Ciekawostki o Norwegii

Jeśli chcesz się czegoś dowiedzieć o stolicy Norwegii to zapraszamy do przeczytania ciekawostek o Oslo.

Tron norweski jest dziedziczny a obecnie panującą dynastią są Glücksburgowie. Norweski król jest głową państwa i zwierzchnikiem armii. Odpowiada tylko przed Bogiem. Do obowiązków norweskiego monarchy należy również przyjmowanie zagranicznych gości, wybór Rady Państwa, mianowanie urzędników państwowych i kościelnych.

Król Norwegii ma prawo do zgłaszania własnych projektów ustaw oraz do odrzucenia ustawy zatwierdzonej przez parlament, choć ostatnie takie zdarzenie miało miejsce w 1967 roku za panowania króla Olafa V.

Inspiracją do jej powstania była Konstytucja Stanów Zjednoczonych z 1776 roku a czerpała z tradycji angielskich oraz francuskich. Z biegiem lat konstytucja była wielokrotnie nowelizowana (między innymi w 1905 po zerwaniu unii personalnej ze Szwecją, w 1942 przez narodowo socjalistyczny rząd). Ostatnia zmiana została wprowadzona 19 czerwca 1992 roku.

W 1260 roku w Norwegii wprowadzono zasadę dziedziczności tronu i niepodzielności terytorialnej.

Pierwszy raz państwa połączyła unia w latach 1319 – 1363 gdy władcą obu państw był Magnus Eriksson. Kolejna unia personalna powstała na mocy traktatu kilońskiego łączyła oba kraje w latach 1814 - 1905.

Na mocy traktatu kilońskiego z 1814 roku oba te obszary zostały przekazane Danii.

Bokmål jest bardziej popularny, posługuje się nim od 85 do 90% mieszkańców Norwegii, jest bardziej popularny na północy i wschodzie kraju natomiast Nyorsk dominuje na zachodzie.

Nie stanowi on jednak zagrożenia dla ludności kraju ponieważ jest położony na wyspie Jan Mayen, oddalonej od Norwegii o 950 km. Beerenberg jest aktywnym stratowulkanem o wysokości 2277 m n.p.m., jego krater ma około kilometra średnicy. Ostatnia erupcja miała miejsce w 1985 roku, wcześniej wybuchał w latach 1818 i 1732.

Wyspa Bouveta położona jest na południowym Atlantyku a najbliższym jej lądem jest Antarktyda oddalona o 1600 km na południe. Wyspa jest pochodzenia wulkanicznego jest w większości pokryta lodowcami tworzącymi strome i niebezpieczne klify. Nie ma się więc czemu dziwić, że jest bezludna. 

Choć odkryto ją w 1739 roku, na ląd pierwsi ludzie weszli dopiero w roku 1822. Stała się terytorium zależnym Norwegii w roku 1930 po zrzeczeniu się do niej praw przez Wielką Brytanię. W 1971 roku na  terenie wyspy i w otaczających ją wodach utworzono rezerwat przyrody.

Norwegowie nie stawiali oporu dlatego Niemcy dość szybko i sprawnie zajęli kraj. W zaistniałej sytuacji norweski Król Haakon VII odmówił złożenia broni i wraz z rządem emigrował do Wielkiej Brytanii.

Najdłuższa jest granica ze Szwecją (1619 km), następnie z Finlandią (729 km) a najkrótsza z Rosją (196 km).

Granica z Rosją znajduje się na północy kraju, jest tam jedno przejście graniczne Storskog-Borisoglebsky. Jest to najbardziej wysunięte na północ drogowe przejście graniczne Europy.

Inne duże miasta w kraju to: Bergen, Trondheim, Stavanger i Bærum.

Osób praktykujących jest jednak zdecydowanie mniej. Aktywne życie religijne prowadzi tylko 10% wyznawców.

Były one budowane w średniowieczu, powstało ich około tysiąca lecz do dziś zachowało się tylko 28 z nich.

W 1979 roku kościół został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO.

Według tradycji, Brytyjczycy stawiają i dekorują otrzymane drzewko na Trafalgar Square.