Ciekawostki o Krzysztofie Kolumbie

Tercjarz franiszkański to członek Franciszkańskiego Zakonu Świeckich, katolickiego międzynarodowego stowarzyszenia publicznego, którego członkowie uczestniczą w duchu zakonu franciszkańskiego. Prowadzą oni życie apostolskie i dążą do doskonałości chrześcijańskiej pod kierownictwem zakonu. Za inspiratora i założyciela tego zakonu uważany jest św. Franciszek z Asyżu. Znani polscy tercjarze to m.in. : Józef Haller, Jacek Malczewski, ks. Jerzy Popiełuszko, kard. Stefan Wyszyński i kard. Henryk Gulbinowicz.

Nie ma zgodności między historykami dotyczącej pochodzenia Kolumba - istnieje na ten temat kilka teorii. Jedna z nich, obowiązująca, podaje jako miejsce urodzenia Genuę, gdzie przyszedł na świat między 25 sierpnia a 31 października 1451 roku. Był synem genueńskiego tkacza i drobnego kupca, Domenico Colombo. Jako młody człowiek rozpoczął pracę w domu bankowym Centurionich i w związku z profesją zaczął żeglować w celach handlowych.

Podczas tej wyprawy, w okolicach Przylądka Św. Wincentego flota francusko-portugalska napadła na genueński konwój i rozbiła go. Kolumb cudem uratował sie z opresji i jako rozbitek dopłynął na ląd w pobliżu Lagos, skąd po kilku tygodniach wyjechał do Lizbony. Tam rozpoczął pracę w lizbońskiej filii banku Centurionich.

Wkrotce też ożenił się z Felipą Perestrello de Moniz, córką dawnego gubernatora Porto Santo - wysepki w pobliżu Madery. Rok później urodził się im syn, Diego Colon, a pięć lat później Felipa zmarła.

Beatriz traktowała Diego jak własnego syna, a w 1488 roku urodziła Kolumbowi syna Ferdinanda. Obaj synowie bardzo wspierali ojca w momencie, gdy jego reputacja żeglarska została nadwyrężona - pomagali w odbudowaniu jej.

Wielki wpływ na kształtowanie jego światopoglądu wywarło dzieło Imago Mundi, Pierre'a d'Ailly , a także pisma i słynna mapa florentyńskiego astronoma Toscanellego. Był pod wrażeniem opowieści o dalekich morskich podróżach portugalskich i baskijskich żeglarzy, którzy docierali na łowiska nowofunlandzkie, a nawet na wybrzeża Ameryki Północnej.

Jednak ówczesna wiedza geograficzna nie była zbyt rozległa, Kolumb był przekonany, że dotarcie do odległych lądów zajmie zaledwie kilka dni żeglugi - nie miał należytego pojęcia o wielkości globu.

Wobec takiego obrotu sprawy, Kolumb przeniósł się w 1485 roku do Hiszpanii, gdzie jego idee znalazły posłuch na dworze królewskim. Można je było realizowac dopiero, gdy Hiszpania uporała się z rekonkwistą (walka chrześcijan o wyparcie Maurów z Półwyspu Iberyjskiego) w 1492 roku.

Wyprawę w części finansował dwór, w części kupiecka rodzina Pinzonów. Kolumbowi przyrzeczono dziedziczny tytuł Wielkiego Admirała, Wicekróla odkrytych ziem oraz dziesiątą część zysków.

Trzeciego sierpnia 1492 roku, trzy statki z załogą składającą się z około 90 osób wyruszyły w morze i po krótkim postoju w Las Palmas na Wyspach Kanaryjskich, udały się na zachód. Rozpoczęła się pierwsza wyprawa Kolumba.