Ciekawostki o jarzębinie

Do rodziny różowatych zaliczamy 4828 gatunków podzielonych na 91 rodzajów. Wyróżniamy pięć podgatunków jarzębiny.

Kopaliny jarzębiny odnaleziono w prowincji Ankara w Turcji. Nie jest zatem wykluczone, że pochodzi właśnie z tego regionu.

Osiąga rozmiary od 5 do 15 metrów, często posiada wiele pni zwieńczonych luźną koroną o nieregularnych kształtach.

Oczywiście jak w przypadku każdego żywego organizmu zdarzają się okazy długowieczne. Przykładem takiej jarzębinowej staruszki jest okaz rosnący w Świnoujściu, który liczy sobie ponad 130 lat.

Jarzębinę spotkać można na południu Hiszpanii, Grecji oraz na wyspach takich jak Sardynia, Azory, Baleary  a na północy na Wyspach Owczych i na Islandii.

Rośnie dobrze na glebach przepuszczalnych ale odnajduje się dobrze również na piaszczystych.

Może osiągać 40 cm średnicy a gałęzie wyrastają z niego zwrócone ku górze.

Kwiaty jarzębiny zbudowane są z 5 białych płatków o długości około 5 mm i tworzących kolisty kształt. Rosną w baldachogronach czyli kwiatostanach groniastych. Zapylane są przez pszczoły i muchy, które wabią charakterystycznym zapachem gorzkich migdałów

Ich średnica to około 8mm. Zanim dojrzeją, a dzieje się to pomiędzy sierpniem a październikiem, mają kolor zielony. Podobnie jak kwiaty rosną w gronach, które składają się przeważnie z 80 do 100 owoców. Są niejadalne w stanie surowym ze względu na zawartość kwasu parasorbowego, który jest trujący.

Owoce jarzębiny są zjadane przez około 60 gatunków ptaków i niektóre ssaki. Ponieważ nasiona nie są trawione przez te zwierzęta, są rozsiewane wraz z ich odchodami.

Ściółka znajdująca się w pobliżu jarzębiny powinna być wnikliwie monitorowana ponieważ może doprowadzić do gwałtownego rozprzestrzenienia się ognia.

Robi się z nich  soki, dżemy, musy, marmoladę oraz wódkę owocową zwaną jarzębiakiem. Przed przygotowaniem do spożycia trzeba jednak pamiętać o wyparzeniu lub przemrożeniu owoców jarzębiny by pozbyć się goryczki i trującego kwasu parasorbowego.

Owoce takie są jadalne na surowo i mają większą średnicę od “klasycznej” jarzębiny.

W swoim składzie zawierają duże ilości witamin B3, C, E, K i P oraz niewielkie ilości witaminy A.

Jarzębina poprawia działanie układu pokarmowego, wzmacnia błony śluzowe oraz ma działanie moczopędnie. Stosuje się ją w przypadku biegunek, nieżytu jelit, chorobach wątroby i pęcherzyka żółciowego.