Jako dwudziestoczterolatek znalazł się na Sachalinie (wyspa na Oceanie Spokojnym u wybrzeży Rosji), gdzie w 1891 roku poznał Lwa Sternberga, rosyjskiego etnografa.
Sternberg był jednym z wczesnych aktywistów marksistowskich, zrzeszonych w "Narodniej Woli". Za udział w tej organizacji spędził trzy lata w więzieniu w Odessie, po czym został zesłany na 10 lat do karnej kolonii na Sachalinie. Przebywając na zesłaniu walczył o prawa zesłańców oraz ludności tubylczej, co spowodowało umieszczenie go w odległej kolonii w Wiachtu. Tam zaczął swoje pierwsze obserwacje Niwchów, Oroków i Ajnów. Był znaczącą postacią w nowo powstającej dziedzinie naukowej - etnografii. Po Rewolucji Październikowej w 1917 roku zorganizował centrum etnograficzne na Uniwersytecie Petersburskim.
