Leonardo da Vinci znany jest przede wszystkim z ogromnego talentu malarskiego. Tysiące stron notatek, jakie po sobie pozostawił pokazują jednak, że był filozofem, inżynierem, astronomem, architektem… Prawdziwym człowiekiem renesansu.
Urodził się 15 kwietnia 1452 roku niedaleko miejscowości Vinci.
Jest to toskańskie miasto, które w owym czasie znajdowało się na terytorium Republiki Florenckiej. Miejsce narodzin artysty znajduje się na obrzeżach miasta.
Pochodził z nieprawego łoża - był synem prawnika Ser Piero i kobiety imieniem Caterina.
Pochodzenie jego matki nie jest dokładnie znane. Niektórzy historycy uważają, że pochodziła z wyższych warstw społecznych, jednak powszechnie panująca opinia opisuje ją jako służącą bądź chłopkę.
Jeszcze inna teoria głosi, że była córką mieszkającego nieopodal miasta Vinci drwala Boscaiola di Cerreto Guidi.
Leonardo nigdy nie ukończył żadnej szkoły.
Odebrał jednak nieoficjalną edukację w zakresie czytania, pisania oraz matematyki. Jego ojciec bardzo doceniał zdolności artystyczne młodego Leonarda, skierował więc czternastoletniego syna na praktyki do słynnego Florenckiego malarza i rzeźbiarza tego okresu - Andrei del Verrocchio.
W początkowych latach Leonardo wyłącznie asystował i pomagał w warsztacie Verrochio.
Naukę malarstwa rozpoczął w wieku 17 lat.
Swoje praktyki odbywał przez okres siedmiu lat. Otrzymał zarówno przygotowanie teoretyczne jak i praktyczne w zakresie chemii, metalurgii, obróbki metali, stolarstwa, mechaniki, kreślarstwa, rysunku artystycznego, malarstwa, modelowania i rzeźby.
Verrocchio często korzystał z pomocy swoich asystentów przy malowaniu dzieł. Tak właśnie powstał obraz Chrzest Chrystusa, którego współtwórcą był młody da Vinci. Odpowiadał on za namalowanie młodego anioła trzymającego szaty Jezusa.
Ponoć jakość namalowanej przez Leonarda postaci i umiejętność przedstawienia światła były tak przytłaczające, że Verrocchio po ukończeniu dzieła przestał malować.
Potrafił jednocześnie pisać jedną ręką i malować drugą.
Osoby, w których otoczeniu przebywał Leonardo, opowiadały że był w stanie jedną z rąk malować swoją drugą dłoń podczas pracy.
Wypracował umiejętność pisania lustrzanego, z którego korzystał, gdy notował istotne znaleziska i pomysły.
Do dziś nie wiemy jaki był cel prowadzenia zapisu. Spekuluje się, że oprócz chęci ukrycia swych pomysłów przed oczami wścibskich, Leonardo robił to by nie pobrudzić sobie rąk atramentem.
Fascynował się inżynierią wojskową, a jego szkice wyprzedzały epokę, w której żył.
Był autorem między innymi projektu machiny latającej, spadochronu, czy czołgu.
W XV-wiecznej Florencji związki jednopłciowe karane były śmiercią. Nie jest do końca pewne, czy da Vinci był homo- czy biseksualny.
Został wegetarianinem.
Powodem takiej decyzji była jego miłość do zwierząt.
Leonardo da Vinci uchodził za obrońcę zwierząt. Stanowczo potępiał popularne w XV-wiecznych Włoszech polowania.
Z relacji włoskiego historiografa sztuki, Giorgio Vasari wynika, iż zdarzało mu się kupować na targach zwierzęta w klatkach po to, by zwracać im wolność.
Zmarł 2 maja 1519 roku, najprawdopodobniej w wyniku powikłań po przebytym udarze mózgu.
Według Vasariego na łożu śmierci Leonardo lamentował twierdząc, że obraził Boga i ludzi nie praktykując swojej sztuki tak jak powinien.
Pogrzeb odbył się 12 maja 1519 roku. Zgodnie z jego ostatnią wolą za trumną Leonarda podążało sześćdziesięciu żebraków niosących świece. Ciało pochowano kościele kolegialnym Saint Florentin, w zamku Amboise.