Pod jego rządami centrum piśmiennictwa znajdowało się w Timbuktu. Timbuktu to miasto w Mali, nad rzeką Niger. Założone na przełomie XI i XII wieku, przez wieki stanowiło centrum intensywnej wymiany handlowej między Czarną Afryką (Afryka Subsaharyjska) - częścią kontynentu na południe od Sahary, a berberyjską i islamską Afryką Północną, a za jej pośrednictwem także z Europą.
W XIV wieku było najbogatszym miastem na świecie, posiadającym uniwersytet i bogate księgozbiory. Za panowania Musy, Timbuktu stało się ośrodkiem nauki i kultury, przyciągającym uczonych ze świata muzułmańskiego, przede wszystkim historyków, prawników i teologów, którzy dali podwaliny pod Uniwersytet Sankore (działający do dziś) - koraniczną placówkę szeroko znaną w świecie muzułmańskim (podobnie jak Al-Azhar w Kairze, Al-Karawijjin w Fezie oraz teologiczne szkoły - medresy- w Kairuanie i Kordowie).
W XIV wieku Timbuktu posiadało pięć razy więcej mieszkańców niż ówczesny Londyn.