Saturn jest gazowym olbrzymem, szóstą w kolejności planetą Układu Słonecznego. Jego charakterystyczną cechą są rozległe pierścienie złożone głównie z lodu i odłamków skalnych.
Jest drugą pod względem ilości księżyców planetą Układu Słonecznego.
Jego gęstość wynosi 0.687 g/cm3, dla porównania gęstość Ziemi to 5,52 g/cm3. Jest jedyną planetą Układu Słonecznego, która jest ma mniejszą gęstość niż woda (o około 30%).
Planeta obraca się tak szybko wokół własnej osi, że jej kształt uległ spłaszczeniu na biegunach. Różnica odległości pomiędzy środkiem planety a biegunami a środkiem planety a równikiem wynosi 6300 km.
Każde obracające się wokół własnej osi ciało niebieskie ulega spłaszczeniu, na Ziemi to zjawisko również występuje jednak jest nieporównywalnie mniejsze niż na Saturnie.
Największym księżycem Saturna jest Tytan.
Jego średnica wynosi 5150 km. Jest to jedyny księżyc w Układzie Słonecznym, który posiada grubą atmosferę oraz metan w stanie ciekłym, który tworzy jeziora i rzeki.
Aż pięć księżyców Saturna posiada średnicę większą niż 1000 kilometrów.
Poza Tytanem są to Rea (1527 km średnicy), Japet (1470 km średnicy), Dione (1123 km średnicy) i Tetyda (1062 km średnicy).
Innymi istotnymi księżycami Saturna są:
Enceladus - lodowy satelita znany z efektownych i wysokich gejzerów sięgających nawet 2300 km nad powierzchnię księżyca.
Mimas - niewielki (średnica 396 km) lodowy księżyc przypominający Gwiazdę Śmierci z Gwiezdnych Wojen.
Wiatry na Saturnie mogą wiąć z prędkością 1800 km/h.
To znacznie szybciej niż na Jowiszu, na którym osiągają one "zaledwie" 540 km/h.
Temperatura wewnątrz planety dochodzi do 11,700°C
Za tak wysokie temperatury odpowiada mechanizm Kelvina-Helmholtza polegający na przemianę energii grawitacyjnej w cieplną wraz ze zmniejszeniem objętości planety (kompresji grawitacyjnej).
Saturn posiada 9 pierścieni.
Zbudowane są one z kryształków lodu, skał i pyłu kosmicznego. Ich średnia grubość nie przekracza 10 metrów, jednak odnaleźć można sporadycznie zgrubienia pierścieni, które mogą osiągać 3 kilometry.
Nie wiemy dokładnie jak stare są pierścienie Saturna.
Mogą liczyć tyle ile sam Układ Słoneczny czyli 4,54 mld lat, mogę też istnieć od bardzo niedawna.
Jako pierwszy pierścienie Saturna zaobserwował Galileusz w 1610 roku.
Ze względu na słabą jakość optyki w swoim teleskopie zidentyfikował on jednak obserwację jako dwa ciała niebieskie w pobliżu planety.
W liście do Kosmy II Medyceusza, wielkiego księcia Toskanii, Galileusz pisał "Planeta Saturn nie jest sama, ale składa się z trzech, które prawie się stykają i nigdy się nie poruszają ani nie zmieniają względem siebie. Są ułożone w linii równoległej do zodiaku, a środkowa jest około trzy razy większa od bocznych."
Jowisz i Saturn razem wzięte stanowią 92% całkowitej masy planet Układu Słonecznego.
Choć ta proporcja robi wrażenie i może obrazować jak wielkimi ciałami są te dwa największe gazowe giganty, należy pamiętać że Słońce stanowi 99.86% masy Układu Słonecznego, pozostałe 0,14% to planety i pozostałe ciała niebieskie w jego wnętrzu.