Rośliny
Ciekawostki o herbacie
Najczęściej spożywany napój na świecie, zaraz po wodzie
Herbata dzięki swoim korzystnym dla człowieka właściwościom, aromatowi i smakowi jest ceniona od tysięcy lat. Jest stałym elementem menu wielu osób, niektórzy nie wyobrażają sobie bez niej życia, dla niektórych jest alternatywą kawy. Jest rośliną, która odegrała duże znaczenie w międzynarodowym handlu, medycynie, a nawet w rewolucji przemysłowej. Z parzeniem herbaty wiążą się przeróżne rytuały, które zachwycają ludzi na całym świecie. Ich piękno i wartości, które przekazują są dziedzictwem narodu, w który się zrodziły.
1
Herbata należy do grupy roślin należących do rodzaju kamelia. Rośliny te są do siebie podobne, traktowane są jako odrębne gatunki lub odmiany jednego gatunku -herbaty chińskiej. Z liści i pąków tych roślin przyrządza się napar zwany także herbatą.
2
Herbata pochodzi z Chin. W literaturze chińskiej wzmianki o herbacie pochodzą już z X w.p.n.e. Z pierwszym parzeniem liści herbaty związanych jest wiele legend. Jedna z nich dotyczy cesarza Shen Nung, który przypadkowo zaparzył herbatę, gdy do szklanki gorącej wody wpadły mu jej liście.
3
Opis krzewu herbacianego ukazał się w "Księdze herbaty", poety chińskiego Lu Yu w VIII wieku. Opisał on także narzędzia do zbioru herbaty, selekcję liści i przybory do przyrządzania i picia naparu.
4
Herbata chińska (Camellia sinensis) to wiecznie zielony, średniej wielkości krzew. Krzew dorasta do 180 cm wysokości, jego liście są ciemnozielone, umieszczone na krótkich szypułkach. Kora pnia jest dość twarda i szorstka w dotyku. Młode listki są delikatnie omszone, starsze zupełnie nagie.
5
Jeden dziki krzew może rosnąć ponad 100 lat ale w praktyce po upływie 50-70 lat likwiduje się całą uprawę i zasadza na nowo.
6
W krajach tropikalnych liście zbierane są przez cały rok, na innych obszarach średnio 3-5 razy w roku.
7
Średnio z jednego hektara herbacianej plantacji można uzyskać około 7000 kg zielonych liści.
8
Herbata uprawiana jest między Zwrotnikiem Raka i Koziorożca, głównie w południowej i południowo-wschodniej Azji. Uprawie herbaty sprzyja klimat monsunowy odznaczający się dużym nasłonecznieniem i wysokimi sumami opadów.
9
W Europie herbata pojawiła się na początku XVII wieku dzięki Holendrom. Rosjanie jako pierwsi zetknęli się z herbatą w czasie podboju Syberii i kontaktów dyplomatycznych z Chinami. Herbatę w Rosji zaparza się w samowarze jako bardzo mocny napar bez mleka. Rosjanie nazywają herbatę czajem.
10
Do Polski herbata dotarła z Francji w 1664 roku. Ze względu na wysoką cenę herbata była pita jedynie na dworze królewskim, dworach magnackich, bogatej szlachty i mieszczan.
