Populację Tokio można wyróżnić na dwa główne sposoby:
Składa się z 23 specjalnych okręgów (tokubetsu-ku), które funkcjonują jak samodzielne miasta, a także z 26 miast (shi), 5 miasteczek (machi) i 8 wsi (mura) w zachodniej części prefektury. Te 23 specjalne okręgi to najbardziej zurbanizowana część Tokio, a część zachodnia obejmuje tereny bardziej zielone o mniejszej gęstości zaludnienia.
Tokio Metropolis obejmuje również kilka wysp na Oceanie Spokojnym, takich jak Izu Islands i Ogasawara Islands.
W obrębie prefektury znajdują się cztery parki narodowe: Park Narodowy Fuji-Hakone-Izu, Park Narodowy Chichibu-Tama-Ka, Park Narodowy Ogasawara i Parki Metropolitalne w Tokio (Park Inokashiry, Park Ueno i Shinjuku Gyoen).
Tokio ma wiele do zaoferowania, od górskich wędrówek w Chichibu-Tama-Kai, przez gorące źródła i wyspy w Fuji-Hakone-Izu, po unikalne ekosystemy Ogasawara.
Ta doskonale rozbudowana sieć metra obsługiwana jest przez dwie główne firmy: Tokyo Metro posiadające dziewięć linii oraz Metro Toei Subway z czterema liniami.
W nocy z 9 na 10 marca 1945 roku Amerykanie zrzucili na miasto ponad 2 tysiące ton bomb. W wyniku bombardowań zginęło 200 tysięcy osób.
Były to drzewka podarowane przed wojną Ameryce, a ich odesłanie do Japonii miało pomóc w odbudowaniu drzewostanu całkowicie zniszczonego bombardowaniami miasta.
Wiadomość o zbombardowaniu Hiroszimy 6 sierpnia 1945 roku dotarła do Tokio z trzygodzinnym opóźnieniem ze względu na zakłócenia komunikacyjne (zniszczona infrastruktura komunikacyjna), chaos i zamieszanie, brak natychmiastowej informacji (nie zdawano sobie sprawy, że na miasto spadła bomba atomowa) oraz ograniczone raporty wywiadowcze (siły zbrojne potrzebowały czasu, aby zebrać informacje i zrozumieć pełne skutki ataku).
Najbardziej znana z tych cystern to G-Cans, która jest jednym z największych podziemnych systemów odprowadzania wody na świecie. Znajduje się na obrzeżach Tokio, w Kasukabe. System składa się z sieci podziemnych tuneli o długości około 6,4 km, pięciu ogromnych silosów, z których każdy ma 65 metrów wysokości i 32 metry średnicy, oraz głównej komory o długości 177 metrów, szerokości 78 metrów i wysokości 18 metrów, często nazywanej „Podziemną Świątynią”.
System został zaprojektowany, aby chronić Tokio i przyległe obszary przed powodziami spowodowanymi ulewnymi deszczami, tajfunami i wylewami rzek. Woda jest zbierana do silosów, a następnie odprowadzana do rzeki Edo za pomocą ogromnych pomp.
Te krótkie melodyjki są grane przy wsiadaniu i wysiadaniu z pociągów na poszczególnych stacjach, a także w celu informowania pasażerów o zbliżającym się odjeździe pociągu. Mają one na celu nie tylko uprzyjemnienie podróży, ale także pomagają pasażerom w orientacji i rozpoznawaniu stacji.
Melodie są starannie dobierane, aby pasowały do charakteru stacji i jej otoczenia. Niektóre są inspirowane lokalną historią, kulturą lub znanymi piosenkami. Na przykład stacja Takadanobaba ma melodię z anime "Astro Boy" (Tetsuwan Atomu), ponieważ twórca tej postaci, Osamu Tezuka, miał swoje studio w tej okolicy.
Wielu z nich zginęło w pożarach, gdyż trzęsienie miało miejsce w momencie, gdy większość mieszkańców gotowała obiad. W tych czasach większość potraw była przyrządzana nad ogniem, a ten w wyniku trzęsienia błyskawicznie rozniósł się po całym mieście.
Tokio oferuje niezwykłą różnorodność kuchni, od tradycyjnej japońskiej kuchni kaiseki, poprzez sushi i ramen, aż po innowacyjne kuchnie fusion. Wysoka jakość składników i mistrzostwo kulinarne są głęboko zakorzenione w japońskiej kulturze, co przyczynia się do wyróżnień Michelin.
Tokijskie restauracje mają przyznane łącznie więcej gwiazdek Michelin niż Paryż. W 2023 roku w Tokio znajdowało się ponad 200 restauracji wyróżnionych tym prestiżowym tytułem (w Paryżu około 120).
Tokio ma również więcej restauracji z najwyższym, trzygwiazdkowym wyróżnieniem Michelin. W 2023 roku miało 12 takich restauracji, co jest imponującą liczbą w porównaniu do innych miast na świecie, a Paryż miał ich 10.
Kawiarnia oferuje możliwość interakcji z jeżami w przyjaznym i kontrolowanym środowisku. Goście mogą bawić się, karmić i trzymać te małe ssaki. Właściciele miejsca dbają o dobrostan jeży, zapewniając odpowiednie warunki i dbają o to, aby zwierzęta nie były przeciążone.
Tematyczne kawiarnie, takie jak Harry Hedgehog Cafe, są popularnym elementem kultury miejskiej Tokio, oferując unikalne doświadczenia i przyciągając zarówno lokalnych mieszkańców, jak i turystów.
Miasto dwukrotnie gościło to prestiżowe wydarzenie: w 1964 i 2021 roku (przełożone z 2020 z powodu pandemii COVID-19). Tokio było pierwszym miastem w Azji, które gościło Letnie Igrzyska Olimpijskie. Były to XVIII Letnie Igrzyska Olimpijskie, które odbyły się od 10 do 24 października 1964 roku. Igrzyska te miały ogromne znaczenie dla Japonii, ponieważ symbolizowały jej powrót na arenę międzynarodową po II wojnie światowej. Były również okazją do pokazania imponującego rozwoju gospodarczego Japonii.
Tokio 2020 wprowadziło wiele innowacji technologicznych, takich jak roboty wspierające widzów i sportowców, oraz szerokie wykorzystanie sztucznej inteligencji i innych nowoczesnych technologii.
Miejsca takie jak Narodowe Muzeum Wschodzącej Nauki i Innowacji (Miraikan) prezentują zaawansowaną technologię robotyki, w tym roboty interaktywne.
Anime i manga są kluczowymi elementami japońskiej kultury popularnej, które zdobyły globalne uznanie. Anime to japońska animacja, która może obejmować różne gatunki i style, od produkcji dla dzieci po bardziej złożone historie dla dorosłych. Często adaptacje mangi są przekształcane w anime. Pierwsze komercyjne anime powstało w 1917 roku, ale prawdziwy rozwój tego gatunku nastąpił po II wojnie światowej, szczególnie dzięki pracom Osamu Tezuki, znanego jako „Bóg mangi”, który także przyczynił się do rozwoju anime.
Manga to japońskie komiksy, które są zazwyczaj publikowane w czarno-białej formie i czytane od prawej do lewej strony. Są one publikowane w różnych gatunkach, od akcji po romans, horror i science fiction. Manga ma swoje korzenie w japońskiej sztuce drzeworytniczej z okresu Edo (1603-1868). Nowoczesna manga, jaką znamy dziś, zaczęła się rozwijać po II wojnie światowej, również pod wpływem Osamu Tezuki.
Senso-ji została założona w 645 roku, co czyni ją najstarszą świątynią buddyjską w Tokio. Według legendy, świątynia została zbudowana w miejscu, gdzie dwóch braci znalazło statuę Kannon (bogini miłosierdzia) w rzece Sumida. Choć próbowali oni oddać statuę z powrotem do rzeki, zawsze wracała, co uznano za znak boski, i postanowiono zbudować świątynię na jej cześć.
Główna brama wejściowa do świątyni, Kaminarimon jest jednym z najbardziej rozpoznawalnych symboli Tokio. Zawiera ogromny, czerwony lampion ważący około 700 kilogramów.
Sanja Matsuri, czyli "Festiwal Trzech Świątyń" odbywa się w maju i przyciąga miliony odwiedzających. Obchodzony na cześć trzech założycieli świątyni Senso-ji: braci Hinokuma Hamanari i Hinokuma Takenari oraz kapłana Hajino Nakatomo. Festiwal ma swoje korzenie w okresie Edo (1603-1868) i jest jednym z najstarszych festiwali w Tokio.
Kluczowym elementem festiwalu są procesje z przenośnymi świątyniami (mikoshi), które są noszone przez tłumy wiernych ulicami Asakusa. Festiwal obejmuje również parady z udziałem tradycyjnych zespołów muzycznych, tancerzy i artystów. Parady te są barwne i prezentując tradycyjną kulturę japońską.
Sanja Matsuri przyciąga co roku około 1,5 do 2 milionów odwiedzających, zarówno lokalnych mieszkańców, jak i turystów z całego świata.
Tokyo Skytree to jedna z najbardziej znanych i charakterystycznych budowli w Tokio oraz jedna z najwyższych konstrukcji na świecie. Znajduje się w dzielnicy Sumida. Wieża ma wysokość 634 metrów, co czyni ją najwyższą wieżą telewizyjną na świecie oraz drugą najwyższą strukturą na świecie po Burj Khalifa w Dubaju. Jest jedną z największych atrakcji turystycznych w Tokio, przyciągając miliony odwiedzających rocznie.
Konstrukcja wieży została zaprojektowana tak, aby wytrzymać trzęsienia ziemi, które często nawiedzają Japonię. Specjalny system amortyzacji w środkowej części wieży pomaga zminimalizować wibracje.
Pociągi, szczególnie Shinkansen (pociągi bullet), są znane z punktualności – średnie opóźnienie wynosi mniej niż minutę.
Znajduje się tam również muzeum poświęcone historii tego tradycyjnego sportu.
To miejsce, gdzie kreatywność i odważne style ubioru są na porządku dziennym.
Jest jednym z najbardziej znanych i prestiżowych obszarów w Japonii. Ginza oznacza dosłownie "srebrna mennica". Nazwa pochodzi od mennicy srebra, która została założona w tej dzielnicy w 1612 roku. W XIX wieku Ginza była jednym z pierwszych miejsc w Tokio, gdzie wprowadzono nowoczesne budownictwo z cegły po wielkim pożarze w 1872 roku. Od tego czasu dzielnica przekształciła się w centrum handlowe i kulturalne.
Codziennie przez skrzyżowanie przechodzi setki tysięcy ludzi. W godzinach szczytu na każde zielone światło przechodzi nawet do 3 000 osób. Wszystkie światła zmieniają się na zielone jednocześnie, co pozwala pieszym przechodzić w każdym kierunku, w tym po przekątnej.
W pobliżu skrzyżowania znajduje się posąg psa Hachiko, który jest popularnym miejscem spotkań. Hachiko był znany z lojalności, czekając na swojego zmarłego właściciela codziennie przez 10 lat.
W okresie Halloween Shibuya Crossing zamienia się w miejsce ogromnych imprez ulicznych, przyciągając tysiące osób przebranych w kostiumy.