Ciekawostki.online - ciekawostki na każdy temat

Działy

Architektura Astronomia Geografia Historia Kuchnia Kultura i sztuka Ludzie Miasta Nauka Państwa Rośliny Rozrywka Technologia Zwierzęta

Ludzie

Ciekawostki o Ignacym Łukasiewiczu

Znaleźliśmy 31 ciekawostek na temat Ignacego Łukasiewicza

Genialny farmaceuta

Ignacy Łukasiewicz był farmaceutą i przedsiębiorcą. Był pionierem przemysłu naftowego w Europie, założycielem pierwszej na świecie kopalni ropy naftowej i wynalazcą lampy naftowej. Wyprzedzał swoją epokę nie tylko na polu nauki. Był wielkim społecznikiem, rewolucjonistą i działaczem niepodległościowym. Był człowiekiem skromnym i bezinteresownym. Swoim życiem zasłużył sobie na miano "ojciec Łukasiewicz".

1
Ignacy Łukasiewicz urodził się w 1822 roku w Zadusznikach w województwie podkarpackim, w powiecie mieleckim.

Na chrzcie otrzymał imiona Jan Józef Ignacy.

2
Pochodził ze szlacheckiej rodziny inteligenckiej o ormiańskich korzeniach.

Jego ojciec, Józef Łukasiewicz pieczętujący się herbem Łada, był posesorem (dzierżawcą) folwarku i żołnierzem Tadeusza Kościuszki, a matka to Apolonia ze Świetlików. Ignacy miał czworo rodzeństwa: Marię, Emilię, Aleksandra i Franciszka.

3
Ignacy uczęszczał do gimnazjum w Rzeszowie, do którego rodzina Łukasiewiczów przeprowadziła się w 1830 roku.

W gimnazjum Ignacy nauczył się języka niemieckiego i łaciny. Ułatwiło mu to dalszą edukację, którą podjął dopiero po jakimś czasie, gdyż niekorzystna sytuacja materialna rodziny zmusiła go do przerwania kształcenia po czterech latach w gimnazjum.

4
Ignacy musiał wcześnie podjąć pracę.

Został praktykantem w aptece Antoniego Swobody w Łańcucie. Była to praca, ale jednocześnie nauka w zakresie chemii i farmacji.

5
Po czterech latach praktyki w sztuce aptekarskiej zdał pierwszy egzamin zawodowy, tak zwany egzamin tyrocynalny.

Z tytułem pomocnika aptekarskiego podjął pracę w aptece obwodowej magistra Edwarda Hubla w Rzeszowie, cały czas dokształcając się w zawodzie aptekarza.

6
W tym samym czasie Łukasiewicz ropoczął swą działalność w organizacjach demokratyczno-niepodległościowych.

Już wtedy władze austriackie zwróciły na niego uwagę - został zarejestrowany jako obywatel politycznie podejrzany.

7
W 1840 roku nawiązał znajomość z Edwardem Dembowskim - działaczem lewicy niepodległościowej, jednym z organizatorów powstania krakowskiego w 1846 roku.

Łukasiewicz został zaprzysiężony jako agent Centralizacji Towarzystwa Demokratycznego Polskiego na Rzeszów - było to jedno z najważniejszych stronnictw politycznych Wielkiej Emigracji, utworzone w Paryżu w 1832 roku. Ignacy był bardzo aktywnym działaczem.

8
W lutym 1846 roku został aresztowany wraz ze współpracownikami, co uniemożliwiło wybuch powstania w Rzeszowie.

Osadzono go w więzieniu początkowo w Rzeszowie, a poźniej we Lwowie, ale z braku dowodów zwolniono go po półtora roku. Był jednak cały czas obserwowany i otrzymał zakaz opuszczania Lwowa. Stanowiło to wielką przeszkodę w kontynuowaniu działalności konspiracyjnej.

9
Dzięki pomocy swojego brata, Łukasiewicz podjął pracę w jednej z najsłynniejszych aptek lwowskich - w aptece "Pod Gwaiazdą" magistra Piotra Mikolascha.

Był bardzo ambitnym i zdolnym pracownikiem, chciał dalej się kształcić w zawodzie, ale zakaz opuszczania miasta uniemożliwiał mu podjęcie studiów. Jednak dzięki pomocy pracodawcy udało mu się wyjechać i podjąć studia na Uniwersytecie Jagiellońskim.

10
W czasie pobytu w Krakowie dorabiał sobie pracując jako laborant w fabryce ałunu pod miastem.

Łukasiewicz nie otrzymał dyplomu na uniwersytecie, ponieważ nie udało mu się zdać jednego egzaminu z farmakognozji - działu farmacji zajmującego się nauką o substancjach pochodzenia naturalnego, które wykorzystywane są jako leki.

11
Upragniony tytuł magistra farmacji uzyskał Łukasiewicz na Uniwersytecie Wiedeńskim 30 lipca 1852 roku, gdzie odbył ostatni semestr studiów farmaceutycznych.

Magistrem farmacji został po złożeniu pracy dyplomowej pod tytułem "Baryta et Anilinum".

12
Już jako dyplomowany farmaceuta powrócił do pracy zawodowej w aptece "Pod Gwiazdą" we Lwowie.

Oprocz codziennych obowiązków aptekarza, prowadził też laboratorium chemiczno-farmaceutyczne zaopatrujące mniejsze apteki w różne medykamenty.

13
W owym czasie popularnym produktem aptecznym było, sprowadzane z Włoch, Oleum Petrae album - specyfik będący oczyszczoną ropą naftową, używany jako lek na różne dolegliwości.

Dziewiętnastowieczna apteka była niemal jedynym miejscem, gdzie wykształcony w dziedzinie chemii aptekarz mógł prowadzić swoje eksperymenty. Łukasiewicz wraz z drugim asystentem aptecznym, Janem Zehem, prowadzili badania nad destylacją ropy naftowej.

14
Chłopi na Podkarpaciu znali ropę, której używali jako mazi do smarowania wozów, czasami też jako leku przy odmrożeniach, przeciw świerzbowi, w reumatyzmie, a także jako środek przeciw robakom.

Łukasiewicz i Zeh, na przełomie 1852/1853 roku otrzymali naftę metodą frakcjonowanej destylacji (rektyfikacji). Z badań nad ropą wycofał się właściciel apteki, ponieważ nie dostrzegał on praktycznego zastosowania nowych destylatów jako lekarstw.

15
Łukasiewicz pracował nad praktycznym zastosowaniem nafty.

Powszechnie używane lampy oliwne nie nadawały się do nafty, po jej zastosowaniu wybuchały - wymagały przekonstuowania. Łukasiewicz skonstuował specjalny model lampy, do którego blacharz Adam Bratkowski wykonał prototyp ze zbiornikiem z grubszej blachy. W ten sposób w 1853 roku powstała pierwsza na świecie lampa naftowa, która oświetliła okna apteki.

16
Początkowo lampa nie cieszyła się wielkim zainteresowaniem.

Przełomem była pierwsza operacja chirurgiczna przeprowadzona we lwowskim szpitalu przy świetle lamp naftowych. Było to 31 lipca 1853 roku i jest to symboliczna data początku polskiego przemysłu naftowego.

17
Aby być bliżej terenów roponośnych Łukasiewicz przeprowadził się do Gorlic.

W 1854 roku w Gorlicach, w dzielnicy Zawodzie, na skrzyżowaniu ulic Węgierskiej i Kościuszki zapłonęła pierwsza na świecie uliczna lampa naftowa.

18
W Gorlicach Łukasiewicz rozpoczął pracę w miejscowej aptece Jana Tomaszewicza.

Zaczął też poszukiwać terenów bogatych w złoża ropy naftowej. Chciał stworzyć osobną destylarnię, gdyż eksperymenty w aptece nie były bezpieczne. Zawiązał spółkę z Tytusem Trzecieskim i Karolem Klobassą, właścicielami terenów roponośnych.

19
W 1854 roku wspólnicy spółki naftowej Trzecieski-Łukasiewicz założyli w Bóbrce koło Krosna pierwszą na świecie kopalnię ropy naftowej.

Kopalnia jest czynna do dziś.

20
W 1857 roku otworzył rafinerię w Klęczanach koło Nowego Sącza.

Z wydobywanej tu ropy naftowej produkował naftę, smary, oleje smarne i asfalt. Otworzył też aptekę w Jaśle.

21
W tym samym roku w Gorlicach, Łukasiewicz poślubił młodszą o 15 lat swoją siostrzenicę, Honoratę.

Honorata była córką jego starszej siostry Emilii. Z małżeństwa tego urodziła się w 1858 roku córka Marianna, która wkrótce zmarła, mając niecałe dwa lata. Łukasiewicz wraz z żoną przeprowadził się do Polanki pod Krosnem, gdzie po spłonięciu rafinerii założył następną.

22
Łukasiewicz sam nie uczestniczył w powstaniu styczniowym, ale wspierał je finansowo i pomagał tym, którzy musieli się po powstaniu ukrywać.

Kupował liczne tereny, na których zakładał rafinerie, m.in. : wieś Chorkówka z przyległym folwarkiem, gdzie zbudował kaplicę dla miejscowej ludności. Otworzył też leczniczy zakład kąpielowy jodowo-bromowy, a w miejscowości Zręcin pod Chorkówką, wraz ze swym wspólnikiem Klobassą ufundował kościół w stylu neogotyckim.

23
Przez cały czas funkcjonowania rafinerii, Łukasiewicz udoskonalał je.

W 1862 roku rozpoczął wiercenie świdrami. Swojego współpracownika Adolfa Jabłońskiego, wysłał do Ameryki, aby tam poznał najnowsze technologie.

24
Działalność Ignacego Łukasińskiego zapoczątkowała rozwój przemysłu naftowego w Polsce.

Pod koniec XIX wieku ukształtowały się dwa galicyjskie zagłębia naftowe: w okolicy Drohobycza i Borysławia oraz w rejonie Gorlice-Krosno-Sanok.

25
Łukasiewicz był także wielkim społecznikiem.

Wprowadził nowoczesny system ubezpieczenia społecznego robotników - Kasę Bracką. Zakładał kasy gminne udzielające niskooprocentowanych pożyczek, propagował sadzenie drzew owocowych. Propagował zakładanie sądów, budowę dróg i mostów, szkół, szpitali. Walczył z biedą i alkoholizmem.

26
W Chorkówce wraz z żoną prowadził wzorcowe gospodarstwo.

Na remont dróg w powiecie krośnieńskim przeznaczył własne pieniądze, dlatego drogi te nazywano "brukowanymi guldenami". Ponoć tamtejsze drogi i mosty były najlepsze w całym zaborze austriackim.

27
Nazywany był "ojcem Łukasiewiczem".

Był człowiekiem zamożnym, zanym ze swej hojności, skromności i bezinteresowności.

28
Pod koniec życia został wybrany do Sejmu Galicyjskiego z siedzibą we Lwowie.

Za działalność charytatywną papież Pius IX nadał mu tytuł Szambelana Papieskiego i odznaczył go Orderem św. Grzegorza.

29
W Gorlicach utworzył Krajowe Towarzystwo Naftowe.

W 1877 roku zorganizował we Lwowie kongres naftowy.

30
Ignacy Łukasiewicz zmarł 7 stycznia 1882 roku w wyniku ciężkiego zapalenia płuc.

Został pochowany na cmentarzu w Zręcinie, wsi leżącej w dolinie rzeki Jasiołki, w powiecie krośnieńskim. Wieś do początku XX w. nazywana była "Małą Wenecją".

31
Był honorowym obywatelem Krosna i Jasła.

Pamiątki po Łukasiewiczu oraz kopia prototypu lampy naftowej wraz z jedną z najcenniejszych kolekcji lamp naftowych w Europie znajdują się w Muzeum Podkarpackim w Krośnie.

Lubisz ciekawostki?

Ciekawostki na Google News Wylosuj inny temat

Ciekawostki o Ignacym Łukasiewiczu

Genialny farmaceuta

Podobne tematy

Najnowsze tematy

Podobne tematy