Ciekawostki o Korsyce

Leży na zachód od Włoch i na południowy wschód od Francji. Od włoskiej Sardynii oddziela ją Cieśnina Świętego Bonifacego. Nad tą cieśniną na Korsyce leży miasto Bonifacio, skąd przy dobrej pogodzie roztacza się panoramiczny widok na Sardynię.

Jego ośrodkiem administracyjnym jest Ajaccio, miasto będące niewielkim portem handlowym oraz rybackim, leżące na zachodnim wybrzeżu Korsyki.

Departament Korsyka Południowa leży w południowej części wyspy, a jego prefekturą jest Ajaccio. Górna Korsyka znajduje się w północnej części wyspy - jego prefektura to Bastia - główne miasto handlowe i przemysłowe na wyspie. Przed 1975 rokiem Korsyka tworzyła jeden departament o numerze 20.

Zawsze stanowiła ważną bazą militarną, której zdobycie dawałoby silną pozycję na Morzu Śródziemnym.

Grecy z Focei około 600 lat p.n.e założyli na Korsyce osadę Aleria, z której około 259 r. p.n.e zostali wygnani przez Rzymian. Rzymianie przekształcili Alerię w prawdziwe rzymskie miasto, budując świątynie, termy, wille i forum.

W okresie średniowiecza wyspa była wielokrotnie plądrowana przez Maurów i saraceńskich piratów. Wobec ciągłego zagrożenia powtarzającymi się najazdami, ludność Korsyki zmuszona była do schronienia się w górach.

Przez około 200 lat na wyspie zapanował spokój, nastąpił też rozwój i bogacenie się Korsyki. Powstało w tym okresie wiele budowli: kaplice, kościoły i katedry w stylu romańskim, jak San Michele w Murato, Trinite w Aregno, Canonica w Lucciana czy katedra Nebbio w Saint-Florent.

Panowanie Genui spotkało się z oporem miejscowej ludności w postaci licznych powstań.

Najsłynniejsze cytadele i fortyfikacje to: Ajaccio, Bastia, Corte, Porto-Vecchio, Calvi, fortece: Girolta, Aleria, mosty: ponte Novu, Spin'a cavallu, most w Altiana, wieże: Porto, Campomoro, Girolata, Roccapina. Powstało też wówczas wiele barokowych kościołów.

Korsykanie żyli bardzo skromnie z rolnictwa i hodowli. Ponieważ często zmuszani byli do ukrywania się w górach, wioski zakładane były w miejscach najbardziej strategicznych, na górskich graniach, wysokich skałach bądź w głębokich dolinach. W niektórych miejscowościach znajdował się ufortyfikowany budynek należący do miejscowego notabla, w którym, w razie niebezpieczeństwa, mogła się schronić cała miejscowa ludność. O charakterze życia ludności korsykańskiej z dawnych lat świadczą liczne młyny, kaplice, fontanny, owczarnie, które dziś stanowią zachowane dziedzictwo kulturowe Korsyki.