Po wybuchu wojny rosyjsko-japońskiej, dążył do uniemożliwienia realizacji planów PPS dotyczących wywołania w Królestwie Polskim powstania przy udziale naczelnego dowództwa armii i rządu japońskiego.

Udał się do Tokio (dwa miesiące przed Piłsudskim i Filipowiczem) i przy pomocy memoriałów starał się przekonać Japończyków, że wspieranie antyrosyjskiego powstania na ziemiach polskich nie przyniesie Japonii korzyści, a będzie miało tragiczne konsekwencje dla samych Polaków.

Ruch rewolucyjny uważał za szkodliwy dla jedności narodowej i sprawy polskiej.