Zwierzęta
Ciekawostki o Kunie leśnej
Martes martes
Ten niewielki, drapieżny ssak jest ściśle powiązany ze środowiskiem leśnym. Stara się unikać kontaktu z ludźmi i zawsze znajdować się w pobliżu jakiegoś schronienia. Chętnie zamieszkuje puste dziuple ptaków, wiewiórek, szczeliny i rozpadliny. Powszechnie spotykana w Europie kontynentalnej i Azji Mniejszej zamieszkuje również wyspy basenu Morza Śródziemnego. Można ją spotkać na Balearach, Korsyce, Sardynii, Elbie i Sycylii.
1
Kuna leśna to drapieżny ssak z rodziny łasicowatych. Dotychczas wyróżniono 8 podgatunków kuny leśnej. Do łasicowatych z kolei zalicza się około 60 gatunków zwierząt.
2
Występuje w praktycznie całej Europie oraz w Azji Mniejszej. Na Wyspach Brytyjskich spotkać ją można w Irlandii, Szkocji i Walii. Zamieszkuje północną Portugalię i Hiszpanię a dalej jej występowanie rozciąga się na całą Europę włącznie ze Skandynawią, zachodnią Rosję, Turcję, Gruzję i północny Irak.
3
Zamieszkują gęste lasy, w których okupują dziuple, nory i rozpadliny. Przeważnie jeden osobnik dysponuje kilkoma schronieniami w obrębie własnego terytorium. Przy niższych temperaturach otoczenia w zimie, kuny szukają schronienia pod ziemią.
4
Ten średniej wielkości ssak pokryty jest brązowym futrem. Kolor może wahać się od jasno do ciemnobrązowego. Latem sierść jest szorstka i krótka a zimą bardziej delikatna i dłuższa. Podgardle jest kremowe lub jasnożółte.
5
Samce są niewiele większe od samic. Długość ciała kuny leśnej to średnio 53 cm a długość ogona 25 cm. Dorosłe kuny mogą ważyć od 1,5 do 1,7 kg.
6
Zimą ich łapy porastają futrem, podobnie jak u lisów polarnych. Zimowe futro zaczyna rosnąć w sierpniu a linienie następuje wiosną. Młodym osobnikom futro zaczyna rosnąć podczas pierwszej zimy ich życia.
7
Są wszystkożercami. Podstawę ich diety stanowią małe ssaki, ptaki, węże, płazy, owady, ślimaki i owoce. W sezonie, leśne jagody mogą stanowić nawet 30% ich diety. Mogą również żywić się padliną.
8
Prowadzą samotny tryb życia, chyba że akurat wychowują potomstwo. Nie tworzą stałych, monogamicznych par, wiążą się na jeden sezon godowy. Gdy terytorium samca pokrywa się z terytorium samicy, samce mogą bronić również jej terytorium. Zachowania społeczne u kuny leśnej intensyfikują się zimą, gdy zwierzęta te częściej znaczą swój teren a agresja międzypłciowa maleje. Kiedyś sądzono, że takie zachowania oznaczają wejście w okres godowy, lecz wiadomo już, że do godów dochodzi dopiero latem.
9
Kuny mają doskonale rozwinięte zmysły wzroku, węchu i słuchu.
10
Są doskonałymi wspinaczami. Kuny są przystosowane anatomicznie do sprawnego poruszania się na drzewach. Mają silne przednie kończyny, długi ogon pozwalający na odpowiednią stabilizację ciała a także solidne pazury zwiększające przyczepność.
11
Największą aktywność wykazują wieczorem oraz nocą. Można je czasem spotkać w dzień ale nie jest to ich charakterystyczna cecha.
12
Około miesiąca przed rują jądra samców rozwijają się. W czasie, gdy samice wchodzą w ruję następuje stopniowa regresja jąder. Pierwszą oznaką rui u samic jest powiększony srom.
13
Do zapłodnienia dochodzi w lipcu lub sierpniu. Kopulacja trwa od 30 do 50 minut i dochodzi do niej zarówno na ziemi jak i na drzewie.
14
Ciąża u kuny leśnej może trwać nawet 9 miesięcy, choć rozwój płodów następuje w drugiej połowie tego okresu. W jednym miocie rodzi się od 2 do 7 młodych (średnio 4). Średnia waga nowo narodzonej kuny to 30 g. Przychodzą na świat z krótkim, gęstym futrem, ślepe, głuche i bezzębne. Oczy otwierają po około tygodniu.
15
Przez pierwsze trzy miesiące życia są karmione mlekiem. Samice posiadają jedynie cztery sutki zdolne do produkcji pokarmu. Wraz z dorastaniem zaczynają przyjmować pokarm mięsny, najwcześniej po 5 tygodniach od narodzin.
16
Dojrzałość płciową osiągają w 14 miesiącu życia. Rzadko jednak odbywają gody w tym czasie, zwykle odkładając reprodukcję na drugi lub trzeci rok życia.
17
Średnia długość życia na wolności to około 4 lat. W naturze przy dużej dozie szczęścia mogą dożyć 11 lat a w niewoli nawet 18.
18
Kuna leśna najczęściej pada ofiarą lisa rudego, wilka, żbika i orła przedniego. Zw zwierząt domowych największe zagrożenie stanowia dla niej psy.
19
Terytorium kuny leśnej może zajmować do 20 km² w przypadku samców (choć przeważnie jest czterokrotnie mniejsze). Samice potrzebują mniejszego rewiru, od 1,5 do 6,5 km². Terytorium jest oznaczane za pomocą zapachu, który wytwarzają specjalne gruczoły znajdujące się na brzuchu oraz w okolicy odbytu. Zimą terytorium kuny zmniejsza się.
20
W Polsce na kuny można polować pomiędzy 1 września a 31 marca. Na terenach obwodów łowieckich, gdzie występuje głuszec lub cietrzew na te ssaki można polować cały rok.
