U graczy, których dzieciństwo i wczesna młodość przypadły na lata 90. minionego wieku StarCraft może budzić nostalgię. Ten klasyczny już tytuł doczekał się w 2010 roku kontynuacji, zrzeszając wokół siebie również młodsze pokolenia. Zapoczątkował powstanie serii komiksów, opowiadań i książek, pogłębiających fabułę przedstawioną w grach. Okazał się fenomenem wśród Koreańczyków i dumnie wkroczył do środowiska e-sportu i..astronautów.
fot. materiały prasowe Blizzard Press Center
Dokładnie 28 marca 1998 roku odbyła się światowa premiera pierwszej części kultowego obecnie tytułu.
W Polsce StarCraft ukazał się równo 5 miesięcy później, 28 sierpnia 1998 roku.
Początki działalności Blizzarda sięgają wczesnych lat 90., kiedy to firma, założona przez trójkę absolwentów Uniwersytetu Kalifornijskiego: Allena Adhama, Michaela Morhaime’a i Franka Pearce’a zaczęła dążyć do produkowania własnych gier komputerowych.
Początkowo przedsiębiorstwo nosiło nazwę Silicon & Synapse Inc. i dwukrotnie przechodziło rebranding nazwy, zanim dało się poznać jako Blizzard Entertainment.
Już pod szyldem Blizzarda zaczęło wypuszczać na rynek swoje najbardziej znane tytuły, do których, poza StarCraftem, należy, m.in. seria Warcraft i Diablo.
Real-time strategy, określane skrótem RTS to rodzaj gier komputerowych, które pozwalają graczom na podejmowanie doraźnych działań, bez oczekiwania na swoją turę. Jest to gatunek promujący umiejętności szybkiego podejmowania decyzji, w których konsekwencje wyborów widoczne są od razu.
Termin “strategiczna gra czasu rzeczywistego” został po raz pierwszy użyty w 1992 roku przez Bretta Sperry’ego, który odpowiadał za produkcję wydanej pod szyldem Westwood Studios (później wchłoniętej przez Electronic Arts) gry Dune II.
Akcja toczy się w przyszłości, w przestrzeni kosmicznej. Zadaniem gracza jest wyeliminowanie oponentów, dzięki zastosowaniu strategii rozwoju bazy, tworzenia jednostek i przeprowadzania ataku na bazy przeciwnika, tak, by doprowadzić do jego dobrowolnego poddania się lub zniszczenia jego wszystkich budowli.
Po każdej rozgrywce gracze mogą zapoznać się z tabelą wyników, prezentującą wartości osiągane w różnych obszarach, m.in. tempo zbierania surowców, wartość armii, wynik ogólny, kolejność budowy.
Jedną z nich są ludzie, nazywani Terranami. Jest to stosunkowo łatwa do obsługi rasa, o wyważonym koszcie poszczególnych budowli i jednostek, wymagająca wznoszenia budowli przy udziale robotnika (SCV).
Blizzard zdążył przyzwyczaić swoich fanów do tego, by czekając na nowe tytuły, uzbroić się w cierpliwość. Nie inaczej było z serią StarCraft, która kazała na siebie czekać ponad 12 lat.
27 lipca 2010 roku StarCraft II finalnie zawitał na rynek, nie oferował jednak możliwości przejścia kampanii każdej rasy, jak jego poprzednik z 1998 roku. Blizzard podjął decyzję o wypuszczeniu nowej odsłony w formie trylogii. W 2010 roku udostępniono kampanię Terran - Wings of Liberty, trzy lata później Zergów - Heart of the Swarm, wieńcząc oczekiwania w 2015 roku kampanią Protossów - Legacy of the Void.
Tytuł został pozytywnie oceniony, uzyskując wysokie noty od krytyków.
Gra posiada rozbudowaną fabułę, opowiadającą spójną i wciągającą historię, którą można śledzić w trakcie kampanii, skupionych na każdej rasie. Nie jest to jednak jedyna forma rozgrywki, którą oferuje ten tytuł. Na żądnych pojedynku z innymi graczami czeka możliwość starcia multiplayer, podczas którego można dodatkowo połączyć siły z innym graczem lub SI. Inną dostępną opcją jest starcie gracz vs. komputer. W przeciwieństwie do pierwszego StarCrafta, w drugiej odsłonie serii można dostosować poziom trudności SI, jak również przeprowadzić starcie, które na bieżąco będzie oceniać poziom trudności, jakiemu jesteśmy w stanie sprostać.
Brood War (Wojny Roju) ukazał się pod koniec 1998 roku i uzupełniał rozgrywkę o kontynuację fabuły w trzech nowych kampaniach, po jednej dla każdej z kosmicznych ras.
Do gry dodano nowe jednostki, m.in. medyka u Terran, lurkera u Zergów i mrocznego templariusza u Protossów.
Odblokowanie jej było możliwe jedynie w przypadku, gdy ostatnią z dostępnych w grze misji wykonało się w czasie do 5 minut.
Sekretna misja rzucała nieco światła na istnienie, tzw. hybryd, których obecność została szerzej przedstawiona dopiero w drugiej odsłonie serii.
Światło na ten niecodzienny pomysł rzucił w 2015 roku były wiceprezes Blizzard Entertainment, Chris Metzen, przyznając, że w istocie w początkowej fazie rozwoju tytułu miał skupiać się on na wampirach, jednak plany porzucono na rzecz obecnie znanej nam historii.
Na początku XXI wieku rozgrywki StarCraft zaczęto emitować w południowokoreańskiej telewizji. Cieszyły się tak dużym zainteresowaniem, że postanowiono stworzyć osobną stację - OnGameNet, a w czasach największej popularności transmitowały je aż trzy kanały - przez całą dobę.
Obecnie transmisje są dostępne w Internecie i wciąż gromadzą wielu widzów.
Popularnym wśród graczy i fanów wydarzeniem jest Intel Extreme Masters, które od 2013 roku odbywa się w Katowicach i jest transmitowane w sieci.
Wydarzenie zrzesza zawodników e-sport pojedynkujących się w różnych tytułach, między innymi w StarCraft II.
Przez lata powstało wiele komiksów, opowiadań i książek z uniwersum StarCrafta, rozszerzających fabułę przedstawioną w grach.
W 1999 roku astronauta NASA, Daniel Barry, zabrał kopię pierwszej gry z serii w swoją podróż na Międzynarodową Stację Kosmiczną, zapewniając jej tym samym ponad 150 okrążeń naszej planety, zanim misja dobiegła końca.
Obecnie “pierwsza płyta StarCraft w kosmosie” znajduje się w siedzibie Blizzarda.
Poprawiono grafikę do jakości 4K, odświeżono ścieżkę dźwiękową i usprawniono funkcje sieciowe przy zachowaniu oryginalnej rozgrywki.