16 ciekawostek o Enceladusie
Choć nazwa księżyca pochodzi od giganta Enkeladosa, którzy został przez Zeusa przygnieciony Sycylią to sam księżyc jest stosunkowo mały. Jego niewielk ...
Ze względu na słabą jakość optyki w swoim teleskopie zidentyfikował on jednak obserwację jako dwa ciała niebieskie w pobliżu planety.
W liście do Kosmy II Medyceusza, wielkiego księcia Toskanii, Galileusz pisał "Planeta Saturn nie jest sama, ale składa się z trzech, które prawie się stykają i nigdy się nie poruszają ani nie zmieniają względem siebie. Są ułożone w linii równoległej do zodiaku, a środkowa jest około trzy razy większa od bocznych."
Pierścienie Saturna Galileusz określił również jako uszy Saturna. Gdy w 1612 roku płaszczyzna pierścieni ustawiona była prostopadle do Ziemi, zdumiony Galileusz nie wiedział co stało się z "towarzyszami Saturna". Zainspirowany starożytnym mitem zastanawiał się czy Saturn pożarł swoje dzieci. Jeszcze bardziej musiał być skołowany gdy rok później pierścienie znów zaczęły być widoczne przez teleskop.
Pierwszy raz opisał je Christiaan Huygens w 1655 roku jako dysk otaczający Saturna. Dysponował o wiele lepszym sprzętem o Galileusza a jego teleskop o powiększeniu 43x umożliwił mu zaobserwowanie cienkiego dysku, który nie styka się z powierzchnią planety.
Swoje odkrycie opublikował w dziele Systema Saturnium z 1659 roku, gdzie oprócz wyjaśnienia fenomenu pierścieni opisał odkryty przez siebie księżyc Tytan oraz zarys rozmiarów Układu Słonecznego.
W roku 1675 Giovanni Cassini jako pierwszy dostrzegł, że pierścień Saturna składa się tak naprawdę z kilku dysków oddzielonych przerwami.
