Żółw olbrzymi (Aldabrachelys gigantea) jest jednym z największych żółwi na świecie. Rozmiarem przypomina żółwia słoniowego z Galapagos. Jest szeroki, spłaszczony na grzbiecie i z wypukłymi łuskami. Zwykle ma kolor brązowo-szary. Przeciętna masa ciała samca wynosi około 250 kg (znany jest przypadek z Zoo w Teksasie, gdzie żółw olbrzymi ważył ponad 360 kg).
Żółwie olbrzymie należą do najdłużej żyjących zwierząt na ziemi. Uważa się, że niektóre z nich osiągają wiek ponad 200 lat, ale trudno to zweryfikować, ponieważ przeżywają swoich ludzkich obserwatorów.
Jednym z czterech żółwi olbrzymich przywiezionych przez brytyjskich marynarzy z Seszeli, jako podarunek dla Roberta Clive’a z Brytyjskiej Kompanii Wschodnioindyjskiej w XVIII wieku, był samiec o imieniu Adwaita. Urodzony w 1750 roku żółw w 1875 roku trafił do ogrodu zoologicznego w Kalkucie, gdzie żył do 2006 roku. Uważa się, że żółw ten osiągnął najdłuższą w historii długość życia wynoszącą 255 lat.
W 2006 roku zmarła też Harriet (około 1830 - 23 czerwca 2006), która była żółwiem z Galapagos. Jej wiek w chwili śmierci oszacowano na 175 lat. Harriet mieszkała w australijskim zoo należącym do Steve'a i Terri Irwinów. Według doniesień Harriet prawdopodobnie została zabrana przez Karola Darwina podczas jego wizyty na Wyspach Galapagos w 1835 roku. Darwin zabrał żółwia do Anglii, a następnie odchodzący na emeryturę kapitan statku Beagle, John Clements Wickham odtransportował go do Australii.
Była też Esmeralda z Wysp Galapagos, która żyła 180 lat. Istnieje raport, który mówi, że żółw ten przetrzymywany był w garnizonie przez francuskiego odkrywcę Chevaliera Marc-Josepha Marion du Fresne. Esmeralda żyła w forcie przez 118 lat. Zmarła w 1918 roku, kiedy straciła wzrok i przypadkowo spadła ze szczytu wieżyczki strzelniczej.
Obecnie najstarszym żółwiem jest Jonathan.