Ciekawostki o Pandzie wielkiej

Jest jedynym żyjącym przedstawicielem pand, poza pandą wielką sklasyfikowano jeszcze cztery wymarłe gatunki.

Spotyka się je w prowincjach Syczuan, Shaanxi oraz Gansu. Obszar występowania tych ssaków znacząco się zmniejszył w związku z drastycznym wylesianiem, które miało miejsce w XX wieku.

Nie budują sobie schronień jak inne niedźwiedziowate a w sezonie zimowym schodzą na niższe wysokości, gdzie żyją wśród drzew lub zamieszkują jaskinie.

Mają czarne uszy, oprawy oczu, pyski i łapy, reszta ciała ma kolor biały. Budowa ciała jest charakterystyczna dla niedźwiedzi. Nie udało się jednoznacznie stwierdzić dlaczego pandy mają tak kontrastowe ubarwienie, być może pozwala ono skutecznie kamuflować się w zaśnieżonym górskim środowisku.

Dorosłe osobniki mają od 120 do 190 cm długości z czego około 10 do 15% stanowi ogon. Waga dorosłego samca to około 160 kg a samicy około 125 kg choć zdarzają się samice ważące tylko 70 kg.

Jedynym niedźwiedziowatym, którego ogon jest dłuższy niż u pandy wielkiej jest wargacz leniwy, którego ogon może osiągać 17 cm.

Młode pandy rodzą się niezdolne do trawienia bambusa i nabywają tej zdolności wraz z florą bakteryjną, którą przyswajają z mlekiem matki.

Sprawność trawienia pokarmu roślinnego jest u pand bardzo niska co przekłada się na małe ilości dostarczanej energii oraz białek.

Układ pokarmowy jest dość krótki i pożywienie przechodzi przez niego dość szybko dzięki czemu pandy są w stanie zjadać tak duże ilości jedzenia.

Oszczędzają energię gdy tylko jest to możliwe a migrują jedynie w przypadkach gdy czują się zagrożone lub na ich obecnym terytorium brakuje pożywienia.

W ich skład wchodzą ryby, mięso czy jaja.

Łączą się w pary w sezonie rozrodczym a po jego zakończeniu samce opuszczają samice, które samotnie wychowują potomstwo.

Kopulacja może trwać od 30 sekund do 5 minut, lecz akty te mogą się powtarzać gdy samiec chce się upewnić, że na pewno zapłodnił samicę.

Taka rozbieżność czasowa jest związana z faktem, że zapłodniona komórka jajowa może przez dłuższy czas przebywać w układzie rozrodczym zanim przytwierdzi się do ściany macicy.

Ważą od 90 do 130 g i natychmiast zaczynają odżywiać się mlekiem matki. Karmienie taki może trwać nawet do pół godziny i odbywa się od sześciu do czternastu razy na dobę. Dopiero po tygodniu do dwóch od narodzin skóra młodych staje się szara.

Początkowo ich futro jest bardzo delikatne i miękkie a sztywności nabiera wraz z wiekiem.

Małe pandy dopiero pół roku po narodzeniu zaczynają jeść niewielkie ilości bambusa. Pozostają pod opieką matki do 18 - 24 miesięcy od narodzin.

Pozostają aktywne płciowo do około dwudziestego roku życia.

Spośród narodzonych bliźniąt zwykle tylko jedno dożywa wieku dorosłego, gdyż matka wybiera zwykle mocniejsze młode które jest karmione, podczas gdy drugie umiera śmiercią głodową. Ze względu na niezdolność matki do magazynowania tłuszczu, jej ciało nie jest w stanie wyprodukować wystarczającej liczby mleka by wyżywić wszystkie swoje dzieci. W trakcie jednej ciąży na świat może przyjść od jednego do trzech młodych.

W niewoli dożywają lat 30 a rekordzista osiągnął wiek 34 lat.

Wydalany przez pandę pokarm nie jest dobrze strawiony, gdyż czas spędzony w układzie pokarmowym jest za krótki by mógł zostać poddany wszystkim niezbędnym procesom.

Na młode czyha jednak więcej zagrożeń, polują na nie irbisy śnieżne, kuny żółtogardłe, dzikie psy, niedźwiedzie himalajskie czy orły.

Jej status został podniesiony z zagrożonego w roku 2014 gdy ich populacja przekroczyła 1850 sztuk. Był to 17 procentowy wzrost liczebności od roku 2003 gdy populacja pandy w Chinach wynosiła 1600 osobników.