Dotychczas tylko 2 sondy opuściły Układ Słoneczny i znalazły się w przestrzeni międzygwiezdnej.
Na powierzchni Tytana znajdują się trzy morza.
Największym kanionem zarówno na Marsie jak i w całym Układzie Słonecznym jest Valles Marineris, który rozciąga się na 4000 km, jest szeroki na 200 km i głęboki na 10 km.
Wyniki badań danych dostarczonych przez spektrometr Cosmic Dust Analyzer z pokładu sondy Cassini okazało się, że wśród materii wystrzeliwanej przez gejzery Enceladusa znajdują się związki organiczne tworzące aminokwasy.
Drugą stronę Księżyca nazywa się stroną niewidoczną a nie jak niektórzy mówią „ciemną”, gdyż każda część naszego satelity jest zaciemniona w dokładnie przez taki sam okres.
W historii geologicznej Marsa możemy wyróżnić 3 podstawowe okresy: noachijski, hesperyjski i amazoński.
Pod lodową skorupą znajduje się głęboki na 75 kilometrów ocean płynnej wody.
Merkury porusza się po orbicie o największym spośród planet Układu Słonecznego mimośrodzie.
Pamiątka po zagładzie – krater Chicxulub.
W obszarze równikowym grubość pokrywy lodowej Enceladusa wynosi około 35 km.
Według badań wykonanych przez Wielki Teleskop Hubble’a z 2014 roku obliczono, że obrót Wielkiego Obłoku Magellana wokół własnej osi trwa około 250 milionów lat.
