Ciekawostki o Zwingerze

Zlokalizowany jest w bezpośrednim sąsiedztwie innych słynnych zabytków, w tym zamku drezdeńskiego - Residenzschloss, rezydencji książąt Saksonii, budowli o 800-letniej tradycji i Semperoper - Saksońskiej Opery Państwowej.

Został wzniesiony na terenie mieszczącym się pomiędzy zewnętrznymi i wewnętrznymi murami obronnymi Drezna (tzw. "okręg zewnętrzny"). Przestrzenie takie zwyczajowo nazywane były "Zwingerami" i wykorzystywane były przez drezdeński dwór w celach ogrodowych (Zwingergarten) w pobliżu zamku.

Ponieważ kompleks pałacowo-ogrodowy powstał na takim właśnie terenie, przejął od niego nazwę.

August II Mocny był zafascynowany królem Francji Ludwikiem XIV oraz jego architektonicznymi poczynaniami. Po powrocie z podróży do Francji, gdy został królem Polski, zapragnął stworzyć w Dreźnie i w Warszawie pałace na miarę Wersalu.

Nadwornym architektem króla był Matthäus Daniel Pöppelmann, który zaprojektował zarówno Zwinger w Dreźnie, jak i pałac Saski w Warszawie.

Pretekstem był ślub księcia elektora Fryderyka Augusta (August III Sas) z córką cesarza Habsburgów, arcyksiężną Marią Józefą. W tym czasie na terenie Zwingeru znajdowały się już budynki o niewykończonych wnętrzach, a efektowne tło uroczystości stanowiły pawilony ogrodowe i ich arkadowe galerie.

Wnętrza budynków wykończono dopiero w 1728 roku i wtedy mogły już pełnić funkcje galerii wystawowych i sal bibliotecznych.

Znajdowały się tam bogato zdobione pawilony, empory z balustradami, figurami i wazami, arkadowymi krużgankami. Pierwotna koncepcja Augusta II zakładała, że Zwinger miał być dziedzińcem nowego zamku, który obejmował teren między nim a Łabą, dlatego od strony rzeki nie został zabudowany, jedynie zamknięty prowizorycznym murem.

Z chwilą śmierci Augusta II zrezygnowano z budowy nowego zamku i Zwinger stracił nieco na znaczeniu.

Budynek graniczy z Zwingerem od północnego wschodu w kierunku Łaby. Galeria została zbudowana w latach 1847-1854 przez architekta Gottfrieda Sempera. Galeria Sempera to trzykondygnacyjny budynek o długości 127,35 m i wysokości 23,77 m, zbudowany w stylu włoskiego renesansu.

Na jej zewnętrznej elewacji znajduje się 120 rzeźb z piaskowca, w tym 12 posągów, 16 płaskorzeźb, 20 medalionów i 72 figury wiszące nad oknami i łukami. Można tam dostrzec ponad 160 postaci z różnych epok - od Zeusa do Mojżesza i Michała Anioła do Goethego.

W chwili powstania Galeria Semper była uważana za "najwspanialszy i najbardziej ozdobny budynek muzealny ostatnich czasów".

Początki zbiorów związane są z osobą księcia Augusta Wettyna, który często kupował dzieła sztuki i rzemieślnictwa, ale jego uwaga koncentrowała się głównie na sztuce użytkowej oraz uzbrojeniu. Zmieniło się to za panowania Augusta II Mocnego i jego syna, Augusta III Sasa, którzy, dysponując dużymi zasobami finansowymi oraz koneksjami na europejskich dworach, kupowali malarstwo europejskich mistrzów na dużą skalę. Ich zbiory eksponowane były w różnych budynkach, by w końcu trafić na miejsce stałej ekspozycji w Zwingerze, w Galerii Sempera.

Podczas II wojny światowej obrazy zostały ukryte poza Sempergalerie, gdzie przetrwały naloty Aliantów. Później zostały wywiezione do Związku Radzieckiego. W latach 50. XX wieku większość kolekcji została zwrócona, choć do tej pory brakuje kilkuset dzieł.

Obraz został zamówiony przez mnichów benedyktyńskiego klasztoru San Sisto w Piacenzy jako część nastawy ołtarzowej. W latach 50. XVIII wieku kupił go August III Sas i w 1754 roku obraz został umieszczony w Galerii Drezdeńskiej.

Reprezentowane jest przez takich mistrzów jak: Giorgione, Tycjan, Corregio, Mantegna, Botticelli, Parmigianino. Znajdują się tam też dzieła malarzy holenderskich i flamandzkich z XVII wieku - wiele prac Rembrandta i jego uczniów. Jest tam wiele dzieł malarstwa niemieckiego i staroniderlandzkiego (van Eyck, Dürer, Cranach i Holbein), a także hiszpańskiego i francuskiego z XVII wieku.

Znajduje się tam bogata kolekcja historycznych wyrobów porcelanowych (największa w Europie), zarówno niemieckich z Miśni, jak i chińskich, japońskich czy koreańskich. Jest tam kolekcja dawnych przyrządów matematycznych, fizycznych, astronomicznych, geodezyjnych i meteorologicznych, a także zbrojownia i oranżeria, która zawiera wiele egzotycznych gatunków roślin sprowadzonych przez Augusta II Mocnego.

W Zwingerze, w zbrojowni (Rüstkammer) znajdują się insygnia Augusta II Mocnego - jego prywatne regalia wykonane w 1697 roku przez złotnika Johanna Friedricha Klemma. Na terenie kompleksu znajdują się też liczne polskie i saskie symbole związane z Augustem II Mocnym.

Kompleks zawiera sześć piętrowych pawilonów (Zegarowy, Niemiecki, Porcelanowy, Wałowy, Francuski, Matematyczno-Fizyczny), połączonych jednokondygnacyjnymi galeriami. Pawilony usytuowane są wokół dużego prostokątnego dziedzińca. 

Do kompleksu wiedzie wybudowana w latach 1714-1718 brama wjazdowa, zwana Kronentor. Wzorowana jest na dziełach późnego baroku włoskiego. Zdobią ją rzeźby nawiązujące do mitu o Herkulesie. W zwieńczeniu bramy znajduje się herb Rzeczypospolitej oraz cztery orły podtrzymujące polską koronę królewską.

W latach 2012-2016 Kronentor został poddany renowacji, której koszt wyniósł 650 tysięcy euro.

Jego odbudowa rozpoczęła się jeszcze w tym samym roku i trwała do 1963 roku.