Jane Austen jest angielską pisarką zwaną znawczynią psychiki płci pięknej. Jest autorką powieści, które opisywały życie angielskiej klasy wyższej na przełomie XVIII i XIX wieku. Powieści Jane Austen jako jedne z pierwszych eksponowały szeroko problematykę ról społecznych kobiet XIX -wiecznej Anglii. Jane Austen była świetnym obserwatorem życia. Mimo, że żyła na uboczu i w małej miejscowości, świetnie odzwierciedlała niuanse „wielkiego” życia wyższych sfer. Dorastała pod czujnym okiem ojca i najstarszego brata – nie kończąc studiów z dziedziny literatury, w oparciu o własne starania, była w stanie wypracować świetny literacki warsztat.
Fabuła jej dzieł skupia się głównie na eksponowaniu wad ówczesnego społeczeństwa brytyjskiego. Komentując stan wyższych klas społecznych, często używała ironii, humoru i realistycznych opisów. Niektórzy krytycy charakteryzują Jane Austen jako pisarkę feministyczną, bowiem jej powieści najczęściej opowiadają o problemach dobrze urodzonych kobiet w Wielkiej Brytanii pod koniec XVIII wieku. Losy ciekawie nakreślonych, rezolutnych i realistycznych pierwszoplanowych bohaterek po dziś dzień przyciągają czytelników i czytelniczki z całego świata. Całość jej powieści dopełnia zazwyczaj pełna zwrotów akcji historia miłosna.
Manuskrypt o tytule „Pierwsze wrażenia” został poprawiony przez Jane w 1812 roku i ze zmienionym tytułem ukazał się jako jednotomowa powieść „Duma i uprzedzenie”. Bez wątpienia jest to najbardziej znana powieść autorki. Fabuła “Dumy i uprzedzenia” opowiada o losach Elizabeth Bennet, która zakochuje się w Panu Darcym – bogatym arystokracie o niejednoznacznej reputacji. Odkrywając stopniowo jego historię, najpierw z ust osób postronnych, później opowiedzianą przez samego Darcye'go, dziewczyna uczy się, że nie warto polegać na plotkach. Gdy w końcu Darcy zostaje oczyszczony ze wszelkich zarzutów, para szczęśliwie może być razem.
Powieść prędko doczekała się kolejnych wydań o różnej ilości tomów.
Pierwsza z powieści napisana została w latach 1798-1799 pod tytułem - „Susan”. Mimo, że rękopis sprzedano wydawnictwu, książka nie została wydana. W 1816 roku Henry Austen zdołał odkupić książkę od wydawcy. „Perswazje” powstały w okresie od 8 sierpnia 1815 do 1816 roku. Obie powieści opublikowano w czterech tomach już po śmierci Jane Austen jako dzieło „Autorki Dumy i Uprzedzenia, Mansfield Park i in.”. Wydanie to zawierało jednak notę biograficzną autorki.
“Opactwo Northanger” jest parodią tak zwanej powieści gotyckiej, gatunku literackiego niezwykle popularnego w Wielkiej Brytanii na przełomie XVIII i XIX wieku. Główna bohaterka tej powieści – młoda i naiwna Katarzyna, musi nauczyć się odróżniać rzeczywistość od nierealistycznej gotyckiej fikcji. Mimo, że Jane Austen lubowała się w powieści gotyckiej, w “Opactwie Northanger” autorka śmieje się z tego gatunku.
“Perswazje” to opowieść o losach Anny Elliot, dwudziestosiedmioletniej panny, która za namową swojej rodziny nie zgodziła się na małżeństwo ze swoim ukochanym Fryderykiem Wentworthem - Fryderyk nie był zabezpieczony materialnie, kiedy prosił Annę o rękę. “Perswazje” jest szczególnie chwaloną pozycją Jane Austen, głównie ze względu na charakter głównej bohaterki, która jest postacią nie jednowymiarową i wiarygodną.
Z Irlandczykiem Thomasem Leyfroyem, studentem prawa, którego poznała na przełomie 1795 i 1796 roku flirtowała na trzech balach, po czym zakończyła tę znajomość. Jednak na podstawie dzisiejszych informacji, pochodzących głównie z zachowanych do dziś listów możemy przypuszczać, że związek ten mógł trwać dłużej, a sama Austen była bardziej w niego zaangażowana (pisała do siostry: "Aż boję się ci wyznać, jak się zachowywaliśmy. Wyobraź sobie wszystko, co najbardziej występne i szokujące w dziedzinie tańca i siedzenia obok siebie").
Drugą miłosną przygodę Austen przeżyła podczas jednej z corocznych podróży nad morze. W czasie, gdy z rodziną mieszkała w Bath, poznała tu sympatycznego, młodego mężczyznę, który zdaniem Cassandry bez reszty zakochał się w Jane i jego oświadczyny zostałyby przyjęte. Okoliczności sprawiły jednak, że młodzieniec musiał wyjechać i wkrótce do sióstr dotarła wiadomość, że młodzieniec zmarł.
W grudniu 1802 r. Jane i Cassandra były u znajomych rodziny w Hampshire – państwa Bigg Manydown. Tam poznała młodszego o 6 lat Harrisa Bigg-Withera, który oświadczył się Jane - bez wahania zgodziła się wyjść za niego za mąż. Niestety już następnego dnia wycofała się z decyzji i wspólnie z Cassandrą pospiesznie wróciły do Bath. Austen przyznawała, że jej narzeczony miał "złą budowę ciała". Do tego był mrukiem, mówił niewiele, a jeśli już, to bywał agresywny i zupełnie pozbawiony taktu.