Ciekawostki o słoniach

Przeznaczeniem słoni bojowych były szarże aby wzniecić panikę w szeregach wroga lub przerwać jego szyki. Używano ich także do ochrony własnych wojsk przed atakami jazdy nieprzyjaciela.

Na czele stada stoi samica.

Pożerają różnego rodzaju trawy, liście, gałęzie, konary i owoce. Dziennie zjadają ok 200 kg pokarmu i wypijają ok 200 l wody. Słoń wydala ok 80-90 kg kału.

W okresach, gdy słonie posiadają podwójną ilość zębów więcej jedzą albo lepiej żują pokarm.

Po ogromnych ciosach można rozpoznać starego słonia. U słoni afrykańskich ciosy hodowane są zarówno przez samce jak i samice. U słoni azjatyckich ciosy niewielkich stosunkowo rozmiarów występują u większości samców, u samic są rzadko spotykane. Afrykańskie słonie leśne mają jeszcze mniejsze ciosy niż słoń indyjski.

Długość ciała słonia afrykańskiego może dochodzić do 7,5 m a waga 5-7,5 tony. W przypadku słoni azjatyckich długość nie przekracza 6,5 m a waga dochodzi do 5 ton. Słoń indyjski ma również dużo mniejsze uszy niż słoń afrykański.

Uszy słonia afrykańskiego służą mu do termoregulacji. Słoń azjatycki chroni się przed słońcem w zacienionych lasach.

Jego prędkość w marszu wynosi 8-9 km/h i wytrzymuje takie tempo bez odpoczynku przez wiele godzin. Wędrujące stado może pokonać odległość do 80 km dziennie.

Służy do oddychania, wąchania, zbierania pożywienia, picia, zrywania gałęzi z wyższych partii drzew a także do kąpieli. Przy pomocy węchu słonie mogą określić miejsce pobytu nawet 30 nieobecnych członków stada.

Mózg słonia waży czterokrotnie więcej niż mózg człowieka.

Umierają najczęściej śmiercią głodową z powodu utraty wszystkich zębów.

Zagrożone są w wyniku niszczenia środowiska i kłusownictwa. Obecna liczebność słoni wynosi od 200 do 400 tysięcy osobników. W ciągu niecałego wieku słonie utraciły około 90% swojego terytorium występowania.

Słoń afrykański chroniony jest przepisami konwencji waszyngtońskiej CITES. W październiku 1989 roku został wprowadzony zakaz wszelkiego handlu kością słoniową, złagodzony w 1997 roku.

Jest to niezwykle inteligentny gatunek mający pewien rodzaj samoświadomości. Słonie świetnie ze sobą współpracują, są troskliwe i czułe. Odczuwają żal po stracie członka stada, przeżywają żałobę. Potrafią też rozpoznać się w lustrze.

Ostrzegają się przed nimi wzajemnie charakterystycznie trąbiąc lub uderzając mocno stopami w podłoże. Agresywne afrykańskie pszczoły nie są w stanie przebić twardej skóry słonia ale mogą poważnie użądlić go w delikatną trąbę. Strach ten wykorzystywany jest przez organizacje zajmujące się ochroną słoni przed kłusownikami. Pszczele ule zawieszane są na granicy terenu, na który słonie nie powinny się zapuszczać. Podobnie robią miejscowi rolnicy chcąc chronić przed słoniami swoje uprawy.

Ciąża trwa z reguły 22 miesiące, maksymalnie może przedłużyć się do 25 miesięcy. Słonica wydaje na świat jedno słoniątko, którego mózg jest mniej więcej wielkości mózgu człowieka.

Dzięki temu te olbrzymy mogą się bezszelestnie poruszać.

Natomiast słoń indyjski i afrykański leśny mają odpowiednio po 5 palców u przednich i po 4 u tylnych.

Może też podnieść pojedynczą monetę.

W Warszawie, podczas prac budowlanych w 1962 roku znaleziono szczątki prehistorycznego słonia leśnego.

Gra w polo na słoniach najbardziej popularna jest w Nepalu , gdzie jest elementem tradycji narodowej. W krajach afrykańskich zawody takie organizowane są głównie jako atrakcja dla turystów.

Jest to małe zwierzątko futerkowe żyjące na skalistych terenach Sahary i na Półwyspie Arabskim. Słonie i góralkowce wywodzą się z tej samej rodziny zwierząt myszowatych, które żyły przed kilkoma milionami lat. Oba te gatunki mają dobry słuch, doskonałą pamięć i jednakową formę stopy.