Muzycy urodzeni 27 kwietnia

Posiada podwójne obywatelstwo - polsko-niemieckie. W 2012 roku ukończył  szkołę Schule im Theater der Keller Köln w Kolonii. Jeszcze w czasie studiów grał w teatrach w Wuppertalu i w Theatre der Keller . Od tego czasu regularnie pojawiał się w niemieckim kinie i telewizji.

Początek jego drogi muzycznej to rok 2003. Popularność zyskał dzięki utworowi „Dom” wykonywanemu wraz z zespołem "Bitamina". W 2020 roku wydał debiutancki album pt. "Poczekalnia".

Razem z Igo oraz Mrozu stworzył i nagrał „Supermoce” - hymn Męskiego Grania na trasę koncertową w 2023 roku.

Był pionierem jazzu nowoczesnego w Polsce i jednym z najwybitniejszych kompozytorów muzyki filmowej. Wywarł ogromny wpływ na ukształtowanie się stylu, określanego jako "polska szkoła jazzu".

Naukę gry na fortepianie rozpoczął w wieku czterech lat, jako ośmiolatek przyjęty do konserwatorium poznańskiego, ale wojna pokrzyżował jego plany edukacji muzycznej. W 1955 roku, po uzyskaniu dyplomu poznańskiej Akademii Medycznej, podjął pracę jako laryngolog. Już jako student brał udział w jam sessions organizowanych  po kryjomu, bo władze komunistyczne zakazały grania jazzu jako muzyki niezgodnej z panującymi zasadami socrealizmu.

Jego wielką karierę  zapoczątkował występ na Festiwalu Jazzowym w Sopocie w 1956 roku wraz z Janem "Ptaszynem" Wróblewskim. Założył zespół" Komeda Sextet" , który był  pierwszą polską grupą jazzową grającą muzykę nowoczesną. Liczne koncerty i wyjazdy zagraniczne spowodowały, że zaczął poszukiwać nowych inspiracji i rozwiązań.

W  1958 roku zadebiutował jako muzyk filmowy. Powstały utwory do filmów Polańskiego "Dwaj ludzie z szafą", „Nóż w wodzie”, Wajdy „Niewinni czarodzieje”, Nasfetera „Mój tato” oraz Morgensterna „Do widzenia, do jutra”.

Napisał muzykę do 65 filmów. Ostatnim był film Polańskiego – "Dziecko Rosemary" , ze słynną „Kołysanką” jako motywem przewodnim.

W grudniu 1968 roku uległ wypadkowi. Zmarł w Warszawie  23 kwietnia 1969 roku.