Ciekawostki o Negewie

Jest obszarem wyżynnym, położonym na wysokości od 500 do 900 metrów n.p.m.

Tworzy kształt odwróconego trójkąta, którego ostry wierzchołek skierowany jest w stronę Ejlatu, miasta w południowym Izraelu nad brzegiem Zatoki Akaba na Morzu Czerwonym.

Zachodnia strona Negewu przylega do pustyni Półwyspu Synaj (półwysep w Egipcie i jedyna część kraju położona w Azji), rozciągając się na Pustynię Judzką, Góry Judzkie i równinę przybrzeżną. Jego wschodnią granicą jest dolina Arabah (obszar geograficzny na południe od basenu Morza Martwego, stanowiący część granicy między Izraelem a Jordanią).

Występują na niej brązowe góry poprzecinane wadi (suchymi korytami rzek okresowych) i głębokimi kraterami.

• Negew północny (strefa śródziemnomorska) z rocznymi opadami wynoszącymi 300 mm i dość żyznymi glebami
• Negew zachodni z opadami wynoszącymi 250 mm rocznie, z lekkimi i częściowo piaszczystymi glebami. Wydmy mogą tutaj osiągać wysokość do 30 metrów
• Negew środkowy o średnich opadach 200 mm, charakteryzuje się nieprzepuszczalną glebą, po której większość wody spływa
• Płaskowyż w górach Negew znajdujący się na wysokości od 370 do 520 metrów n.p.m., z ekstremalnymi temperaturami latem i zimą. Na tym obszarze spada rocznie 100 mm deszczu, a gleby są gorsze i częściowo słone
• Dolina Arabah wzdłuż granicy z Jordanią rozciąga się na długości 180 km od Ejlatu na południu kraju do krańca Morza Martwego na północy. Dolina Arabah jest bardzo sucha, z zaledwie 50 mm deszczu rocznie. Ma gorsze gleby, na których bez nawadniania i stosowania specjalnych dodatków do gleby, nic nie urośnie

Krajobraz na południu jest znacznie bardziej zróżnicowany, poprzecinany górami, dolinami i kraterami powstałymi w wyniku erozji. W górach Negew znajduje się najwyższy szczyt pustyni i jednocześnie najwyższy punkt w południowym Izraelu - Har Ramon, sięgający 1037 metrów n.p.m.

Jest on jedną z najbardziej spektakularnych formacji geologicznych na pustyni. Położony jest około 85 km na południe od największego na Negewie miasta - Beer-Szeby. Krater ma 40 kilometrów długości, 9 kilometrów szerokości i 300 metrów głębokości. Ma kształt wydłużonego serca.

Krater powstał w wyniku erozji ziemi. Setki lat temu pustynię Negew pokrywał ocean. W miarę cofania się wód na północ, odsłaniało się wzgórze w postaci garbu. Garb ulegał stopniowemu spłaszczaniu przez wodę i warunki klimatyczne. Płynąca woda wyżłobiła wnętrze krateru (bardziej miękka skała), którego dno pogłębiało się w znacznie szybszym tempie niż otaczające go ściany.

W miarę pogłębiania się krateru odsłoniły się najstarsze pokłady skalne, które miały nawet 200 milionów lat. W najgłębszym punkcie krateru znajduje się jedyne naturalne źródło wody - Ein Saharonim, zaopatrujące w wodę większość dzikich zwierząt tam żyjących.

Były różnych rozmiarów, od wielkości ślimaka do kół ciągnika. Zostały one w większości wydobyte.

Niegdyś wzgórze było aktywnym wulkanem, który wybuchł tysiące lat temu i pokrył je lawą, tworząc skałę bazaltową. Nieopodal znajduje się Shen Ramon (Ząb Ramona), skała powstała z zastygłej pod ziemią magmy. Przez szczeliny w powierzchni ziemi skała ta wynurzyła się później na powierzchnię, tworząc kontrast z pobliską kremową południową ścianą krateru jako czarna skała o ostrych krawędziach.

Wschodnia część krateru zawiera kilka pionowych grobli (skała, która powstaje w pęknięciu wcześniej istniejącej skały). Przy niektórych z nich można znaleźć geody (przestrzeń masy skalnej wypełniona minerałem) celestyny (minerał składający się z siarczanu strontu).

Charakteryzuje się klimatem kontynentalnym z dużymi różnicami temperatur między zimą a latem oraz dniem i nocą. Najgorętszą częścią Negewu jest południowa część depresji Morza Martwego ze średnią roczną temperaturą 25°C (16°C w styczniu i 34°C w sierpniu). Najmniej gorącą częścią regionu są wyżyny środkowego Negewu, ze średnią roczną temperaturą 17°C.

Negew jest suchą pustynią - z opadami od 25 do 200 mm rocznie, wilgotnością powietrza, która w okresie hamasin (suchy, gorący lokalny wiatr) spada do 10% i temperaturami dochodzącymi do 45°C.

Fauna Negewu także należy do typu pustynnego i obejmuje kilka gatunków endemicznych. Wśród ssaków, które przystosowały się do życia na terenie pustynnym są: gazele dorkas, koziorożce nubijskie, hieny pręgowane, jeże etiopskie, etiopskie góralki skalne i inne.

Zlokalizowany jest on w Dolinie Timna, na północ od Zatoki Akaba. Jest to region, gdzie w starożytności wydobywano miedź (już w drugiej połowie II tysiąclecia p.n.e. Egipcjanie wydobywali tu miedź). Na terenie parku znaleziono najstarszy na świecie piec do wytopu tego surowca. Oprócz starożytnych kopalni miedzi znajdują się tam pozostałości miasta. Odnaleziono też pozostałości egipskiej świątyni Hathor oraz brązowego węża Timny, na którym widać ślady złocenia na głowie.

W Parku Narodowym Timna znajdują się także niezwykle imponujące formacje skalne, zwane Kolumnami Salomona, z zachowanymi w górnej części egipskimi inskrypcjami. Inne formacje skalne w kształcie grzybów charakteryzują ogólny obraz tego parku.

Miasto często nazywane "stolicą Negewu" jest też jednym z największych miast Izraela. Pod względem liczebności populacji Beer Szewa jest siódmym miastem Izraela.

Położone jest w rozległej dolinie Beer Szewy, którą płyną strumienie Be'er Szewa, Kowszim i Katef. Dolina jest zieloną oazą położoną pośrodku pustyni Negew. 

Beer Szewa jest miastem kilkukrotnie wymienianym w Biblii. Miasto istniało już za życia Abrahama. Według Biblii to właśnie tutaj Abraham wykopał studnię (która istnieje do dziś), zasadził nad nią tamaryszki, a później zawarł z królem Abimelekiem przymierze. Dlatego nazwano tę miejscowość Beer Szewa, tj. "Studnia Przysięgi". Dolina obfitowała wówczas w wodę, o czym świadczą pozostałości licznych studni.

Jest to jeden z najszybciej rozwijających się uniwersytetów w Izraelu. Jego działalność skoncentrowana jest na propagowaniu idei zagospodarowania regionu Negewu.

Po upadku Związku Radzieckiego osiedliło się tu wielu znanych profesorów z uczelni w Leningradzie, Rydze, Moskwie, Charkowie i innych. Obok uniwersytetu działa tam znany na całym świecie ośrodek badań nad przyrodą pustyni.

Na zachód od Beer Szewy znajduje się duża baza Izraelskich Sił Powietrznych Chacerim. W 1977 roku otwarto tu słynne muzeum lotnictwa.

Rozwija się tu także Zaawansowany Park Technologiczny, który ma skupić w mieście sektor cyberbezpieczeństwa, nanotechnologii, telekomunikacji. Wojsko też planuje otworzyć w Beer Szewie centrum bezpieczeństwa cybernetycznego Izraela.

Premier Izraela Binjamin Netanjahu zapowiedział, że miasto ma stać się stolicą cyberbezpieczeństwa świata.

Do 2010 roku Negew był domem dla około 630 000 osób, co stanowiło 8,2% populacji Izraela. 75% populacji stanowią Żydzi, a 25% Beduini. Połowa z populacji Beduinów to wiejskie społeczności, mieszkające w nierozpoznanych wioskach, a druga połowa mieszka w miastach zbudowanych dla nich przez rząd izraelski w latach 60. i 80. XX wieku. Największym z tych miast jest Rahat.

Ma ona pomieścić 10 000 personelu wojskowego i 2500 personelu cywilnego.

Dlatego też pustynia stała się centrum izraelskiego przemysłu słonecznego. Istnieją opinie ekspertów w dziedzinie energii słonecznej, że budowa elektrowni słonecznych na Negewie zaspokoi w przyszłości potrzeby energetyczne Izraela.

Obecnie zakładane są na północnych wzgórzach przy zastosowaniu innowacyjnych skomputeryzowanych metod nawadniania. Pierwszą z głównych winnic na Negewie była Carmel Winery.

Carmey Avdat to pierwsza w Izraelu winiarnia zasilana energią słoneczną.

Obejmuje ona reaktor jądrowy Centrum Badań Jądrowych Negev, 22 fabryki agrochemiczne i petrochemiczne, terminal naftowy, zamknięte strefy wojskowe, kamieniołomy, spalarnię odpadów toksycznych, wieże komórkowe, elektrownię, kilka lotnisk, więzienie. Miasto Tel Awiw pozbywa się swoich odpadów na Negewie.  Ten obszar przemysłowy stanowi zagrożenie dla przyrody Negewu.

Najbardziej znanym propagatorem tej idei był Dawid Ben-Gurion (pierwszy premier Izraela), który sam przeniósł się do kibucu Sade Boker, aby pomóc zasiedlić pustynię.

Na Negewie opracowywane, testowane i stosowane są innowacyjne metody rolnicze (wykorzystanie wody deszczowej oparte na starożytnych modelach). Rozwijającą się gałęzią przemysłu jest hodowla ryb.

Intensywnie eksploatowane i przetwarzane są tam duże złoża fosforanów., a wydobywany z Morza Martwego bromek jest na Negewie przetwarzany. Wydobywane są też: węglan potasu, brom, magnez, glina, gips i marmur, gaz ziemny, piasek kwarcowy.

Na pustyni kilka dużych gałęzi przemysłu ciężkiego zatrudnia tysiące pracowników. Ważną rolę w ekonomicznym wykorzystaniu Negewu odgrywa również turystyka. Turystów przyciągają góry środkowego Negewu i kurorty Ejlatu.