Wyrocznią nazywano miejsce święte, w którym bogowie, za pośrednictwem kapłanów, przepowiadali przyszłość, wyrażali swoją wolę i udzielali rad w sprawach prywatnych i państwowych. Wyrocznia w Delfach sławna była w całej Grecji - powszechnie uważana była za omphalos - pępek świata. W świątyni Apollina w Delfach przyszłość przepowiadały Pytie - kapłanki wychowywane przy świątyni od dzieciństwa. Pytia piła wodę ze świętego źródła Kassotis, a następnie siadała na trójnogu ustawionym nad rozpadliną i wdychając wydzielające się z rozpadliny wyziewy, udzielała odpowiedzi. Przepowiednia była traktowana jako wyrocznia Zeusa objawiona za pośrednictwem Apollina.
Na pytanie zadane przez Leonidasa Pytia odpowiedziała, że w zbliżającej się wojnie albo zginie król Sparty albo cały kraj opanują wrogowie.
Przepowiednia nie powstrzymała Leonidasa przed stawieniem czoła Persom.