Od początku osadnictwa dochodziło do starć między brytyjskimi kolonizatorami a Maorysami.

Najbardziej drastycznym było wydarzenie z 1809 roku, do którego doszło po wychłostaniu za nieposłuszeństwo służącego na angielskim statku Boyd maoryskiego wodza Te Ara. Kilka dni po zejściu na ląd w Whangaroa około siedemdziesięcioosobowa załoga Boyda została niemal całkowicie wymordowana i zjedzona przez współplemieńców Te Ara.

Wiadomość o wymordowaniu załogi i spaleniu statku szybko dotarła do Europejczyków przebywających w Nowej Zelandii, którzy mylnie zaatakowali w rewanżu mieszkańców innej wioski - Rangihoua, zabijając od 16 do 60 z nich. Efektem tego było zaprzestanie podróży z Europy do Nowej Zelandii na kilka lat.