po stygmatach.

Taką nadzieją dla nich był ojciec Pio. Do klasztoru tłumnie przybywali pielgrzymi, którzy chcieli uczestniczyć we mszy celebrowanej przez Pio. Nie brakowało też sceptyków i osób zarzucających mu oszustwo. Oskarżano go o chorobę psychiczną, samookaleczanie się w celu zyskania sławy, wykorzystywanie naiwności i łatwowierności ludzkiej.

Podejmowano próby przeniesienia zakonnika do innego klasztoru, ale ich realizacja spowodowałaby potężne zamieszki. Stolica Apostolska  wydała oświadczenie, w którym zaprzeczała jakoby wydarzenia z życia ojca Pio miały swoje źródło w Bogu. Przez pewien czas zabroniono mu wykonywania posługi kapłańskiej, słuchania spowiedzi i odprawiania mszy świętej.

Papież zezwolił mu też na słuchanie spowiedzi i na nauczanie, choć tego uprawnienia nigdy mu nie odebrano.  Kolejny papież wybrany w 1939 roku - Pius XII, zachęcał wiernych do odwiedzania  ojca Pio. Kolejni papieże - Jan XXIII - uważał ojca Pio za oszusta, a Paweł VI oddalił wszystkie zastrzeżenia przeciwko ojcu Pio.

Podobno podczas tego spotkania Pio przepowiedział Wojtyle, że któregoś dnia zasiądzie na "najwyższym stanowisku w Kościele". Z kolei w 1962 roku Karol Wojtyła napisał do ojca Pio list, w którym prosił go o modlitwę w intencji uzdrowienia chorej na raka przyjaciółki. Po jakimś czasie rak ustąpił z niewyjaśnionych przez medycynę przyczyn. Istnieje bardzo wiele udokumentowanych cudownych uzdrowień, przypisywanych modlitwom ojca Pio, ale też mnóstwo osób, które w to nie wierzą. Ponoć ojciec Pio porozumiewał się z Aniołami Stróżami, przez których udzielał łask i uzdrowień.