Ciekawostki o Tajlandii

Leży pomiędzy Oceanem Indyjskim a Oceanem Spokojnym. Od zachodu oblewa ją Morze Andamańskie (morze przybrzeżne położone w części północno-wschodniej Oceanu Indyjskiego), a od wschodu i południa wody Zatoki Tajlandzkiej (dawniej zw. Syjamską, w zachodniej części Oceanu Spokojnego).

Tajlandia jest monarchią konstytucyjną, a na podstawie konstytucji z 2017 roku głową państwa jest król. Władzę wykonawczą sprawuje rząd z premierem na czele.

Dewizą państwa jest "Naród, religia, król".

Jest to także największe miasto Tajlandii, położone przy ujściu rzeki Menam (głównej rzeki Tajlandii) do Zatoki Tajlandzkiej. Mieszka w nim około 5,6 mln osób, a w całej aglomeracji około 15 mln.

Bangkok jest jednym z najpopularniejszych na świecie celów turystycznych. W 2018 roku odwiedziło go około 22 mln turystów - był najczęściej odwiedzanym miastem na świecie.

Po zniszczeniu przez wojska birmańskie stolicy ówczesnej Tajlandii (wówczas Syjamu), Ajutthaji, w miejscu obecnego Bangkoku zbudowano obóz warowny. 

W 1782 roku Rama I (król Tajlandii od 1782 do 1809 r., założyciel dynastii Chakri, która do dziś panuje w Tajlandii), podczas koronacji nadał stolicy nazwę, która składała się z 43 sylab. Przez następne lata dodano do tej nazwy jeszcze 21 sylab i obecnie znajduje się ona w Księdze Rekordów Guinnessa jako najdłuższa nazwa geograficzna na świecie.

Najcieplejszym miesiącem jest kwiecień z przeciętną temperaturą dzienną do 31 °C. Najchłodniejszym miesiącem w roku jest grudzień ze średnią temperaturą 26 °C.

W mieście znajduje się ponad 400 świątyń buddyjskich, 55 meczetów (muzułmanie stanowią 6% populacji) i 10 kościołów (1% populacji to chrześcijanie).

Najstarszą świątynią buddyjską jest Wat Pho (Świątynia Leżącego Buddy) z XVI w. z ogromnym posągiem Buddy. Kolejna świątynia - Wat Traimit - posiada 5,5-tonowy złoty posąg Buddy, wysokości 3 metrów.

Pałac ten służył jako oficjalna rezydencja króla Tajlandii od XVIII do połowy XX w. Obecnie siedziba króla mieści się w pałacu Chitralada.

Wielki Pałac Królewski znajduje się na wschodnim brzegu rzeki Menam, otoczony jest murem obronnym o łącznej długości 1900 m. Teren całego kompleksu pałacowego zajmuje powierzchnię 218 400 m2.

Przez to miasto jest ciągle zakorkowane i posiada bardzo zanieczyszczone powietrze. Aby temu przeciwdziałać, stworzono sieć parków miejskich.

Mimo, iż prostytucja jest w Tajlandii oficjalnie nielegalna, to na ulicach Bangkoku można spotkać nocą niezliczoną liczbę prostytutek. Prawdopodobnie procederem tym trudni się kilkanaście tysięcy kobiet.

Miasto oferuje bogate życie nocne, skupia mnóstwo salonów masażu, klubów go-go, czy karaoke, dzięki czemu przyciąga ogromne rzesze turystów płci męskiej.

Inną bolączką Bangkoku jest zawyżanie cen usług dla turystów oraz kradzieże kieszonkowe.

Składa się on z dwóch części: północnej (Półwysep Indochiński), gdzie jego szerokość wynosi około 670 km a długość 830 km i południowej (Półwysep Malajski)o długości około 880 km i szerokości około 120 km (w północnej części zwęża się nawet do 20 km).

Linia brzegowa ma długość 3219 km.

W większości jest to kraj nizinny, którego wnętrze zajmuje aluwialna Nizina Menamu, rozciągająca się na długości 500 km. Ciągnie się ona od gór na północy kraju do wybrzeży Zatoki Tajlandzkiej.

Równina Korat zajmuje wschodnią część kraju, jej powierzchnia to prawie 170 tys. km2. Od północy i wschodu ogranicza ją rzeka Mekong - najdłuższa rzeka na Półwyspie Indochińskim.

Głównym pasmem górskim Tajlandii jest Thanon Tong Chai z najwyższym szczytem Tajlandii Doi Inthanon o wysokości 2595 m n.p.m.

Nadbrzeżną strefę Półwyspu Malajskiego zajmują niziny, a część środkową góry, przekraczające 1000 m n.p.m.

Największa z nich to Phuket na Morzu Andamańskim oraz Samui i Phangan w Zatoce Tajlandzkiej.

Linia brzegowa na zachodnim wybrzeżu obfituje w liczne estuaria, tereny bagienne i klify. Wybrzeże wschodnie jest płaskie, z nielicznymi zatokami i rozległymi plażami.

Menam płynie z północy na południe przez środek kraju i uchodzi do Zatoki Tajlandzkiej. Delta rzeki tworzy liczne odnogi i ma 200 km długości i 100 km szerokości.

Wzdłuż wschodniej granicy Tajlandii płynie Mekong, który jest największą rzeką Azji Południowo-Wschodniej.

W Tajlandii znajduje się sporo jezior, głównie na Równinie Korat. Największym naturalnym jeziorem jest Songkhla o powierzchni 1040 km2, leżące na Półwyspie Malajskim.

Jeszcze w latach 60. XX w. lasy zajmowały ponad połowę powierzchni kraju, dziś jest to jedynie około 30%. W lasach monsunowych w środkowej części kraju przeważają drzewa tekowe, sandałowe i hebany.

Duże ssaki reprezentowane są przez słonie indyjskie, bawoły banteng, dawniej też przez nosorożce sumatrzańskie. Największym drapieżnikiem jest tygrys, a także niedźwiedź malajski i lampart.

Charakterystycznym zwierzęciem wilgotnych lasów jest lotokot i największy owadożerny nietoperz - kalong, nazywany też latającym lisem.

Najbardziej interesującym tajskim ptakiem jest bielik białobrzuchy. W Tajlandii jest sporo gadów, a zwłaszcza węży, których największym przedstawicielem jest pyton siatkowy.

Najwcześniejsze dowody uprawy ryżu datowane są na 2000 r. p.n.e. Stanowisko archeologiczne Ben Chiang w północno-wschodniej Tajlandii jest obecnie najstarszym znanym ośrodkiem produkcji miedzi i brązu w Azji Południowo-Wschodniej.

Pierwszym najpotężniejszym królestwem Azji Południowo-Wschodniej w II w. p.n.e. było królestwo Funan. Od czasów tego królestwa aż do powstania Imperium Khmerów ze stolica w Angkor w IX w., Półwysep Indochiński był pod silnym wpływem kultury i religii Indii.

Ludność ta dotarła na terytorium obecnej Tajlandii w X-XII w. Tajowie osiedli w dorzeczu Menamu, zasymilowali się z żyjącymi tam Khmerami, od których przejęli ich kulturę i religię - buddyzm.

W 1350 roku w dolinie Menamu założyli stolicę - Ajutthaję i wkrótce państwo to objęło cały Półwysep Indochiński.

Rozkwit państwa nastąpił w XV w, a w XVI i XVII w. nastąpiły pierwsze kontakty z Europejczykami (Portugalczykami, Hiszpanami, Holendrami i Anglikami).

Dawny dowódca wojsk Ajutthai, Taksin przejął władzę w kraju, ustanowił nową stolicę w Thonburi i koronował się na króla. Po przeprowadzonym zamachu pałacowym nowym królem stał się Rama I. Dał on początek nowej dynastii, która panuje w Tajlandii do dziś. Przeniósł też stolicę do Bangkoku.

Podczas gdy w rejonie narastały wpływy, głównie francuskie i brytyjskie, Syjam, jako jedyne państwo w Azji Południowo-Wschodniej nigdy nie został skolonizowany przez zachodnie mocarstwa.

23 czerwca 1939 roku nazwę kraju zmieniono na Tajlandia.

Duży odsetek stanowią muzułmańscy Malajowie zamieszkujący głównie południe kraju. Około 2% ludności stanowią tzw. plemiona górskie, podzielone na około 20 grup, zachowujące własne zwyczaje, wierzenia, stroje etniczne.

Tajowie nie witają się poprzez podanie ręki, na powitanie wykonują skłon "Wai" z dłońmi złożonymi jak do modlitwy. W ten sposób wyrażają swój szacunek wobec drugiego człowieka, jak i wobec miejsc czy przedmiotów kultu.

Ze szczególnym nabożeństwem traktowane są posągi Buddy, których nie wolno dotykać, należy im okazywać szacunek.

Około 40% ludności tego kraju pracuje w rolnictwie uprawiając ryż, kukurydzę i trzcinę cukrową.

Tajlandia eksportuje swoje towary, głównie ryż, cynę, sprzęt elektroniczny, tekstylia, obuwie, produkty rybołówstwa, gumę i biżuterię, przede wszystkim do Europy i Ameryki Północnej. Eksport stanowi ponad dwie trzecie PKB tego kraju. Jest drugą co do wielkości gospodarką Azji Południowo-Wschodniej po Indonezji i czwartym najbogatszym krajem według PKB na mieszkańca, po Singapurze, Brunei i Malezji.

Ważną rolę w gospodarce Tajlandii pełni turystyka, stanowi ona około 6% gospodarki kraju. Według Światowej Organizacji Turystyki Tajlandia była najczęściej odwiedzanym krajem w Azji Południowo-Wschodniej w 2013 roku.

Tajlandia jest piątym co do wielkości kierunkiem turystyki medycznej. Jest popularna ze względu na rosnącą praktykę chirurgii zmiany płci i chirurgii plastycznej.

Tajlandia promowana jest jako kraj egzotyczny, aby przyciągnąć turystów. Uważa się, że co najmniej 10% dolarów turystów jest wydawane na handel seksem.

Przykładem może być Krisana Kraisintu, znana jako "cygańska farmaceutka", która opracowała jedną z pierwszych genetycznych kombinacji leków antyretrowirusowych o ustalonej dawce i poświęciła swoje życie na uczynienie leków bardziej przystępnymi cenowo i dostępnymi. Jej wysiłki uratowały niezliczone życia w Afryce. GPO-VIR został wybrany przez Światową Organizację Zdrowia jako pierwszy schemat leczenia pacjentów z HIV/AIDS w biednych krajach.

W Tajlandii lek ten jest używany w narodowym programie leczenia HIV/AIDS, dzięki czemu jest bezpłatny dla 100 tys. pacjentów.

Głowa uważana jest za najświętszą, a stopy za najniższą część ciała. Obyczaje tajskie obejmują szacunek dla osób starszych i przełożonych (według wieku, stanowiska, mnichów lub niektórych zawodów). Częścią tajskiej praktyki duchowej jest szacunek dla przodków. Tajowie mają silne poczucie hierarchii społecznej, co znajduje odzwierciedlenie w wielu zwrotach grzecznościowych. Maja też silne poczucie gościnności i hojności.

Tajskie jedzenie łączy pięć podstawowych smaków: słodki, pikantny, kwaśny, gorzki i słony. Zioła i przyprawy najczęściej używane w tajskiej kuchni mają właściwości lecznicze. Są to, m.in. czosnek, trawa cytrynowa, limonka kaffir, galangal, kurkuma, kolendra, mleko kokosowe.

Każdy region Tajlandii ma swoje specjalności: zielone curry w regionie centralnym, sałatka z zielonej papai - na północnym wschodzie, khao soi na północy i massaman curry na południu.

W 2017 roku siedem tajskich potraw znalazło się na liście 50 najlepszych produktów spożywczych na świecie.

Podstawowym pożywieniem w Tajlandii jest ryż, zwłaszcza ryż jaśminowy (znany również jako hom Mali), który stanowi część prawie każdego posiłku. Tajowie spożywają rocznie ponad 100 kg ryżu na osobę.

Lata są ponumerowane jako BE (Epoka Buddyjska) w placówkach edukacyjnych, służbie cywilnej, rządzie, kontraktach, terminach, w gazetach. Jednak w bankowości, a także coraz częściej w przemyśle i handlu stosuje się standardowe liczenie lat zachodnich.

W mieście Lop Buri (Miasto Małp) co roku w listopadzie odbywa się festiwal poświęcony małpom. Odbywa się to przed świątynią Pra Prang Sam Yot. Mieszkańcy przygotowują ponad 2 tony jedzenia dla małp zamieszkujących w okolicach świątyni. Tajowie są przekonani, że szacunek jaki okazują małpom zapewni im powodzenie we wszystkich dziedzinach życia.

Jest to Cryptotora thamicola - endemiczny gatunek małej ryby słodkowodnej, która dzięki specyficznej budowie ciała może poruszać się po lądzie. Wykorzystuje przy tym dwie przednie i dwie tylne płetwy, by czołgać się po skałach otaczających wodospady, w których żyje.

Jest to również jeden z najważniejszych towarów eksportowych tego kraju. Około 45% storczyków rosnących w Tajlandii jest eksportowane do innych krajów.

W lasach Tajlandii rośnie około 1500 różnych gatunków orchidei.