O Mieszku I wiemy stosunkowo niewiele. Pierwsze lata jego życia są owiane mgłą tajemnicy. Nie ma w tym nic dziwnego, Mieszko wychowywał się w plemiennej pogańskiej Polsce, w której piśmiennictwo nie było powszechne.
Dopiero po przyjęciu chrztu przez Mieszka I w 966 roku sprawy zaczęły się zmieniać, choć dość powoli. Musimy też pamiętać, że przekazy kronikarzy nierzadko były stronnicze i nieobiektywne a miały na celu prezentowanie „jedynej słusznej” rzeczywistości.
Mieszko I miał dwóch braci.
Informacji o jednym z nich nie udało nam się do tej pory uzyskać. Drugim bratem był Czcibor. Nie znamy dobrze jego losów, wiemy natomiast że na pewno dożył bitwy pod Cedynią w 972 roku, gdzie dowodził wraz z Mieszkiem wojskami polskimi. Nie mamy żadnych informacji o małżonce czy potomstwu Czcibora.
W momencie ślubu z Dobrawą, Mieszko I odprawił w sumie siedem kobiet. Nie wiadomo ile z nich było jego żonami a ile tylko nałożnicami.
Nie wiadomo również ile dzieci miał z tymi kobietami. Spekuluje się, że jedna z jego córek sprzed małżeństwa z Dobrawą mogła zostać wydana za pomorskiego księcia.
Najprawdopodobniej była to decyzja czysto polityczna niepodyktowana rzeczywistym przyjęciem wiary w Jezusa Chrystusa. Przyjęcie chrztu zacieśniło współpracę polskiego władcy z Czechami i odebrało stronie niemieckiej argument, że walcząc z wojskami Mieszka szerzą chrześcijaństwo wśród pogan.
Istnieje teoria, że Mieszko I zrezygnował z pogańskich obyczajów gdyż zakochał się w Dobrawie i to za jej namową przyjął wiarę chrześcijańską. Tak motywy księcia przedstawiają Gall Anonim oraz biskup Thietmar.
Poszerzenie wpływów na ziemie dolnego śląska skierowało rządzone przez Mieszka państwo na drogę konfliktu z murgrabiami niemieckimi jak i z cesarzami niemieckimi Ottonem I i Ottonem II.
Pierwszą z nich była Dobrawa Przemyślidka, która zmarła w 977 roku, drugą Oda Dytrykówna, córka margrabiego Marchii Północnej - Dietricha von Haldensleben.
Z małżeństwa z Dobrawą Przemyślidką pochodzili: Bolesław I Chrobry i Sygryda Storråda.
Z małżeństwa z Odą Dytrykówną, Mieszko Mieszkowic, Świętopełk Mieszkowic i Lambert Mieszkowic.
Był za to doskonałym strategiem i taktykiem co wielokrotnie udowadniał czy to sojuszami i mariażami dzieci, czy przebiegiem starć, w których brał udział.
Składała się ona z około 3000 dobrze wyszkolonych żołnierzy, część z nich stanowili Waregowie - zaprawieni w boju skandynawscy wikingowie, najczęściej konnica.
Przypieczętowanie sojuszu nastąpiło przez zaślubiny córki Mieszka Świętosławy z królem Szwecji Erykiem Zwycięskim.
Sojusz skierowany przeciw Duńczykom miał najprawdopodobniej chronić Pomorze przed zapędami Haralda Sinozębego (tego, na którego cześć w 1997 nazwano technologię Bluetooth).
Z zapisków Thietmara wynika że przed śmiercią zmagał się z gorączką. Nie jest znane jego miejsce pochówku, nigdy nie odnaleziono jego szczątków.