Był pierworodnym synem króla Władysława II Jagiełły, który przyszedł na świat na dziesięć lat przed śmiercią swojego ojca. Został królem Polski jako mały chłopiec. Wychowany na legendzie krucjat, gdy jako szesnastolatek został także królem Węgier zagrożonych inwazja turecką, nabrał przekonania, że to on właśnie poprowadzi krucjatę przeciwko nim. Walczył dzielnie, ale nie otrzymał obiecanego wsparcia. Nigdy nie odnaleziono jego ciała, a ostatnia bitwa przyniosła mu jedynie przydomek Warneńczyk. Czy na pewno zginął pod Warną?
Dominującą pozycję w Radzie zajmował Zbigniew Oleśnicki herbu Dębno.
Oleśnicki był biskupem krakowskim, pierwszy kardynał narodowości polskiej, doradcą Władysława II Jagiełły i Władysława III Warneńczyka.To on faktycznie decydował o polityce wewnętrznej i zagranicznej kraju.
Kiedy w 1438 roku Władysław Warneńczyk osiągnął pełnoletność, wbrew woli Oleśnickiego podjął zbrojną próbę osadzenia na tronie czeskim swojego młodszego brata Kazimierza.
Próba ta nie powiodła się, ale kwestia osadzenia tronu czeskiego była nadal aktualna. Po śmierci kontrkandydata, którym był Albrecht II Habsburg, król Czech i Węgier, zaczęto starania zarówno o koronę czeską jak i węgierska, już nie dla Kazimierza, ale dla Władysława.
Pierwsze dwa lata rządów na Węgrzech wypełniała Władysławowi wojna domowa.
W momencie wyboru Władysława na węgierski tron, Elżbieta, wdowa po jego konkurencie, władcy Czech i Węgier, Albrechcie Habsburgu była w ciąży. Urodziła wkrótce syna, Władysława Pogrobowca i starała się zapewnić mu sukcesję.
Siły w tym konflikcie były wyrównane, dlatego trwał by on znacznie dłużej wyniszczając kraj, ale interweniował Rzym, któremu zależało na powstrzymaniu tureckiej ofensywy. A władca Węgier i Polski był w tej kwestii bardzo pomocny.