Ciekawostki o Tower of London

Wilhelm Zdobywca zwany również Wilhelmem Bękartem był królem Anglii i księciem Normandii. Był nieślubnym synem księcia Normandii Roberta I Wspaniałego, zwanego też Robertem Diabłem i Herlevy, córki garbarza z Falaise. Wihelm Zdobywca swój przydomek zyskał pokonując w walce o tron nowo koronowanego króla Harolda. Wilhelm zgłaszał swoje pretensje do tronu na podstawie obietnicy sukcesji złożonej mu przez poprzedniego władcę Anglii - Edwarda Wyznawcę. Był on tak pewny swojego zwycięstwa, że posłał do Londynu swoją straż przednią z rozkazem wybudowania fortecy. Archeologiczne dociekania dowodzą, że jeden z bastionów powstał na terenie dzisiejszej Tower. Te pierwotne mury zostały zastąpione wielką kamienną Białą Wieżą, świadczącą o potędze nowego króla.

Było to na przełomie XVI i XVII wieku.

Był to pierwszy taki budynek w Anglii, a dziś jest sercem londyńskiej twierdzy.

Jego następca, król Jan, jako pierwszy sprowadził do Tower egzotyczne zwierzęta (lwy, tygrysy). Tradycja ta trwała przez 600 lat.

Tradycją jednak było, że wszyscy królowie i królowe przebywali w Tower w noc przed swoją koronacją i wyruszali z niej do Westminsteru, gdzie odbywały się wszystkie większe uroczystości.

Stała się więzieniem, w którym zamknięto, a później prawdopodobnie zamordowano króla Henryka VI, zagrażającego nowemu władcy Edwardowi IV. Później w więzieniu tym znaleźli się synowie Edwarda, po objęciu tronu przez ich wuja Ryszarda III. Tower of London stała się więzieniem dla wysoko urodzonych mieszkańców Anglii. Tradycja ta była kontynuowana przez następnych władców.

Panowało przekonanie, że utrata życia w Tower Green jest niejako przywilejem. Tego wątpliwego przywileju dostąpili m.in: baron William Hastings, hrabina Margaret Salisbury, hrabia Essex Robert Deveraux - ulubieniec królowej Elżbiety I, a także dwie małżonki króla Henryka VIII - Anna Boleyn i Katarzyna Howard. Wszyscy zostali straceni za pomocą topora, jedynie Anna Boleyn została ścięta mieczem francuskiego kata, którego w swej "łaskawości" sprowadził z Francji jej znakomity małżonek.

W 1941 roku Hess, najprawdopodobniej samowolnie, bez wiedzy Fuehrera, poleciał samolotem Messerschmitt Me 110E do Wielkiej Brytanii, aby negocjować warunki niemiecko-brytyjskiego pokoju. Poza pracą na rzecz nazistowskiej partii, pasją Hessa było lotnictwo. Był znakomitym pilotem. W maju 1941 roku pokonał ponad 1300 km z niemieckiego Augsburga do Szkocji. Nie mógł wylądować na zbyt małym lotnisku w południowej Szkocji, więc musiał skakać ze spadochronem. Brytyjczycy potrakatowali Hessa jako jeńca wojennego. Winston Churchill odmówił rozmowy z nim i kazał go zamknąć, najpierw w Tower of London, a następnie w strzeżonej posiadłości poza Londynem.

Kaplica (wzniesiona około 1000 roku) początkowo znajdowała się poza murami Tower. Została włączona w teren zamkowy w czasach panowania króla Henryka III, podczas rozbudowy zamku. Nieopodal kaplicy znajduje się miejsce kaźni wielu znanych osób, zdekapitowanych lub więzionych w twierdzy. Zwłoki chowano w podziemiach. Podczas restauracji kościółka w 1876 roku odnaleziono i zidentyfikowano szczątki Anny Boleyn i Katarzyny Hovard. Opatrzone okazałym epitafium pochowano je w krypcie przed głównym ołtarzem.