Kanada, zwana często Krajem Klonowego Liścia, jest po Rosji drugim co do wielkości krajem świata.
Według ustaleń World Happiness Report, specjalnego raportu sporządzonego w 2019 roku dla ONZ, należy ona do dziesięciu najszczęśliwszych krajów na świecie. Zdecydowały o tym korzystne warunki naturalne, bardzo dobrze funkcjonująca gospodarka, a także, w dobie promowanej przez rząd wielokulturowości i zahamowaniu trwającego od wieków konfliktu między ludnością anglojęzyczną a francuskojęzyczną, coraz bardziej harmonijnie rozwijające się społeczeństwo.
Zajmuje 2/5 kontynentu północnoamerykańskiego, obejmując część lądową oraz liczne wyspy (m.in. Archipelag Arktyczny na północy i Nową Fundlandię na wschodzie).
Od południa i północnego wschodu graniczy ze Stanami Zjednoczonymi - jest to jedyne państwo na lądzie, z którym Kanada graniczy. Posiada jeszcze granicę morską z francuskim terytorium Saint-Pierre i Miquelon i należącą do Danii Grenlandią (terytorium spornym między Kanadą a Danią jest wyspa Hans - niewielka niezamieszkana wyspa o powierzchni 1,3 km2, leżąca pomiędzy Wyspą Ellesmere'a a Grenlandią).
Całkowita powierzchnia kraju wynosi 9 984 670 km2, a powierzchnia wód - 891 163 km2.
Linia brzegowa Kanady ma długość 243 791 km, co w przybliżeniu odpowiada 2/3 odległości Ziemi od Księżyca. Urozmaicona jest dziesiątkami półwyspów i zatok, a także przybrzeżnych wysp i archipelagów.
Zachodnie wybrzeże jest wysokie, z licznymi fiordami i wyspami, będącymi częścią zanurzonego w oceanie fragmentu Gór Nadbrzeżnych. Największe z tych wysp to: Vancouver i Wyspy Królowej Charlotty. Wschodnie wybrzeże tworzą półwyspy Labrador i Nowa Szkocja, oddzielone Zatoką Świętego Wawrzyńca, a także wyspy: Nowa Fundlandia, Cape Breton, Anticosti, Wyspa Księcia Edwarda.
Konstytucja została uchwalona przez Parlament Kanady 25 marca 1982 roku i proklamowana przez królową Elżbietę II 17 kwietnia tego roku, stanowi ona pełną suwerenność Kanady.
Konstytucja zawiera Ustawę o Ameryce Brytyjskiej z 1867 roku. Jej ważną częścią jest Kanadyjska Karta Praw i Swobód, gwarantująca 34 podstawowe prawa obywatelskie, m.in. wolność religijną, wolność słowa, wolność nauczania języków mniejszości kulturowych i tolerancję kulturową. Konstytucja gwarantuje również prawa rdzennych ludów Kanady oraz definiuje zakres kompetencji prowincji i terytoriów. Została uchwalona i przyjęta bez zgody Quebecu, który nigdy jej nie podpisał (formalnie jej nie uznaje, w praktyce korzysta z jej zapisów).
Pierwsze stałe osiedla europejskie założył tam francuski podróżnik Samuel de Champlain - w 1605 roku w Port Royal i w 1608 w Quebecu. Spośród francuskich kolonialistów, Kanadyjczycy zasiedlili dolinę Rzeki Świętego Wawrzyńca, Akadyjczycy - Akadię (współczesne prowincje nadmorskie), a francuscy handlarze futrami oraz katoliccy misjonarze - okolice Wielkich Jezior, Zatoki Hudsona i dorzecza Missisipi aż po Luizjanę.
W 1670 roku powstała pierwsza kolonia brytyjska i Kompania Hudsońska, nazwana Hudson Bay Company. Brytyjczycy prowadzili walki z Indianami i Francuzami o kontrolę nad handlem futrami.
Już we wczesnej fazie historii tego kraju, bóbr i klon stały się takimi symbolami.
Bóbr był i ciągle jest powszechnie występującym zwierzęciem w Kanadzie. Z nim związany był rozwój kolonii, gdyż bobrowe skórki cieszyły się wielkim powodzeniem na rynkach zbytu. Był też symbolem sprytu i inteligencji. Zdolności tego zwierzęcia, jego siła przetrwania i pracowitość charakteryzowały wczesnych Kanadyjczyków.
Klon natomiast jest powszechnie spotykanym we wschodniej Kanadzie drzewem i w przeszłości miał olbrzymie znaczenie gospodarcze dla Indian. To Indianie odkryli sok z tych drzew, który po zagęszczeniu staje się syropem klonowym. Był on jedynym źródłem węglowodanów dla Indian i kolonistów w czasie długich, mroźnych kanadyjskich zim - stał się w związku z tym symbolem przetrwania.
Klonowy liść pierwszy raz jako symbol został użyty już w 1834 roku.
Woda pochodzi z ery prekambryjskiej, z czasów, gdy na ziemi pojawiły się pierwsze organizmy wielokomórkowe. Kopalnia w Timmins znajduje sie na terenie rejonu geologicznego o powierzchni około 5,75 mln km2, nazywanego Tarczą Kanadyjską lub Laurentian Plateau. Tarcza Kanadyjska zbudowana jest z archaicznych skał krystalicznych i należy do najstarszych na Ziemi, części Laurentian Plateau mają od 2,5 do 4,2 mld lat.
Znaleziona woda pochodzi z odwiertów o głębokości 2,4 km. Dotychczas woda, datowana jako najstarsza na ziemi została znaleziona w 2006 roku w Afryce Południowej, w kopalni złota. Jej wiek datuje się na setki milionów lat mniej, niż liczy kanadyjskie znalezisko.