Pierścienie Y i Z zostały odkryte dopiero w 1923 roku a późniejsze datowanie radiowęglowe wykazało że były ostatnimi pracami wykonanymi na tym obszarze.
Według badaczy umieszczono w nich tzw. bluestones (najprawdopodobniej diabaz). Ponieważ są ostatnim etapem budowy, stanowczo wykluczono wersję, że służyły jako otwory pomagające w konstrukcji innych elementów sanktuarium.
