Ludzie

Ciekawostki o Ewie Demarczyk

Znaleźliśmy 37 ciekawostek na temat Ewy Demarczyk

Czarny Anioł

Mówiono o niej "Czarny Anioł", odkąd zaśpiewała swoim charakterystycznym, głębokim głosem jeden z największych swoich utworów "Czarne anioły". Dziewczyna o czarnych włosach, ogromnych, podkreślonych czarną kreską oczach i potężnym, pełnym emocji głosie. Sam Bruno Coquatrix mówił o niej: "to będzie moja druga Edith Piaf". Porównywano ją do Juliette Greco, a jej talent interpretatorski przyrównywano do talentu Jacques'a Brela. Była wielką gwiazdą Piwnicy Pod Baranami.

Ewa Demarczyk
1
Ewa Demarczyk urodziła się 16 stycznia 1941 roku w Krakowie.
Była córką Leonarda Demarczyka i Janiny Bańdo. Rodzina mieszkała w kamienicy przy ulicy Wróblewskiego 4, na Kleparzu w Krakowie, gdzie Ewa przyszła na świat. Ojciec Ewy był rzeźbiarzem, często wykonywał zlecenia kościołów, a jego ulubionym motywem była Madonna z Dzieciątkiem. Matka zajmowała się krawiectwem.
2
Rodzice posiadali dziewięćdziesięciometrowe mieszkanie i w związku z tym w czasie wojny żyło w nim osiemnaście osób.
Była to rodzina zarówno ze strony ojca jak i matki, którzy z różnych powodów potracili swoje mieszkania w czasie wojny.
3
W 1944 roku na świat przyszła siostra Ewy - Lucyna.
Siostry od początku bardzo różniły się od siebie. Ewa - pełna energii brunetka, dowcipna i pogodna, Lucyna - cicha i spokojna blondyneczka. Ewa trenowała siatkówkę i gimnastykę przyrządową, chętniej niż zabawę lalkami wybierała grę w zośkę z chłopakami z podwórka. Gdy wracała do domu z poobijanymi kolanami, matka mówiła o niej: "najbrudniejsze dziecko w okolicy".
4
Siostry rywalizowały ze sobą.
Ewa rysowała, ale nigdy tak dobrze jak Lucyna. Lucyna śpiewała, ale nigdy tak dobrze jak Ewa. Lucyna studiowała w Akademii Sztuk Pięknych, skończyła formę przemysłową, układała kompozycje z suszonych kwiatów. Przygotowywała m.in. wystrój ołtarza w "Dziadach" Swinarskiego. Była asystentką scenografki Teresy Barskiej, razem pracowały przy "Wodzireju" Feliksa Falka. Przez wiele lat pracowała w "Zwierciadle", gdzie prowadziła rubrykę "Bukiet dla domu proponuje Lucyna Demarczyk". Już w dorosłym życiu nie utrzymywała kontaktu z Ewą.
5
Rodzina Ewy Demarczyk była rozśpiewana.
Demarczyk twierdziła, że głos odziedziczyła po ojcu, który miał wspaniały tenor o niepowtarzalnym, dramatycznym brzmieniu. Miał słuch absolutny, grał na wielu instrumentach. Matka również pięknie śpiewała.
6
Kilkuletnia Ewa uczyła się gry na fortepianie.
Nie była zbyt pilną uczennicą, często opuszczała lekcje. Sama o sobie mówiła: "chyba byłam zdolna, tylko leniwa, ćwiczyć to nie lubiłam".
7
Pierwszy występ na scenie miała Ewa w piątej klasie szkoły podstawowej.
Zaśpiewała wówczas do symfonii Andrzeja Panufnika.
8
W 1960 roku Ewa Demarczyk ukończyła Państwową Szkołę Muzyczną II stopnia im. Władysława Żeleńskiego w Krakowie.
Ewa nie mogła zdecydować się jaki kierunek dalszego kształcenia obrać. Brała pod uwagę medycynę, architekturę i, nieśmiało, aktorstwo.
9
Ewa zawsze kierowała się w życiu zasadą: "że trzeba trzymać się tego, co się postanowiło, bo tylko wtedy nie ma ryzyka popełnienia błędu".
Postanowiła zdawać na architekturę. Na egzaminach wypadła kiepsko i oblała. Nie poddała się, rok później, już jako studentka Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej, zdawała jeszcze raz. Jej profesorem był Wiktor Zin.
10
Ewa miała przekorną naturę; buntowała się, gdy ktoś jej coś kazał. Umiała postawić na swoim.
Kiedy kazano jej iść, stała. Gdy kazano siedzieć, biegała. Od dziecka zadziwiała oryginalną urodą, ale też charakterem.
11
Gdy była studentką pierwszego roku architektury, związała się z kabaretem "Cyrulik", który założyli studenci krakowskiej Akademii Medycznej.
Pierwszy raz publicznie (nie licząc występu w szkole podstawowej) zaśpiewała na Balu Rymarza i bardzo jej się to spodobało.
12
Udany występ zachęcił Ewę do podjęcia próby dostania się do PWST.
Do szkoły dostała się za pierwszym razem, choć komisja oceniła jej predyspozycje dość nisko: warunki zewnętrzne - dostateczny, dykcja - minus dostateczny, głos - dobry, wyrazistość - dostrzegalna.
13
O występach "Cyrulika" zrobiło się głośno w Krakowie. Wieść o pięknie śpiewającej dziewczynie dotarła do Piwnicy pod Baranami.
Aby sprawdzić, czy pogłoski są prawdziwe, na występ Demarczyk przyszedł sam Piotr Skrzynecki, który uznał, że Ewa jest zjawiskowa i od razu zaprosił ją pod Barany.
14
W Piwnicy pod Baranami zadebiutowała "Czarnymi aniołami" do słów Wiesława Dymnego.
Przy pianinie siedział Zygmunt Konieczny, który napisał muzykę do tekstu Dymnego. Ewa miała wtedy 21 lat, zaśpiewała tak, że sala zamarła.
15
W 1962 roku Demarczyk wzięła udział w Pierwszym Ogólnopolskim Konkursie Piosenkarzy Studenckich.
Ewa zaśpiewała "Karuzelę z madonnami" - wiersz Mirona Białoszewskiego, do którego muzykę napisał Zygmunt Konieczny. Zajęła drugie miejsce.
16
Rok później wzięła udział w pierwszej edycji Krajowego Festiwalu Polskiej Piosenki w Opolu.
Zaśpiewała tam trzy piosenki: "Karuzelę z madonnami", "Czarne anioły" i "Taki pejzaż". W jury festiwalu zasiadali m.in. Jerzy Waldorff i Stefan Kisielewski, którzy zauroczeni jej występem rzucili się do niej z gratulacjami. Wygrała festiwal, narodziła się gwiazda. Jej występ, jako jeden z niewielu, transmitowało radio, a fragment nagrała Kronika Filmowa. Nagrodzono również kompozytora - Zygmunta Koniecznego, który za pieniądze z nagrody kupił magnetofon szpulowy, a Ewa Demarczyk - skuter.
17
W tym samym roku wystąpiła też na festiwalu w Sopocie, zdobyła nagrodę specjalną.
W Sopocie prawdopodobnie zobaczył i usłyszał Ewę dyrektor paryskiej Olympii Bruno Coquatrix i zaprosił ją do Paryża.
18
W tamtym okresie w Warszawie, w kawiarni "U Ewy", w Domu Mody Polskiej, odbywały się Giełdy Piosenki, impreza Polskiego Radia.
Ewa Demarczyk wzięła udział w imprezie, na którą przyszło wiele osób, m.in. na widowni pojawiła się Zofia Gomułkowa. Ewa tego wieczora śpiewała teksty Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej, Mirona Białoszewskiego, Juliana Tuwima. Na sali panowała cisza jak makiem zasiał, a Piotr Skrzynecki zwracając się do Zbigniewa Adriańskiego (pomysłodawcy Giełdy) mówi: "Jest dobrze, zobacz, Gomułkowa płacze". Demarczyk zrobiła wrażenie na wielu osobach, m.in na Jacku Woszczerowiczu, który mówił: "Panie, co za kobieta! Co za temperament! To kandydatka na Desdemonę! Albo Ofelię! Ja bym się bał z nią zagrać. Powiesz jej: Idź do klasztoru!, a ona weźmie za szyję i udusi".
19
Pod wrażeniem interpretacji poezji przez Ewę Demarczyk był również Czesław Niemen.
Powiedział kiedyś w wywiadzie: "Do momentu, kiedy nagrałem Bema pamięci żałobny rapsod, byłem zdania, że poezji nie należy śpiewać. Przekonała mnie do tego Ewa Demarczyk. Kiedy posłuchałem, jak ona to robi, zacząłem penetrować teksty poetyckie".
20
Demarczyk otrzymała Nagrodę Krytyki za rok 1963 dla najlepszej piosenkarki roku.
Prasa pisała wówczas o niej często, ujawniając, że Demarczyk nigdy nie chodzi do fryzjera, jej włosy układają się same, a na scenie pojawia się w tej samej czarnej sukni bez ozdób. Była zjawiskiem innym niż większość kobiet występujących na scenie.
21
Ewa wyjechała do Paryża na zaproszenie Bruna Coquatrixa, aby wystąpić na scenie paryskiej Olympii.
Na widowni siedziało osiemset osób, wśród nich najwięksi w Paryżu koneserzy piosenki i przedstawiciele Polonii. Do południa na tej samej scenie występowali artyści mniej znani - wtedy byli to akurat Beatlesi.
22
Tego wieczoru Ewa zaśpiewała siedem piosenek, występowała w sukni uszytej przez jej mamę.
Po koncercie Coquatrix klęknął przed Demarczyk i powiedział: "Wydobędzie pani piosenkę francuską z gówna, w którym utonęła po śmierci Edith Piaf".
23
Demarczyk miała szansę na wielką międzynarodową karierę. Coquatrix zaproponował jej dwuletni kontrakt, zobowiązał się do tego, że nowy repertuar będą dla niej pisać ci sami twórcy, którzy pracowali dla Edith Piaf - zgodziła się tylko na kilkutygodniowe występy.
Demarczyk nie chciała śpiewać po francusku, twierdziła, że musi dokończyć studia na PWST, a francuskiego może nauczyć się w Polsce. Kilka lat później śpiewała w różnych językach.
24
Pracujący z Demarczyk Zygmunt Konieczny wspominał, że praca z Ewą nie należała do łatwych, była wyzwaniem. Artystka była wymagająca, kapryśna i apodyktyczna.
Była perfekcjonistką i musiała mieć pewność, że zrealizuje wszystko to, co sobie założyła.
25
W kraju jej kariera rozwijała się znakomicie, na koncerty przychodziły tłumy, płyty rozchodziły się w  rekordowych nakładach. Brała udział w kolejnych konkursach i festiwalach.
Jeden z sopockich koncertów festiwalowych oglądała Maria Dąbrowska, która była zachwycona występem Demarczyk i żałowała, że zajęła ona drugie miejsce w konkursie (pierwszą nagrodę dostała Anna German). W swoim dzienniku Dąbrowska napisała: "Z tysięcy piosenkarzy i miliona piosenek słyszanych w życiu trwa w mym uchu i sercu zaledwie kilka nazwisk: Yvette Guilbert, Yves Montand, Edith Piaf, Paul Anka i ostatnio - nasza polska Ewa Demarczyk".
26
Pomimo że Ewa Demarczyk i Zygmunt Konieczny tworzyli bardzo zgrany artystycznie zespół, na początku lat 70-tych ich drogi rozeszły się.
W 1973 roku Demarczyk zakończyła także współpracę z Piwnicą pod Baranami. Postanowiła pójść własną drogą, chciała mieć profesjonalny zespół, którego Piwnica nie mogła jej zapewnić. Jej głównym kompozytorem został Andrzej Zarycki.
27
Zaczęła śpiewać poezję Osipa Mandelsztama, Mariny Cwietajewej, Goethego.
Była bardzo wymagająca wobec zespołu, z którym pracowała. Gdy coś jej się nie spodobało, natychmiast wymieniała zespół. Muzycy musieli świetnie grać, ale też znać na pamięć wszystkie utwory, ponieważ na scenie oświetlona była tylko Ewa.
28
Niewiele wiadomo o życiu prywatnym gwiazdy, gdyż starała się chronić je przed opinią publiczną. Wiadomo jedynie, że była dwukrotnie zamężna.
Pierwszym mężem był skrzypek z zespołu Mazowsze, z którym ślub wzięła na początku lat 70-tych. Ewa przyjęła nazwisko męża, ale bardzo szybko powróciła do swojego. Jej teściowie mieszkali w Warszawie i Ewa miała u nich swój pokój. Ponieważ byli nadopiekuńczy, w czasie pobytu w stolicy zatrzymywała się  w hotelu. Małżeństwo trwało jednak tylko parę miesięcy, a pierwsze nieporozumienia rozpoczęły się ponoć od podróży poślubnej, w którą Demarczyk zabrała także swoją matkę.
29
Ewa była bardzo związana ze swoją matką. Janina Demarczyk była dla niej jedyną osobą, której bezgranicznie ufała.
Bardzo przeżyła śmierć matki, czuła się wtedy ogromnie samotna. Ta śmierć zburzyła cały jej system wartości. Ewa bez przerwy chodziła na cmentarz, kiedyś nie zdążyła przed zamknięciem bramy i musiała przechodzić przez mur. Wszystkie kwiaty, które dostawała od wielbicieli na koncertach zanosiła na cmentarz.
30
Po śmierci matki pojawił się u boku Ewy młody, szarmancki, wysoki, przystojny blondyn, który bez przerwy słał jej kwiaty i zapewniał o swoim oddaniu.
Był absolwentem Akademii Sztuk Pięknych, mistrzem sztuki pozłotniczej. Został jej drugim mężem, ale nadużył jej zaufania i publicznie ją skompromitował. Okazał się złodziejem, który okradał nie tylko Ewę, ale ich znajomych. Demarczyk długo nie mogła uwierzyć w winę męża, odwróciła się od poszkodowanych przez niego przyjaciół, robiła sceny na milicji. Dopiero, gdy u właścicielki kawiarni na Rynku zobaczyła swoją broszkę, dotarła do niej przykra prawda. Ewa rozwiodła się z nim, rozwód był z woli Demarczyk, ale z winy męża. Przypłaciła to zdrowiem, nawet na krótko trafiła do szpitala. Wtedy też zerwała kontakty z własną siostrą.
31
Demarczyk zawsze marzyła o własnym teatrze i marzenie to spełniło się w 1986 roku.
Władze Krakowa powołały Państwowy Teatr Muzyki i Poezji pod nazwą Teatr Ewy Demarczyk, który mieścił się przy ulicy Floriańskiej. Sześć lat później kamienicę, w której mieścił się teatr zwrócono Kościołowi, a teatr przeniesiono czasowo do Muzeum Lenina (docelowa siedziba miała być w byłym kinie Wisła). Zderzenie z twardą rzeczywistością, kłopoty finansowe, roszczenia spadkobierców kamienicy, spowodowały zakończenie działalności Teatru Ewy Demarczyk.
32
Demarczyk była osobą dość przesądną.
Przestrzegała typowo teatralnych przesądów: upadły nuty? Przydeptywała. Znaleziony na scenie gwoździk uznawała za szczęśliwy znak. Na ostatniej próbie generalnej coś powinno pójść nie tak, aby premiera się udała. Uważała, że kobieta nie powinna jej niczego życzyć, bo spełniało się na odwrót. Gdy czarny kot przebiegł jej drogę, siedziała na poboczu drogi czekając aż ktoś przed nią przejedzie. Gdy skradziono jej samochód, szukała go kierując się wskazówkami jasnowidza. Z Izraela przywiozła kamyki z grobu Chrystusa. Wierzyła, że te kamienie promieniują i mają dużą moc. Przed koncertem używała wahadełka, którym ktoś poruszał nad jej głową - zbierała tak siły. Jeśli przedstawienie rozpoczęło się z niewielkim opóźnieniem, uważała to za dobrą wróżbę.
33
Na koncertach Demarczyk nie można było robić żadnych zdjęć, nagrywanie też było zabronione.
Kiedyś podczas koncertu Ewa zauważyła na widowni czerwone światełko, przerwała koncert, podeszła na skraj sceny i spokojnym, ale stanowczym głosem powiedziała: "Proszę wyłączyć kamerę".
34
Demarczyk nigdy nie bisowała.
Kłaniała się kilkakrotnie, ale bisów nigdy nie było. Nigdy też nie dziękowała publiczności po występie. Na koncertach dawała z siebie wszystko, ze sceny schodziła całkowicie wyczerpana, czasami podpierała się na kimś. Zdarzało się, że mdlała w garderobie. Po koncercie do garderoby mógł wejść tylko ten, kogo wezwała.
35
Ostatni koncert Ewy Demarczyk z zespołem odbył się w 1999 roku w Teatrze Wielkim w Poznaniu.
Publiczność pożegnała ją na stojąco. W lutym 2000 roku rozwiązała zespół, każdy członek zespołu otrzymał od niej metalowy srebrny długopis z czerwonym napisem Adieu.
36
Demarczyk wycofała się całkowicie z życia artystycznego, odsunęła się też od wszystkich znajomych i przyjaciół. Plotkowano, że straciła głos, nie śpiewała już czysto, że nie wyciągała już najwyższych dźwięków.
Wyprowadziła się do domu w Wieliczce, który kupiła jeszcze przed rozwiązaniem zespołu. Miała dom z ogródkiem, w którym sadziła drzewa, przycinała krzewy. Twierdziła, że "Rośliny są bardziej oddane niż ludzie. Ja się na ludziach zawiodłam".
37
Ewa Demarczyk zmarła 14 sierpnia 2020 w swoim domu, w wieku 79 lat.
Lubisz ciekawostki?

Podobne tematy

43 ciekawostki o Freddiem Mercurym
43 ciekawostki o Freddiem Mercurym
"The Show Must Go On"
Freddie Mercury, brytyjski muzyk, piosenkarz rockowy, autor tekstów, wokalista grupy Queen, geniusz, który ze swoim wokalem potrafił działać cuda. Wi ...
35 ciekawostek o Beyoncé
35 ciekawostek o Beyoncé
Queen Bey
Beyoncé jest bezapelacyjnie jedną z najpopularniejszych wokalistek świata. Przygodę z muzyką rozpoczęła już w dzieciństwie, jednak największą popularn ...
20 ciekawostek o Marku Grechucie
20 ciekawostek o Marku Grechucie
Wielka indywidualność
Marek Grechuta był jedną z największych indywidualności. Był prawdziwym artystą o wielu talentach: piosenkarza, poety, kompozytora, malarza, architekt ...
17 ciekawostek o Leonardzie Cohenie
17 ciekawostek o Leonardzie Cohenie
Poeta z powołania, muzyk z przypadku
Kanadyjski poeta, pisarz i piosenkarz tworzący w stylu piosenki autorskiej, urodził się w Montrealu jako Leonard Norman Cohen. Pochodził z żydowskiej ...
15 ciekawostek o Viki Gabor
15 ciekawostek o Viki Gabor
Nastoletnia wokalistka z milionami wyświetleń na YouTube
Pierwsze przygody z szerszą publicznością rozpoczęła w wieku 11 lat biorąc udział w drugiej edycji The Voice Kids, gdzie zdobyła w finale drugie miejs ...
20 ciekawostek o Piotrze Szczepaniku
20 ciekawostek o Piotrze Szczepaniku
"Kochać - jak to łatwo powiedzieć, kochać -tylko to, więcej nic..."
Każdy, kto czasy swojej młodości spędzał w latach 60-tych pamięta sentymentalne teksty śpiewane ciepłym, spokojnym głosem Piotra Szczepanika. Wtedy, g ...
24 ciekawostki o Stingu
24 ciekawostki o Stingu
Gordon Matthew Thomas Sumner
Od początku kariery ukrywał się pod pseudonimem Sting. Niewątpliwie jest jedną z największych indywidualności i gwiazd w historii muzyki rockowej. W 1 ...
20 ciekawostek o Roksanie Węgiel
20 ciekawostek o Roksanie Węgiel
Młoda piosenkarka ze sporymi osiągnięciami
Chociaż jest jeszcze bardzo młoda ma na swoim koncie masę osiągnięć muzycznych. Jest zwyciężczynią The Voice Kids, Eurowizji Junior czy MTV Europe Mus ...

Najnowsze tematy

20 ciekawostek o Syrakuzach
20 ciekawostek o Syrakuzach
Miasto Archimedesa
Syrakuzy to miasto usytuowane na wschodnim wybrzeżu Sycylii we Włoszech. Jego korzenie sięgają czasów starożytnych, kiedy to było jednym z najważniejs ...
11 ciekawostek o chlebie
11 ciekawostek o chlebie
Symbol wspólnoty
Chleb - symbol żywności, która od tysięcy lat odgrywa kluczową rolę w życiu człowieka. Od starożytnych cywilizacji po współczesność, chleb był stałym ...
16 ciekawostek o marihuanie
16 ciekawostek o marihuanie
Kontrowersyjna używka
Marihuanę, zwyczajowo nazywaną również konopiami indyjskimi, od dawna otacza aura kontrowersji i fascynacji. Jest to roślina, której historia sięga ty ...
14 ciekawostek o Salem
14 ciekawostek o Salem
Amerykańska stolica grozy
Salem, nazywane "Miastem Czarownic", budzi skojarzenia z tajemnicą, historią i niezwykłymi wydarzeniami. Położone na wschodnim wybrzeżu, w stanie Mass ...
19 ciekawostek o Kirunie
19 ciekawostek o Kirunie
Szwedzkie miasto z lokalną anomalią magnetyczną
Kiruna, miasto zakorzenione w sercu Laponii, stanowi nie tylko ośrodek górniczy, lecz także fascynujące centrum kultury, historii i natury arktycznej. ...
16 ciekawostek o Bali
16 ciekawostek o Bali
Wyjątkowe miejsce na ziemi
Bali to wyspa w archipelagu Indonezji, jedna z najbardziej popularnych wysp w regionie Azji Południowo-Wschodniej. Słynie z bogatej kultury i tradycji ...
9 ciekawostek o żółwiu Jonathanie
9 ciekawostek o żółwiu Jonathanie
Najstarsze znane żyjące zwierzę lądowe
Żółw Jonathan to wyjątkowa postać w krainie zwierzęcych legend. Jego imponujący wiek i niezwykła historia życia uczyniły go jednym z najbardziej znany ...
19 ciekawostek o Aleksandrze Wielkim
19 ciekawostek o Aleksandrze Wielkim
Strategiczny geniusz, którego rządy rozpoczęły epokę hellenistyczną
Aleksander Macedoński, znany także jako Aleksander Wielki, jest jedną z najbardziej fascynujących postaci w historii starożytnej. Uważany za militarne ...

Podobne tematy