Do kiedy należy usunąć banery wyborcze?
Wybory zostały już zakończone, jednak w ciągu dalszym spotkamy miejsca, w których znajdują się różnego rodzaju materiały wyborcze, takie jak plakaty, ...
Roland Garros był francuskim lotnikiem, który odegrał ważną rolę w historii awiacji. Swoją karierę w lotnictwie rozpoczął w 1909 roku dokonując wielu powietrznych wyczynów.
Brał udział w wyścigach, bił rekordy wysokości przelotu. Zaangażował się również w rozwój sił powietrznych. Został jednym z pierwszych pilotów myśliwców podczas I wojny światowej i pierwszym pilotem, który latał samolotem uzbrojonym w przytwierdzony do kadłuba karabin maszynowy, zdolny do strzelania "w przód" przez śmigło samolotu.
Mimo iż nie był tenisistą, stał się patronem słynnego kortu tenisowego w Paryżu, na którym odbywa się French Open.
Urodził się, gdy jeszcze nikt na świecie nie marzył o istnieniu takich maszyn jak samoloty, w 1888 roku. Zginął na pokładzie jednego z nich, podczas walki powietrznej, tuż przed swoimi trzydziestymi urodzinami i na kilka tygodni przed zawieszeniem broni w roku 1918.
Choć jego ojciec pochodził z Tuluzy a matka z Lorient, nie znaleźli się na wyspie przejazdem. Rodzina mieszkała na Saint-Denis od dawna. Tu Roland przyszedł na świat 6 października 1888 przy ulicy rue de l'Arsenal, która obecnie przemianowana jest na rue Roland-Garros.
Saint-Denis jest największym miastem na wyspie, zamieszkiwanym przez ponad 150 tys. osób.
W Sajgonie mieszkał do dwunastego roku życia, skąd został wysłany przez rodziców do Paryża, aby uczyć się w prywatnej szkole katolickiej College Stanislas de Paris. Poważne zapalenie płuc spowodowało przerwanie nauki na rok. W tym czasie Garros przebywał na rekonwalescencji w Cannes.
Rekonwalescencja opierała się w dużej mierze na aktywności fizycznej. Garros zaczął jeździć na rowerze, interesował się piłką nożną, rugby i tenisem. Jako cyklista wziął udział w międzyszkolnych mistrzostwach w tym sporcie i wygrał je.
Interesował się muzyką i początkowo ją studiował chcąc zostać wybitnym pianistą.
Rzucił studia i w wieku dwudziestu jeden lat założył salon samochodowy w Paryżu. Zaprzyjaźnił się z Ettore Bugatti, włoskim projektantem i konstruktorem samochodów.
W 1913 roku został pierwszym właścicielem Bugatti Type 18, zwanego także Garrosem. Przez drugiego właściciela, którym był brytyjski kierowca wyścigowy, Ivy Cummings, samochód został nazwany Black Bess. Samochód ten przetrwał do dziś w Louwman Museum w Holandii.
Był to pierwszy konkurs o prestiżową nagrodę Gordon Bennett Trophy, sponsorowaną przez Gordona Bennetta, wydawcę New York Herald, którą wygrał Amerykanin Glenn Curtiss w rywalizacji z Louisem Bleriotem.
Podczas ośmiodniowego wydarzenia Henri Farman pobił rekord świata na długość lotu, pokonał dystans 180 km. Podczas imprezy zadebiutował w locie również lekki silnik Gnome 7 Omega (8 L / 50 KM) - pierwszy masowo produkowany silnik rotacyjny.
W lipcu 1910 roku uzyskał licencję pilota, wtedy też kupił za 7500 franków pierwszy samolot, Santos - Dumont Demoiselle od Clément-Bayard, zwany ważką. Był jeden z pierwszych lekkich samolotów sportowych, jednocześnie jeden z najtańszych dostępnych na rynku.
Brał udział w wielu europejskich wyścigach powietrznych. W wyścigu Paryż-Londyn-Paryż (I Circuit of Europe), gdzie zajął drugie miejsce.
Wygrał Grand Prix d'Anjou w 1911 roku i triumfował w kilku wyścigach lotniczych, takich jak loty Paryż-Rzym i Paryż-Madryt . W 1911 roku poleciał na pierwszy pokaz lotniczy w Meksyku. Został też oblatywaczem w firmie lotniczej Morane-Saulnier.
Rekord ten został pobity rok później przez austriackiego lotnika Phillippa von Blaschke (4360 m), jednak Garros nie pozwolił mu nacieszyć się zwycięstwem zbyt długo, niecały miesiąc później wzniósł się na wysokość 5610 metrów.
Lot ten odbył się 23 września 1913 roku z Fréjus -Saint Raphaël na południu Francji do Bizerty w Tunezji (780 kilometrów), samolotem Morane -Saulnier G (dwumiejscowy jednopłat sportowy i wyścigowy produkowany we Francji). Lot rozpoczął się o godzinie 5:47 i trwał prawie osiem godzin, podczas których Garros naprawił dwie usterki silnika.
Do Niemiec przybył na zaproszenie Helmuta Hirtha, inżyniera lotniczego, który oprowadzał Garrosa po niemieckich fabrykach samolotów. Podczas pobytu w Berlinie, do Rolanda dotarły pogłoski o zbliżającej się wojnie. Zaskoczony i przestraszony tymi doniesieniami wsiadł w swoje Bugatti i wraz ze swoim mechanikiem Julesem Hue opuścili Niemcy.
Po powrocie do kraju zgłosił się do francuskiej armii jako lotnik. Jako porucznik został wysłany na front zachodni, gdzie służył w Dywizjonie Escadrille Morane-Saulnier 23 (MS 23).
Już w początkowej fazie I wojny światowej rozważano możliwość zamontowania karabinu maszynowego strzelającego do przodu na samolotach bojowych, bez uderzania pocisków w śmigło. Rozpoczęto prace nad synchronizatorem, ale nie udawało się osiągnąć zadawalających rezultatów.
Garros z pomocą swojego mechanika, Julesa Hue, opracował ochronne deflektory montowane na lekko zwężonych łopatach śmigła, które odbijały pociski mogące w nie uderzyć. Z urządzeniem tym zamontowanym w jego jednopłatowcu Morane-Saulnier Type G, dokonał pierwszego w historii zestrzelenia samolotu przez myśliwiec strzelający przez śmigło. Miało to miejsce 1 kwietnia 1915 roku, kiedy to zaatakował cztery niemieckie dwupłatowce Albatros. Dwa kolejne zwycięstwa nad niemieckimi samolotami odniósł 15 i 18 kwietnia 1915 roku.
W 1918 roku Aeroclub of America przyznał Garrosowi medal za ten wynalazek.
W trakcie ataku na stację kolejową Courtrai na terenie kontrolowanym przez Niemców, w jego samolocie przytkał się przewód paliwowy, co zmusiło go do lądowania. Garros został schwytany przez Niemców i trafił do obozu jenieckiego w twierdzy Magdeburg, w którym spędził trzy lata.
Przed schwytaniem Garros zdążył podpalić kadłub, lecz działko samolotu i opancerzone śmigło zachowały się i trafiły w ręce Niemców. Szczątki przekazano do inspekcji genialnemu projektantowi samolotów Antonowi Fokkerowi.
Fokker nie uznał jednak wynalazku Garrosa za skuteczny i pewny i w niedługim czasie zaprojektował odpowiednią przekładnię synchronizującą, która wdrożona została do niemieckich samolotów Fokker E.I. Rozpoczęło to okres niemieckiej dominacji w powietrzu, trwający mniej więcej do końca 1916 roku.
Wraz z pionierem francuskiego lotnictwa, Anselme Marchalem uciekł do Belgii w lutym 1918 roku, a stamtąd wrócił do Francji. W październiku 1918 roku, dzień przed swoimi 30. urodzinami został zestrzelony pod Vouziers prawdopodobnie przez niemieckiego pilota Hermanna Habicha. Ciało Garrosa zostało zidentyfikowane przez jego najlepszego przyjaciela Edmonda Audemarsa.
Roland Garros został pochowany na cmentarzu komunalnym Cimetiere w Vouziers w północnej Francji.
As myśliwski lub as powietrzny to tytuł honorowy nadawany pilotom myśliwskim, którzy zestrzelą określoną liczbę samolotów nieprzyjaciela, zwykle co najmniej pięć.
W przypadku Rolanda Garrosa były to cztery zestrzelone samoloty wroga. Zaszczyt zostania pierwszym asem myśliwskim przypadł innemu francuskiemu lotnikowi, Adolphe'owi Pégoudowi, któremu udało się zestrzelić sześć samolotów.
Stade Roland Garros jest kompleksem sportowym zlokalizowanym w 16. dzielnicy Paryża, na którym rozgrywany jest tenisowy turniej wielkoszlemowy - French Open.
Jest to jeden z największych obiektów tenisowych świata. W jego skład wchodzi 18 kortów, z których dwa posiadają trybuny na kilkanaście tysięcy osób. Główną areną kompleksu jest Court Philippe Chatrier, stadion tenisowy, na którym od 1928 roku rozgrywany jest wielkoszlemowy turniej tenisowy French Open.
Są to modele: 106, 205, 206, 206 CC, 207 CC, 306, 307 SW, 308 CC i 405 ze stosunkowo luksusowym wyposażeniem - głównie lakier w kolorze ciemnozielony metallic, aluminiowe felgi i beżowa skóra we wnętrzu.
Był to gest upamiętnienia setnych urodzin lotnika.
