Państwa

Ciekawostki o Janie Sebastianie Bachu

Najwybitniejszy kompozytor epoki baroku

Jan Sebastian Bach był najwybitniejszym kompozytorem epoki baroku i jednym z najważniejszych twórców muzycznych wszech czasów. Żył na przełomie XVII i XVIII wieku. Pochodził z rodziny o bogatych tradycjach muzycznych, sam te tradycje kontynuował i przekazał je swojemu licznemu potomstwu. Był cenionym kompozytorem, który pozostawił po sobie ponad tysiąc utworów. Jednak po jego śmierci zapomniano o nim na długi czas, a muzykę jego uznano za archaiczną. Choć był osobą bardzo religijną i mówiono o nim, że posiadał trudny charakter, nie kolidowało to z jego rubasznym humorem, z którego był znany. Uwielbiał zabawy i dobre wino.

1.Jan Sebastian Bach (wł. Johann Sebastian Bach) żył w latach 1685 -1750.

Pochodził z rodziny o bogatych tradycjach muzycznych, sięgających XVI wieku. Do czasów narodzin Jana, w rodzinie było aż 45 muzyków, potomków Hansa Bacha. Byli oni głównie organistami kościelnymi, muzykami nadwornymi i kompozytorami.

2.Urodził się 31 marca 1685 roku w Eisenach - w centralnej części Niemiec, w Turyngii.

Był synem muzyka miejskiego Johanna Ambrosiusa Bacha i Marii Elisabeth Lämmerhirt. Był ich ósmym, ostatnim dzieckiem.
Rodzina Jana Sebastiana Bacha była wyznania luterańskiego. Ród Bachów w XV wieku, prawdopodobnie na skutek prześladowań religijnych, przywędrował do Niemiec z Węgier.

3.Jan uczęszczał do szkoły łacińskiej przy kościele św. Jerzego, w której 200 lat wcześniej uczył się Marcin Luter, niemiecki reformator religijny.

Jego pierwszym nauczycielem muzyki był ojciec, który uczył go gry na skrzypcach i klawesynie. Gry na organach uczył go stryj, Johann Christoph, organista. Jan Sebastian był bardzo pojętnym uczniem, szybko opanował umiejętność gry na tych instrumentach.

4.Jan Sebastian Bach został sierotą w wieku dziewięciu lat.

Oboje rodzice zmarli w 1694 roku, najpierw matka, a dziewięć miesięcy później ojciec. Wychowaniem i edukacją Jana a także jego brata Johanna Jakoba zajął się najstarszy brat, Johann Christoph, organista z Ohrdruftu. Pod okiem brata Jan doskonalił umiejętność gry na organach. Zdobył też praktyczną wiedzę na temat budowy organów, gdyż przyglądał się montowaniu nowego instrumentu w kościele, w którym pracował jego brat.

5.Bach posiadał umiejętność gry na wielu instrumentach, ale przede wszystkim był organistą.

Grał na skrzypcach, altówce, klawesynie, klawikordzie i być może na lutni. Jego talent muzyczny został dostrzeżony przez kantora liceum, do którego uczęszczał. Kantor przekonał starszego brata Jana, aby ten posłał go na dalszą naukę do Lüneburga.

6.Wyjazd do Lüneburga był dla piętnastoletniego Bacha wejściem w dorosłość.

Uczęszczał tam do szkoły i jednocześnie pracował jako chórzysta (sopranista) w chórze dla ubogich chłopców w tamtejszym kościele św. Michała. Za śpiewanie w czasie nabożeństw otrzymywał bezpłatne mieszkanie i utrzymanie, dorabiał sobie też śpiewaniem podczas ślubów czy pogrzebów. Mutacja głosu przeszkodziła mu w śpiewaniu w chórze, został jednak skrzypkiem i altowiolistą w przykościelnej orkiestrze. Czasami grał także na klawesynie i organach. Jego talent muzyczny doceniono powierzając mu kierowanie chórem.

7.Z Lüneburga podróżował m.in. do Hamburga, by słuchać najwybitniejszych organistów niemieckich.

Jeszcze w Lüneburgu był pod wielkim wpływem muzyki organowej Georga Bohma, którego chętnie słuchał. Pierwsze utwory organowe Bacha skomponowane w Lüneburgu, a także późniejsze kompozycje, zawierają wpływy tego kościelnego organisty.

8.Wyjeżdżając z Lüneburga Bach zetknął się także ze świecką muzyką koncertową, głównie francuską.

Przebywając na dworze książęcym Georga Wilhelma w Celle, w rezydencji wzorowanej na pałacu wersalskim, uczestniczył w wieczorach muzycznych tam organizowanych. W rezydencji tej utrzymywano kapelę dworską, a także mały zespół operowy.

9.Po ukończeniu szkoły w 1703 roku zatrudnił się na dworze w Weimarze jako muzyk kapeli dworskiej.

Kilka miesięcy później przyjął propozycję objęcia chóru i funkcji drugiego organisty w Arnstadt. Jednak gdy samowolnie przedłużył sobie pobyt w Lubece, dokąd pojechał uczyć się u najwybitniejszego organisty tamtych czasów, Dietricha Buxtehudego, wywołało to sprzeciw jego pracodawców. Bach zrezygnował wówczas z posady i opuścił Arnstadt.

10.W Arnstadt Bach pracował w chórze z trudnymi chłopcami, którym brak było dyscypliny i dobrego wychowania.

Doszło nawet do tego, że został on napadnięty przez ucznia w ciemnej uliczce i musiał bronić się sztyletem.

Kolejne ciekawostki
(jeszcze 18)

Znaleźliśmy 28 ciekawostek na temat Jana Sebastiana Bacha