Znaleźliśmy 12 ciekawostek na temat wulkanu Paricutin
Wulkan na polu kukurydzy
20 lutego 1943 roku meksykański rolnik Dioniso Pulido zaobserwował na swoim polu kukurydzy niewielką szczelinę. Poczuł, że ziemia w jej pobliżu drży i staje się gorąca. Mniej więcej po miesiącu ze szczeliny zaczęły się wydobywać słupy popiołów wulkanicznych i niemalże na oczach mieszkańców wioski Paricutin zaczął wypiętrzać się stożek wulkaniczny.
1
Wulkan Paricutin znajduje się w środkowym Meksyku, w stanie Michoacan.
Michoacan jest stanem w południowo-zachodniej części kraju. Jego nazwa nadana przez Azteków oznacza "Miejsce tych, którzy mają ryby". Przez stan przechodzą dwa pasma górskie: Sierra del Sur i Poprzeczna Sierra Wulkaniczna. Znajduje się tam ponad 80 wulkanów (m.in. Pico de Tancitaro, Patamban i Paricutin). Znajduje się tam także największy akwen śródlądowy Meksyku - jezioro Chapala o powierzchni 1686 km2.
2
Paricutin jest najmłodszym wulkanem w rejonie - powstał w 1943 roku.
Powstawanie wulkanu było obserwowane przez wulkanologów, a także przez okoliczną ludność z plemienia Purepecha (Taraskowie).
3
Proces formowania wulkanu rozpoczął się 20 lutego 1943 roku od powstania szczeliny na polu kukurydzy.
Powstanie i otwarcie się szczeliny poprzedzały tajemnicze grzmoty, które słyszane były przez mieszkańców niewielkiej wsi Paricutin na kilka tygodni wcześniej.
4
W ciągu pierwszego dnia aktywności nowo powstającego wulkanu utworzył się stożek o wysokości 50 m.
Po tygodniu jego wysokość powiększyła się dwukrotnie.
5
Cały proces tworzenia wulkanu obserwowali mieszkańcy pobliskich miejscowości, którzy cały czas tam żyli i uprawiali swoje pola.
Aktywność wulkanu wzrosła po miesiącu, kiedy to zaczął on wyrzucać w powietrze popiół wulkaniczny opadający na pobliskie wioski, Paricutin i San Juan Parangaricutiro.
6
Już w lipcu 1943 roku rozpoczęła się ewakuacja pobliskich wiosek, gdyż nastąpił wylew lawy, której potoki zbliżały się do wsi.
7
Pierwszy rok powstawania wulkanu był najintensywniejszym okresem jego aktywności. Powstał wtedy stożek o wysokości 275 m.
Wulkan wyrzucał głównie materiał piroklastyczny (ejekcyjny). Ejektamenty, czyli okruchowe produkty wybuchu wulkanicznego, powstają w wyniku rozpylania płynnej lawy i krzepnięcia jej w powietrzu, a także przez rozpylanie skał rozkruszonych w wyniku erupcji.
8
Przez osiem lat aktywności wulkanu dochodziło jedynie do spokojnych wylewów lawy.
Jedynie na sześć miesięcy przed ustaniem jego aktywności nastąpiły bardziej gwałtowne erupcje.
9
Ostatecznie aktywność Paricutin ustała w 1952 roku.
10
Obecnie wysokość Paricutin wynosi 3170 m n.p.m.
11
Jedną z miejscowości, która została w całości pochłonięta przez erupcję, jest San Juan Parangaricutiro.
Jedynym dowodem na istnienie miejscowości są ruiny kościoła, wystającego ponad pole lawy i popiołów.
12
Kościół uległ częściowo zawaleniu, jedynie dwie jego wieże wystają ponad powierzchnię zastygłej lawy.
Przetrwał też ołtarz, gdyż płynąca lawa zatrzymała się tuż przed nim. Uznano to za ewidentny cud. Miejscowi wierzą, że Bóg uratował kościół i odwiedzają go, by się modlić. Obraz Chrystusa z ołtarza został przeniesiony do kościoła w Nuevo San Juan Parangaricutiro - nowej miejscowości założonej przez ludność ze wsi pochłoniętych przez wulkan.
