Zwierzęta

Ciekawostki o Kosie zwyczajnym

Znaleźliśmy 18 ciekawostek na temat Kosa zwyczajnego

Turdus merula

Jest jednym z najbardziej rozpowszechnionych przedstawicieli drozdowatych. Według szacunków, globalna populacja tych ptaków może wynosić nawet pół miliarda osobników. W Polsce również bardzo liczny, a odkąd zaprzestano polowań na kosy, jego populacja wzrosła o 59%.

Kosy są spożywane w niektórych zakątkach świata, a w starożytnym Rzymie zakładano nawet specjalne hodowle tych ptaków, gdzie przez zjedzeniem były obficie tuczone.

1
Kos jest ptakiem należącym do rodziny drozdowatych.

Międzynarodowy Komitet Ornitologiczny wyróżnia 172 gatunki drozdowatych, z czego kos zwyczajny jest jednym z najbardziej licznych przedstawicieli tej rodziny.

2
Najbardziej obficie występuje w ciepłych rejonach Europy.

Niewielkie skupiska kosów znajdują się również w Afryce północnej, na Bliskim Wschodzie i środkowej Azji.

Kosy zimują na Islandii (jedyny kraj w Europie gdzie kosy nie wyprowadzają lęgów), w Maroku, na Wyspach Kanaryjskich w północnym Iranie oraz w Kuwejcie.

Ptaki te zostały introdukowane do Australii i Nowej Zelandii.

3
W związku z rozwojem urbanizacji wśród kosów wyodrębniły się dwie populacje: leśna i miejska.

Kosy z populacji leśnej preferują wilgotne i gęste lasy z bujnym podszytem, zdecydowanie chętniej liściaste niż iglaste.

Populacja miejska świetnie odnajduje się w parkach, skwerach, cmentarzach, przydomowych ogrodach i zespołach drzew rosnących na terenach zabudowanych.

4
Kosy zaczęły się pojawiać w miastach na początku XIX wieku.

Na początku przybywały do miast tylko na okres zimowania, gdzie temperatury i wiatry nie były tak dotkliwe jak na obszarach zamieszkałych przez człowieka. Z czasem ludzie zaczęli dokarmiać ptaki, co przyspieszyło proces synurbizacji - przystosowania się zwierząt do warunków stworzonych przez człowieka.

5
Północne populacje kosów są wędrowne podczas gdy te występujące w Europie Zachodniej, Europie Środkowej i Bliskim Wschodzie prowadzą osiadły tryb życia.

Osiadłe są również wyspowe populacje żyjące w Chinach.

6
W 1857 roku kosy zostały introdukowane do Australii a dekadę później do Nowej Zelandii.

Pierwsze okazy dotarły do Melbourne, gdzie miały być trzymane w klatkach. Tak się jednak nie stało i prawdopodobnie już część ptaków z pierwszej dostawy wydostała się na wolność. Od tego czasu zasięg tych ptaków sukcesywnie przesuwa się na północ.

Na kontynencie australijskim są uważane za szkodniki, niszczące uprawy rolnicze.

7
Kosy są doskonałe w wykrywaniu podrzuconych jaj.

Kukułka zwyczajna ma niewielkie szanse na wyklucie się w gnieździe kosa. Według badań prowadzonych na Wyspach Brytyjskich, szansa na udane podrzucenie jaja przez kukułkę wynosi jedynie 0,005%.

Dowiedz się więcej...

8
W zależności od pory roku masa tych ptaków może ulegać sporym zmianom.

Ornitolodzy z Wielkiej Brytanii oszacowali, że waga kosów w skali roku oscyluje pomiędzy 71 a 150 g. Średnia masa dorosłego samca to około 103 gramów natomiast samic około 100.

9
Kosy to średniej wielkości ptaki o długości ciała od 24 do 27 cm i rozpiętości skrzydeł od 34 do 38,5 cm.

Samce są nieznacznie większe od samic. Różnią się od nich również kolorem upierzenia, więc dymorfizm płciowy jest bardzo wyraźny.

Samiec (po lewej) jest jednolicie czarny. Samica jest bardziej płowa o odcieniu oliwkowobrązowym. Pierś jest pstrokata, brązowoszara lub żółtobrązowa do brązowoczerwonej.

10
Kosy są wszystkożerne, a pożywienie swe pozyskują głównie z gruntu. W okresie letnim większość ich diety stanowi pokarm mięsny, który jest uzupełniany roślinnym w okresie jesieni i zimy.

W ich diecie znajduje się szeroki wachlarz owadów, dżdżownic, nasion i owoców. Od czasu do czasu łupem kosa może paść mały płaz, jaszczurka a nawet mały ssak. Dżdżownic wyszukują wzrokiem a czasem słuchem, następnie przekopują ziemię dziobem i wyciągają zdobycz na powierzchnię. Owady oraz owoce najczęściej zdobywając żerując w krzewach. Jedzą również jabłka, które spadły z drzewa a nawet podkradają egzotyczne owoce pozostawione przez ludzi.

11
Kosy prowadzą dzienny tryb życia, uwarunkowany natężeniem światła.

Zaczynają swoją aktywność wczesnym świtem i trwa ona do zmierzchu. Większość dnia spędzają na ziemi lub w jej pobliżu.

12
Kosy nie są terytorialne, zdolne są nawet do nocowania w większych grupach. Sytuacja zmienia się w momencie wkroczenia w okres lęgowy.

Gdy ptaki połączą się w parę biorą czynny udział w obronie swojego terytorium. W walkach biorą udział zarówno samiec jak i samica, przy czym samice walczą wyłącznie ze sobą. Walka polega na sczepianiu się pazurami i wzajemne dziobanie w locie. Walki te mogą w skrajnych przypadkach doprowadzić do śmierci ptaków, zwłaszcza pośród samców.

13
Średnia długość życia tych ptaków w środowisku naturalnym to 2 lata i 4 miesiące.

W obszarach miejskich długość życia wzrasta do 3 lat i 8 miesięcy. Zdecydowana większość ptaków nie przeżywa pierwszego roku (69%), w drugim roku śmiertelność spada (45%).

Często spotyka się ptaki mające więcej niż 10 lat a rekordzista wśród kosów żył ponad 22 lata.

14
Dużym zagrożeniem dla kosów są również samochody.

Najwięcej ptaków ginie w Marcu, gdy zajmują terytorium lęgowe i przystępują do budowania gniazd. Są wtedy bardziej aktywne i często się gonią.

Kosy mają również tendencję do przelatywania bardzo nisko nad drogami co dodatkowo naraża je na uderzenie pojazdu.

15
Kosy często padają ofiarą drapieżnych ptaków, choć polują na nie również ssaki.

Najczęściej spośród wszystkich ptaków drapieżnych na kosy polują jastrzębiowate oraz sowy. Jaja i pisklęta z kolei najczęściej padają ofiarą sójek i srok, szczurów i wiewiórek.

Wśród ssaków należy wymienić koty, lisy i łasice.

16
W niektórych krajach na kosy zwyczajne polują również ludzie.

Do dziś na kosa poluje się chociażby we Francji czy Australii. Ten proceder miał miejsce również na terenach Polski jeszcze w XXI wieku. Od momentu zaprzestania (lub chociaż znacznego ograniczenia) tych praktyk, polska populacja kosa wzrosła o 59%.

17
Globalna populacja kosów może liczyć od 162 do 492 milionów osobników.

Dokładna liczba nie jest oczywiście możliwa do zweryfikowania, jednak bazując na ilości ptaków gniazdujących w Europie, ornitolodzy są w stanie oszacować mniej więcej ich ilość.

18
Kos zwyczajny nie jest gatunkiem zagrożonym wyginięciem.

Według IUCN gatunek ten jest klasyfikowany jako najmniejszego ryzyka (LC).