Koniki polskie są zwierzętami stadnymi i żyją w tzw. tabunie złożonym z ośmiu klaczy mat wraz z przychówkiem oraz ogier.

W tabunie obowiązuje matriarchat, przewodnikiem stada jest najstarsza klacz, która prowadzi stado do nowych miejsc żerowania, schronienia przed deszczem, wiatrem, mrozem, owadami.

Ogier odpowiedzialny jest za bezpieczeństwo, znajduje się zawsze w pobliżu, obserwując otoczenie. W trakcie wędrówek tabunu kroczy jako ostatni.

Ogier tabunowy nie pozwala zbyt długo przebywać w stadzie młodym ogierom, które wypędza w wieku około 1 roku. W ten sposób nie dopuszcza do krycia klaczy przez inne ogiery.

Wypędzone z tabunu młode ogiery grupują się tworząc tzw. stado kawalerskie.

Klacze konika polskiego są bardzo płodne  i rodzą źrebięta do późnego okresu życia.