Ciekawostki o Szkocji

Choć jest stolicą, jest drugim (po Glasgow) pod względem liczby mieszkańców miastem w kraju. Zamieszkuje go 506 tysięcy mieszkańców. 

Pierwsze osadnictwo na obszarze Edynburga pojawiło się około 8,5 tysiąca lat p.n.e. Stolicą Szkocji jest od roku 1437 roku, gdy przejął tę rolę po miejscowości Scone.

Podział ten wprowadzono w roku 1996, wcześniej kraj był podzielony na dziewięć obszarów.

Dwadzieścia dziewięć hrabstw położonych jest na lądzie a trzy na wyspach.

Obszary nizinne to miejsca uprawy rolniczej, a górskie słyną z pięknych stoków oraz dużej ilości jezior - w tym słynnego Loch Ness. Obszar wyspiarski z kolei poza fantastycznymi klifami wyróżnia się również starymi latarniami i warowniami.

Legiony napotkały tutaj silny opór Kaledończyków, przez co nie były w stanie zająć całości tych ziem.

Była to budowla kamienna o długości 63 kilometrów, wysokości 3 metrów i 5 metrów szerokości. Od strony północnej wału wykopano głęboki rów aby zwiększyć potencjał obronny zapory.

Wysiłki chrystianizacyjne nie przyniosły jednak oczekiwanego efektu, gdyż zamieszkujący te tereny Piktowie szybko odrzucili nową wiarę. Kolejna próba chrystianizacji plemion piktyjskich miała miejsce w połowie VI wieku.

Przyczyną najazdu angielskiego w 1286 roku była śmierć szkockiego króla Aleksandra III 19 marca 1286 roku. Wojna toczyła się do 17 marca 1328 roku, kiedy to podpisano traktat w Northampton na mocy którego ustalono granice z okresu przedwojennego a na króla Szkocji koronowano Roberta I Bruce’a.

Przywódcą został Sir William Wallace, którego do zbrojnego wystąpienia przeciw Anglii pchnęło rzekome zamordowanie jego żony Marion Braidfute. Istnienie owej kobiety nie zostało jednak do dziś potwierdzone, gdyż nie ma jednoznacznych dowodów na to, że taka osoba rzeczywiście istniała. Przebieg powstania szkockiego był bardzo krwawy, napotkani przez wojska Wallace’a Anglicy byli mordowani na miejscu. Spowodowało to wybuch paniki, która osiągnęła taki stopień że większość zamków poddawała się bez walki. Po początkowych sukcesach nastąpiła angielska kontrofensywa pod dowództwem króla Edwarda I. W 1305 roku Wallace został schwytany przez samych szkotów i przekazany w ręce angielskiego króla. Skazano go na śmierć przez powieszenie a następnie poćwiartowano jego zwłoki.

Bitwa trwała 2 dni i zakończyła się ucieczką angielskiego króla Edwarda II.

Szkoci do dziś nie pogodzili się z tym faktem i w kraju nadal silne poparcie mają poglądy separatystyczne. W 1997 roku rozpisano referendum, w którym 75% mieszkańców opowiedziało się za ustanowieniem własnego parlamentu, który został zniesiony w 1707 roku.

Szczyt ten ma wysokość 1345 m n.p.m. Znajduje się w zachodniej Szkocji w okolicy doliny Glen Nevis. Ze względu na swoją niewielką wysokość jest często odwiedzaną przez turystów górą.

Poza Tay większymi rzekami płynącymi w Szkocji są również: Spey, Clyde, Tweed, Dee i Don.

Budynek ma 67 metrów wysokości i został oddany do użytku w 1869 roku.