Droga istniała od przynajmniej IX wieku i była ważnym fragmentem traktu handlowego łączącego Ruś i Morawy. Przechodziła przez Okół, pierwszą osadę na terenie dzisiejszego Krakowa.
Prowadziła przez dzisiejsze ulice: Kopernika i Mikołajską, gdzie dochodziła do Małego Rynku a następnie odbijała na południe ulicą Stolarską aż po północną bramę Okołu.
Wysoka Droga przechodziła przez rynek Okołu, który znajdował się w miejscu dzisiejszego placu św. Marii Magdaleny i przez bramę południową wychodziła z osady przy przeprawie Starej Wisły pod Wawelem.
Zanim ulokowano Kraków w 1257 roku, to właśnie Okół był główną osadą w granicach dzisiejszego miasta. Poza obrębem Krakowa pozostawał do połowy XIV wieku i łączył go z Wawelem. Zanim został włączony w struktury Krakowa posiadał przez pewien czas odrębne prawa miejskie.
Główną świątynią na terenie Okołu był kościół św. Andrzeja. Kościół powstawał w latach 1079-1098 w stylu romańskim. Budowle sakralne powstałe w tym stylu posiadały znaczne możliwości obronne. Dzięki temu ludność Okołu broniła się w kościele podczas najazdu mongolskiego z 1241 roku.
Główna droga Okołu przebiegała wzdłuż dzisiejszej ulicy Grodzkiej. Pomiędzy nią, a dzisiejszą ulicą Kanoniczą rozpościerał się główny rynek grodziska.