Żółw Jonathan to wyjątkowa postać w krainie zwierzęcych legend. Jego imponujący wiek i niezwykła historia życia uczyniły go jednym z najbardziej znanych żółwi na świecie.
Jego przygoda zaczęła się ponad wiek temu, a dziś pozostaje on nie tylko jednym z najstarszych żyjących żółwi, ale także żywym symbolem historii, kultury i dziedzictwa naturalnego Wyspy Świętej Heleny.
Jako oficjalną datę jego urodzin podaje się rok 1832. Jest to jednak data umowna, ponieważ nikt tak naprawdę nie wie, kiedy przyszedł na świat. Jego wiek został określony na podstawie zdjęcia wykonanego w latach 80. XIX wieku. Fotografia przedstawia dorosłego, pełnowymiarowego żółwia w ogrodzie gubernatora Wyspy Świętej Heleny. Takie rozmiary posiada żółw w wieku pięćdziesięciu lat, więc na tej podstawie stwierdzono, że wykluł się w 1832 roku.
Istnieją przypuszczenia, że Jonathan może mieć nawet 200 lat.
Żółw olbrzymi (Aldabrachelys gigantea) jest jednym z największych żółwi na świecie. Rozmiarem przypomina żółwia słoniowego z Galapagos. Jest szeroki, spłaszczony na grzbiecie i z wypukłymi łuskami. Zwykle ma kolor brązowo-szary. Przeciętna masa ciała samca wynosi około 250 kg (znany jest przypadek z Zoo w Teksasie, gdzie żółw olbrzymi ważył ponad 360 kg).
Żółwie olbrzymie należą do najdłużej żyjących zwierząt na ziemi. Uważa się, że niektóre z nich osiągają wiek ponad 200 lat, ale trudno to zweryfikować, ponieważ przeżywają swoich ludzkich obserwatorów.
Przywieziono go wraz z trzema innymi żółwiami w wieku około 50 lat, a więc jako "w pełni dojrzałe". Przywieziono je jako prezent dla Sir Williama Grey-Wilsona, późniejszego gubernatora. Później żółwie zamieszkały w ogrodzie rezydencji gubernatora wyspy, Plantaion House. Do czasów współczesnych, z tych czterech przywiezionych żółwi, pozostał tylko Jonathan, który swoje imię otrzymał w latach 30. XX wieku. Nadał mu je ówczesny gubernator wyspy Sir Spencer Davis, który pełnił tę funkcje w latach 1932-1937. Obecnie Jonathan mieszka z trójką innych żółwi olbrzymich: Fredem, Davidem i Emmą.
W czasie, gdy pojawił się na świecie Adam Mickiewicz opublikował III część "Dziadów", zakończyło się powstanie listopadowe, królem Polski był wówczas Mikołaj I Romanow, a na świecie jeszcze nie wynaleziono żarówki (1879 rok), lampy naftowej (1853) czy telefonu (1876).
W 1832 roku odbył się pierwszy koncert Fryderyka Chopina w Paryżu, amerykański badacz Henry Schoolcraft odkrył źródło Missisipi, między Linzem a Czeskimi Budziejowicami uruchomiono pierwszą w Austrii linię kolei konnej, powstała niepodległa Grecja i inne.
Zajmujący się nim weterynarz Joe Hollins twierdzi, że Jonathan "ma się dobrze". Ma zaćmę, stracił węch ale słyszy doskonale i najlepiej reaguje na głos swojego weterynarza. Utrata węchu utrudnia mu wykrycie jedzenia, dlatego karmiony jest ręcznie przez swoich opiekunów. Ustalono też dla Jonathana specjalną dietę, która ma mu zapewnić zdrowie i przedłużyć życie.
Jego ulubione przekąski to kapusta, marchewka, jabłka, ogórki oraz sezonowe owoce. Jonathan lubi wygrzewać się na słońcu. W słoneczne dni zażywa kąpieli słonecznych z wyciągniętymi ze skorupy szyją i nogami. Gdy jest mu chłodno, zaszywa się w liściach.
Wiek Jonathana nie wpłynął negatywnie na jego libido, nadal utrzymuje kontakty seksualne z towarzyszącymi mu żółwiami.
Jest on bardzo ważną postacią na wyspie, oczkiem w głowie jej mieszkańców. W 2022 odbyły się tam huczne obchody jego 190 urodzin. Z tej okazji też zaplanowano wydanie specjalnej serii znaczków pocztowych. Dla wszystkich odwiedzających żółwia w roku jubileuszowym zaplanowano pamiątkowy certyfikat ze zdjęciem przedstawiającym odcisk nogi Jonathana.
4 grudnia 2022 lokalni mieszkańcy zorganizowali trzydniowe obchody urodzin Jonathana, prezentując tort wykonany dla solenizanta, składający się z jego ulubionych warzyw i owoców.
Od połowy XIX wieku wyspa zajęta i zasiedlona przez Kompanię Wschodnioindyjską, stała się brytyjską kolonią. W 1981 roku została przeklasyfikowana na brytyjskie terytorium zamorskie.
Została odkryta 21 maja 1502 roku przez portugalskiego żeglarza João da Nova, który nazwał ją imieniem św. Heleny, matki cesarza Konstantyna Wielkiego ( w tym dniu przypadało jej święto). W XVII wieku była ona miejscem przebywania niewolników, którzy do 1836 roku zostali uwolnieni.
Była też miejscem zesłania i śmierci cesarza Napoleona Bonapartego. Bonaparte przebywał tam od 18 października 1815 roku do 5 maja 1821 roku.
W styczniu 2024 roku Jonathana odwiedził książę Edward, najmłodszy syn królowej Elżbiety II i księcia Filipa, który podczas wojaży po południowej Afryce, wstąpił też na Wyspę Świętej Heleny. Spotkał się z tym wiekowym żółwiem dokładnie 76 lat po swojej matce, Elżbiecie II, która Jonathana odwiedziła w 1947 roku. Nie była jeszcze wtedy królową, podróżowała ze swoim ojcem, królem Jerzym VI, a żółw miał wówczas 115 lat.
W 1957 roku żółwia Jonathana poznał również książę Filip.
Rekordowy wiek Jonathana odnotowany jest w Księdze Rekordów Guinnessa.
