Ciekawostki o pszczołach

Pszczoły są gatunkiem owada błonkoskrzydłego z rodziny pszczołowatych.

Pszczelarstwo rozwijało się już w starożytnym Egipcie. Najstarsze ule zbudowane przez człowieka opisywane były już 2400 lat przed naszą erą. Najstarszy dowód podbierania miodu z naturalnych barci odkryto w jaskini  Araña pod hiszpańską Walencją. Jest to naskalne malowidło datowane na VII-Vi w p.n.e., które przedstawia postać wspinająca się na drzewo, aby wybrać miód z barci.

Pszczoły inaczej niż ludzie odbierają kolory. Receptory koloru pszczół to ultrafiolet, niebieski, niebieskawa zieleń i żółty. Widzą czerwonawe długości fal, takie jak żółty czy pomarańczowy, ale nie posiadając receptora czerwonego, nie widzą czerwonej barwy. 

Pszczelarze nigdy nie malują uli na czerwono.

Aby wyprodukować 1 kg miodu pszczoła musi zebrać ok 3 kg nektaru. Jedna pszczela rodzina jest w stanie wytworzyć w ciągu roku średnio 29 kg miodu, który zmagazynowany jest w plastrach zbudowanych z wosku. Plastry budowane są tak, aby najlepiej wykorzystana była przestrzeń, którą dysponują pszczoły, np. w dziupli drzewa. Plastry mogą być pozaginane i mogą mieć różną grubość, ale zachowane są między nimi puste przestrzenie, aby pszczoły mogły się swobodnie poruszać po całym gnieździe.

Główną rolą pszczół jest zapylanie, a dopiero później produkcja miodu. Rola pszczół jako zapylaczy jest ważna dla rolników, sadowników i ogrodników, a tym samym dla wszystkich konsumentów. Pszczoły przenosząc pyłek kwiatowy umożliwiają zachowanie bioróżnorodności i kontrolę erozji gleb, wpływają na upiększenie środowiska życia człowieka i zwiększenie plonów. W zachowaniu gatunków roślin owadopylnych pszczoły są niezastąpione, spośród wszystkich owadów.

Pomnik ten został odsłonięty w 1987 roku, a jego autorem jest kielecki rzeźbiarz Stefan Dulny. Budowa rzeźby była jednym z elementów upamiętniających Kongres Międzynarodowej Organizacji Związków Pszczelarskich w Polsce. Ideą pomnika była pamięć o zagrożeniu naturalnego środowiska pszczoły spowodowanym niebezpieczeństwem ze strony człowieka.

Pomnik pszczoły znajduje się również w Ufie w Rosji.

Słowa te przypisuje się Albertowi Einsteinowi, ale wielki uczony nigdy ich nie wypowiedział. Nie jest również prawdą, że zanik pszczół spowodowałby zagładę ludzkości, poradzono by sobie w inny sposób. Funkcję zapylania kwiatów przejęłyby inne gatunki dzikich pszczół, trzmiele, murarki, pszczolinki.

Co prawda pszczoły nie wymierają, ale badania wykazują, że w ciągu ostatnich pięćdziesięciu lat średnia długość ich życia skróciła się o połowę.

Roztocza te rozwijają się na czerwiu i dorosłych osobnikach pszczół miodnych, wywołując chorobę o nazwie warroza. Wystarczy zakażenie na wiosnę na poziomie dziesięciu roztoczy, aby zaatakowane rodziny pszczele wyginęły na jesień.

Roztocza Varroa po raz pierwszy odkryto na Jawie w roku 1904. Obecnie występują we wszystkich populacjach pszczół miodnych z wyjątkiem Wyspy Man (terytorium zależne Korony Brytyjskiej na Morzu Irlandzkim) i Wyspy Colonsay. W związku z tym w 2015 roku Unia Europejska podjęła decyzję umożliwiającą Wyspie Man zablokowanie importu wszystkich dostaw związanych z pszczołami.

Niestety nie udało się do chwili obecnej opracować skutecznej metody zapobiegania tej chorobie. W Polsce dostępna jest biologiczna metoda zwalczania Varroa destructor w postaci pożytecznych roztoczy Stratiolaelaps, które aplikuje się do ula z pszczołami na wiosnę.

Bartnicy byli bardzo cenieni, nigdy nie sprowadzano ich do roli chłopów pańszczyźnianych, byli ludźmi wolnymi, cieszącymi się specjalnymi przywilejami.

Pozyskiwanie miodu z naturalnych gniazd było trudne i wiązało się z ryzykiem zniszczenia całej pszczelej kolonii. Dlatego wymyślono drewniane ule, do których był swobodny dostęp bez narażania pszczół.

W miejscowości tej znajdowała się fabryka, która przetwarzała odpady z produkcji draży M&M’s, a pszczoły poszukiwały tam pożywienia. Pszczelarze z  Ribeauville mieli problem ze sprzedażą kolorowego miodu.