Znaleźliśmy 14 ciekawostek na temat szakala złocistego
Drapieżny ssak z rodzaju wilków
Pojawienie się w Polsce szakala złocistego jest doskonałym przykładem postępujących zmian klimatycznych na kuli ziemskiej. Zmieniające się warunki umożliwiają osiedlanie się nowych gatunków na terenach, na których dotychczas nie występowały. Wędrują, szukając dogodniejszych warunków do życia. Tak też zawędrował do naszego kraju mieszkający dotychczas na Bliskim Wschodzie oraz w rejonie Bałkanów - szakal złocisty, co oznacza, że zyskaliśmy nowego drapieżnika.
1
Szakal złocisty jest gatunkiem drapieżnika należącego do rodzaju wilków, największym przedstawicielem szakali i jedynym, który występuje poza Afryką.
Jest gatunkiem rodzimym terenów od Bałkanów po Indochiny, obejmując Bliski Wschód. Największą populację tych drapieżników można spotkać w południowej części Azji oraz w południowej i wschodniej części Europy. W Polsce pojedyncze osobniki zaobserwowano i sfotografowano wiosną 2015 roku w dolinie Biebrzy i w pobliżu Białej Podlaskiej.
2
Szakal złocisty ma szorstkie futro o złotym umaszczeniu.
Futro jest stosunkowo krótkie, o wiele krótsze, niż u wilków. Kolor sierści zmienia odcień im bardziej schodzi w dół, a na łapach przechodzi najczęściej w ciemniejsze odcienie brązu. Głowa natomiast ma kolor szary ze złocistym nalotem.
3
Przeciętna długość ciała szakala złocistego wynosi 70-105 cm, a długość ogona około 25 cm.
Wysokość ciała w kłębie to 38-50 cm, a waga ciała samców waha się od 7-15 kg i jest przeciętnie 15% większa od wagi samic. Szakal złocisty przypomina wyglądem wilka, głównie ze względu na kształt czaszki, który bardziej zbliżony jest do wilka szarego lub kojota niż innych szakali.
4
Na wolności szakale złociste dożywają 7-9 lat.
W niewoli żyją dłużej, bo nawet 16 lat.
5
Szakale złociste należą do zwierząt monogamicznych.
Dobierają się w pary raz, na całe życie.
6
Żyją w grupach rodzinnych.
Obok pary rodziców i ich potomstwa, żyje obok kilka dorosłych osobników, starszych synów, córek lub osobników zaadoptowanych, tzw. asystentów.
7
Charakterystyczną cechą tych zwierząt jest terytorializm i przywiązanie do danego terenu.
Szakale złociste oznaczają zajmowany przez siebie obszar wydzielinami z gruczołów okołoodbytowych. Robią to zarówno samce jak i samice. W razie potrzeby obie płci bronią granic własnego terytorium.
8
Ciąża u szakali złocistych, tak jak u psów, trwa 63 dni.
Poród następuje w wykopanej norze, pod wykrotami lub w jakichś jaskiniach. Na świat przychodzi 2-4 szczeniąt o wadze 200-400 gramów. Młode po urodzeniu są ślepe, oczy otwierają im się dopiero po 10-14 dniach. Matka karmi je przez trzy miesiące, a później przechodzą na pokarm stały.
9
Szakal złocisty jest wszystkożerny.
Żywi się małymi ssakami, ptakami, rybami, jajami, a także owocami, jagodami czy trawami. Sporą część ich diety stanowi padlina.
10
Szakale złociste można spotkać na wysypiskach śmieci, gdzie szukają pożywienia.
Coraz częściej podchodzą pod siedziby ludzkie, raz, w celu penetrowania śmietników, dwa, w celu pożywienia się drobnym inwentarzem. Ostatnio widziano szakale złociste na warszawskich Bielanach i w Wawrze.
11
Populacja szakali złocistych w Polsce systematycznie rośnie.
Duży wpływ na ich ekspansję na północ miało wytrzebienie populacji wilka w XX wieku, który jest naturalnym wrogiem szakala. a także znaczne przerzedzanie lasów i konieczność poszukiwania nowych terenów łowieckich.
12
Ponieważ populacja szakali złocistych w Polsce rośnie, nasi rolnicy zaczęli odnotowywać liczne ataki na zwierzęta gospodarskie.
Rolnicy szacują, że obecnie szakale mogą powodować większe straty niż ataki watah wilków.
13
W Polsce od 1 sierpnia 2019 roku można polować na szakala złocistego.
Myśliwi w sezonie będą mogli odłowić 1270 sztuk tej zwierzyny.
14
Szakale złociste stronią od ludzi, ale osaczone lub polujące w watasze, mogą być agresywne.
W Gryfinie miało miejsce wtargnięcie szakala przez otwarte drzwi do budynku szkoły. Sprzątaczka, która zauważyła zwierzę, zamknęła je w pomieszczeniu, wezwała łowczego, który szakala odłowił. Z relacji pani sprzątającej wynikało, że szakal był agresywny.
