Ciekawostki o lesie Aokigahara

Zlokalizowany jest u północno-zachodniego podnóża góry Fudżi, pomiędzy jeziorami Sai i Shoji, należącymi do pięciu jezior Fudżi.

Istnieje teoria, że patrząc na las ze szczytu góry widoczne są trzepocące na wietrze drzewa, które wyglądają jak falujące morze - stąd nazwa "Morze Drzew". Las nazywany jest również Morzem Drzew Góry Fudżi lub Lasem Samobójców.

Jest częścią parku narodowego, obszarem specjalnej ochrony, włączonym do obszaru góry Fudżi, należącej do obiektów Światowego Dziedzictwa Kulturowego UNESCO - "Góra Fudżi - obiekt kultu i źródło artystycznej inspiracji.

Powierzchnia lasu wynosi 30 km2. Jego podłoże stanowi zastygła lawa powstała po erupcji krateru pasożytniczego Nagao należącego do stratowulkanu Fudżi  (mały stożek na skłonie dużego stożka głównego), która miała miejsce w 864 roku (Wielka Erupcja Jogana).

W ciągu 1200 lat na obszarze lawy powstał dziewiczy las, składający się głównie z drzew iglastych (jodła wrzecionowata, sosna japońska, sosna czerwona, cyprys), a także drzew liściastych (Quercus crispula). Las ten uważany jest za dziewiczy, który pozostał nienaruszony przez człowieka. Drzewa obficie porośnięte są mchem.

Wizualnie las sprawia wrażenie większego niż wskazuje na to jego powierzchnia, gdyż teren ten odznacza się bardzo dużym zagęszczeniem drzew, panuje tam wielka cisza i jest bezwietrznie.

Cztery z nich: Jaskinia Wiatru, Jaskinia Lodu, Pałac Smoka i Jaskinia Nitoperzy są udostępnione do zwiedzania. Prowadzą do nich wyznaczone szlaki. 

Potwierdzono występowanie tam 42 gatunków ssaków. Obszar Aokigahary charakteryzuje się szczególnie dużą gęstością populacji niedźwiedzia czarnego azjatyckiego. Inne ssaki tam żyjące to: makaki japońskie, jelenie, dziki, norki japońskie, wiewiórki japońskie i in.

Istnieje mit, że "nie można wydostać się z Aokigahara Jukai, gdy się do niego wejdzie". Jednak las posiada wytyczone szlaki, po których można się bezpiecznie przemieszczać. Jest tam wiele tablic informacyjnych, pola namiotowe, platforma widokowa. Jeśli ktoś oddali się od szlaku, rzeczywiście może mieć problem z powrotem, gdyż drzewa rosną w bardzo dużym zagęszczeniu, są prawie tej samej wysokości, a podłoże magmowe utrudnia chodzenie. Jednak niebezpieczeństwo takie czyha na nierozważnego turystę w  większości gęstych lasów.

W lesie Aokigahara można urządzać pikniki, a także wycieczki z autoryzowanymi przez miasto Fujikawaguchiko przewodnikami przyrodniczymi.

Istnieje cała rzesza strażników leśnych, którzy czuwają nad bezpieczeństwem turystów. Strażnicy szkoleni są przez Lądowe Siły Samoobrony, a kurs odbywa się w Aokigaharze. Kiedy kurs powstał, trudno było znaleźć chętnych do jego odbycia, gdyż pokutowało przekonanie, że jeśli już tam wejdą, to nie wrócą.

Las zyskał taką opinię w latach 60. XX wieku, a miejsce to spopularyzował  Seichō Matsumoto w swoich dwóch powieściach: „Nami no Tō” , w której opowiada o duchu kobiety, która popełniła samobójstwo w lesie Aokigahara i "Kuroi jukai” - historii kochanków, którzy postanowili odebrać sobie życie w tym lesie.

Zdecydowany wzrost liczby samobójstw nastąpił od momentu publikacji książki "The Complete Manual of Suicide" , napisanej przez Wataru Tsurumi w 1993 roku. Jest to kompendium wiedzy na temat samobójstwa, który rozszedł się w ponad milionowym nakładzie, a opisuje on las Aokigahara, jako miejsce idealne do zakończenia życia.

Ciekawostką jest fakt, że książkę tę nadal można w Japonii kupić, nigdy nie została uznana za niebezpieczną i nigdy nie została zakazana jej dalsza publikacja.

Wchodząc do lasu, między drzewami rozciągają sznurki, wstążki, ażeby w razie zmiany decyzji mogli bezpiecznie wrócić do wyjścia - las jest pełen takich "dekoracji".

W latach 1998-2003 odnotowano 442 przypadki odebrania sobie tam życia. Ostatnio władze zaprzestały informowania opinii publicznej o ilości ofiar samobójstw w lesie, aby nie promować w żaden sposób tego miejsca.

Pojawiły się natomiast tablice z umieszczonymi na nich krótkimi poradami, zachętą do pomyślenia o własnej rodzinie, a także zawierające numer telefonu kontaktowego do instytucji, które natychmiast ruszą z pomocą potencjalnemu samobójcy.

Od 1970 roku grupy wolontariuszy przeczesują las w poszukiwaniu osób, które już targnęły się na życie lub mają taki zamiar. Przez wiele lat odnaleziono sporo martwych osób, ale też sporo udało się uratować.

W 2010 roku odnotowano tam ponad 200 osób, które próbowały się zabić, z czego 54 przypadki zakończyły się śmiercią.

Według miejscowej ludności jest to zazwyczaj mężczyzna między 40. a 50. rokiem życia, zajmujący wysokie stanowisko i prowadzący firmę. Mówi się, że liczba samobójstw wzrasta w marcu, pod koniec roku podatkowego w Japonii.

Ludzie najczęściej odbierają sobie życie przez powieszenie lub przedawkowanie narkotyków.

W 2016 roku wskaźnik ten wynosił w Japonii 18,5 na 100 tysięcy osób.

Są to tylko legendy, które maja przekonać ludzi, że las jest miejscem nadprzyrodzonym. Urządzenia te działają normalnie, chyba że przyłoży się je bezpośrednio do magmowego podłoża, zawierającego sporą ilość żelaza.

Las pojawił się w animie i mandze, filmie, literaturze, muzyce i grach wideo. W lesie Aokigahara dzieje się akcja filmu "Morze Drzew" z Matthew McConaugheyem, Kenem Watanabe i Naomi Watts z 2015 roku oraz horroru "The Forest" z 2016 roku.