Ciekawostki o Krzywej Wieży w Pizie

Na kompleks zabudowań, oprócz dzwonnicy (kampanili), składają się jeszcze:

• katedra - Santa Maria Assunta,
• baptysterium San Giovanni,
• cmentarz Camposanto Monumentale.

Kampanila, baptysterium i katedra znajdują sie na obszernym, pokrytym zieloną murawą placu zwanym Piazza dei Miracoli - Plac Cudów.

W 1063 roku Buscheto Pisano rozpoczął budowę katedry - pierwszej z czterech budowli tworzących centrum architektoniczne miasta. Budowle te powstawały według najlepszej interpretacji romanizmu pizańskiego. Pizański styl romański powstał z połączenia wschodnich pierwiastków architektonicznych i dekoracyjnych z zachodnimi elementami architektonicznymi (ostrołukowe arkady, dekoracje w białe i czarne pasy, lizeny i romby), które wniosły do romanizmu pizańskiego posmak podróży na Wschód.

Wprawdzie na napisie łacińskim widniejącym na prawo od wejścia do wieży figuruje data 1174 rok, ale odnosi się ona do kalendarza pizańskiego, dłuższego o rok względem gregoriańskiego.

Zbudowana jest z białego marmuru, liczy osiem kondygnacji. Jej masę ocenia się na 14 tys. ton.

Przy projektowaniu nie wzięto pod uwagę, że teren na którym ją wybudowano jest błotnisty, bardzo niestabilny.

W jej najniższej partii widnieją kolumny przyścienne o klasycznych kapitelach i rozpiętych między nimi łukach ozdobionych wklęsłymi rombami.

Podobny los spotkał wiele budowli powstających w tym czasie w Pizie.

Nie zmieniło to jednak sytuacji.  Budowę na tym etapie przrewano, jednak w 1198 roku umieszczono na wieży tymczasowo kilka dzwonów.

Piza prowadziła wówczas wojny z Genuą, Florencją i Lukką, broniąc niepodległości republiki.

Pokierował nimi Giovanni di Simone, budowniczy kościoła św. Franciszka i Camposanto Monumentale (na cmentarzu tym, młody Franz Liszt znalazł inspirację do swojego niesmiertelnego koncertu "Totentanz"). Przejął on budowę wieży po Bonanno Pisano, którego po śmierci pochowano u stóp Krzywej Wieży w sarkofagu odkrytym w 1820 roku.

Wtedy to Piza doznała sromotnej klęski w bitwie morskiej z Genuą.

Dobudował ją około 1350 roku Tommaso Pisano. Połączył on gotyckie elementy szczytowej partii obiektu z romańskim wystrojem przeważającej części bryły.

Kampanila wznosi sie na wysokość 56, 705 m, a jej odchylenie od pionu wzrasta o jeden milimetr rocznie.

W XIX wieku podjęto działania mające na celu powstrzymanie dalszego przechylania się wieży. Nie przyniosły one jednak pożądanych efektów, zagrożenie było tak duże, że na początku XX wieku dzwonnicę ostatecznie zamknięto. Powołano specjalny komitet, który miał wybrać najlepszy sposób zabezpieczenia wieży przed jej dalszym przechylaniem się.

Prace konserwatorski prowadzone były przez zespół ekspertów pod kierunkiem profesora geotechniki z politechniki w Turynie, Michele Jemiolkowskiego. Zastosowali oni metodę wzmacniania fundamentów i niedopuszczenia do dalszego przechyłu. Krzywa Wieża w Pizie uzyskała od naukowców gwarancję na 300 lat.

Przydomek ten pochodzi z dawnych czasów, gdy rok w kalendarzu religijnym w Pizie zaczynał się 25 marca (dzień Zwiastowania Pańskiego), a nie tak jak w kalendarzu gregoriańskim, dziewięć miesięcy później, w dniu Bożego Narodzenia. 25 marca wypada w miesiącu Barana, a rozmieszczenie wszystkich budowli na Piazza dei Miracoli (katedry, baptysterium i kampanili) przypomina formą gwiazdozbiór Barana właśnie.

Galileusz zrzucał kule o różnych masach z Krzywej Wieży i mierzył czas ich spadania. Jednocześnie upuścił z wieży dwie kule: ciężką kulę armatnią o masie 8 kg i lżejszą kulkę muszkietową o masie 20 g. Oba ciała (miały podobną formę) dosięgły ziemi w tym samym momencie. Udowodnił, że czas ich opadania jest taki sam. Dowód ten stanowi jedną z podwalin mechaniki klasycznej. Zdarzenie to jednak poddawane jest w wątpliwość przez niektórych uczonych i historyków, choć nikt nie wątpi, że Galileusz wykorzystał kule toczące się w dół na równi pochyłej w celu badania ich prędkości i przyspieszenia.

Zaprojektował je Louis Nichilo.

Podobnie jak muezzini zwołują ze szczytów minaretów wiernych na modły, tak dźwięk dzwonów ze szczytu wieży przywołuje chrześcijan do ich świątyn. Inni historycy twierdzą, że to adaptowane wieże chrześcijańskich kościołów w Syrii były pierwszymi minaretami.