Biały Dom

W 1814 roku Biały Dom został podpalony przez Brytyjczyków podczas spalenia Waszyngtonu w czasie wojny z 1812 roku.

Wojnę toczyły Stany Zjednoczone wraz z ich rdzennymi sojusznikami przeciwko Wielkiej Brytanii. Pożary dosięgły znacznej części Waszyngtonu i Białego Domu. Pozostały jedynie ściany zewnętrzne, które trzeba było rozebrać i w większości odbudować. Brytyjczycy splądrowali rezydencję, spośród przedmiotów ukradzionych z niej, jedynie trzy udało się odzyskać.

Wśród nich była kopia kultowego portretu Jerzego Waszyngtona - portret Lansdowne'a , namalowany przez Gilberta Stuarta w 1796 roku. Jest to portret naturalnej wielkości, przedstawiający 64-letniego prezydenta podczas jego ostatniego roku urzędowania. Portret był prezentem dla byłego brytyjskiego premiera Williama Petty'ego, pierwszego markiza Lansdowne. Stuart namalował trzy kopie i pięć portretów. Jego najsłynniejszy egzemplarz wisi od 1800 roku w Sali Wschodniej Białego Domu.

Aby uniemożliwić sprzedaż oryginalnego portretu na aukcji, National Portrait Gallery w Waszyngtonie kupiła go za 20 milionów dolarów. 

Portret uratowali pracownicy Białego Domu. W 1939 roku Kanadyjczyk zwrócił prezydentowi Franklinowi Rooseveltowi pudełko z biżuterią. Twierdził on, że jego dziadek zabrał je z Waszyngtonu. Potomkowie oficera Royal Navy zwrócili apteczkę należącą do prezydenta Madisona (4. prezydent Stanów Zjednoczonych w latach 1809-1817).

Większość zrabowanych rzeczy zaginęła, prawdopodobnie wtedy, gdy konwój brytyjskich statków zatonął w drodze do Halifax podczas sztormu w listopadzie 1814 roku.

Wróć do: 18 ciekawostek o Białym Domu

Podobne tematy